«Η ξιφομαχία καραφαρσάρα ελληνική. Η σύγχυση βολική. Μα στον θεό που πιστεύουν. Στα παιδιά τους που σε ξένα πανεπιστήμια τα στέλνουν. Στην εμπειρία που διαθέτουν. Και στην ευρωπαϊκή προοπτική που πιστεύουν. Ολες και όλοι οι λάβροι της κερδοσκοπικής λογικής να μου δείξουν ένα ιδιωτικό ίδρυμα που να έχει εμφιλοχωρήσει στη λίστα των τριακοσίων, των πεντακοσίων καλύτερων όλης της ευρωπαϊκής οικουμένης. Ψάξτε στο Δίκτυο. Ας μου δείξουν έναν Αγγλο, Γάλλο, Γερμανό, Ολλανδό, Πολωνό, πλούσιο, μεσαίο ή φτωχό που σκέφτηκε ποτέ του να στείλει το παιδί του σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο. Ας μας κατονομάσουν μισό μαθητή της στοιχειώδους προκοπής που να σπουδάζει σ' ένα τέτοιο κολέγιο. Και τέλος, ας μου δείξουν μισή κυβέρνηση που να πληρώνει τόσα λίγα και να διασύρει τόσο κραυγαλέα την Παιδεία, το μέλλον των παιδιών της. Μπορεί να κοροϊδεύετε τους απληροφόρητους και αδαείς. Την αλήθεια ποτέ. Γι' αυτό ένας τίτλος ταινίας σας ταιριάζει. Θεέ μου, πόσο χαμηλά έπεσαν!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».