«Είμαι δάσκαλος στη Γ΄ Δημοτικού, δηλαδή σε παιδιά 9-10 χρόνων. Και αυτό που βλέπω είναι ότι τα παιδιά έχουν από αυτή την ηλικία εξοντωτικό πρόγραμμα. Και καλούμαστε εμείς ως εκπαιδευτικοί να κάνουμε προσαρμογές στο πρόγραμμα του σχολείου για να μπορέσουν τα παιδιά να ανταποκριθούν στο απογευματινό τους πρόγραμμα. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα νέα βιβλία που είναι και από άποψη περιεχομένου και από άποψη δομής αντιδραστικά. Καλούμαστε, λοιπόν, να μπολιάσουμε και να δηλητηριάσουμε τη σκέψη των παιδιών... Εχουμε ειδικό ρόλο. Διαπλάθουμε νέους ανθρώπους...».

Προσωπικές μαρτυρίες σαν και την παραπάνω, αλλά και προβληματισμοί και σκέψεις για το ρόλο του εκπαιδευτικού και του κομμουνιστή εκπαιδευτικού, τα προβλήματα που βιώνουν και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί στη ζωή τους ως μισθωτοί, η εμπειρία από τις πολιτικές εξελίξεις και τα εκπαιδευτικά συστήματα σε άλλες χώρες και, κυρίως, παραδείγματα από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους παραβρισκόμενους και την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η Αλ. Παπαρήγα επισήμανε ότι πολλές φορές οι αντιδράσεις πάνω σε ίδια ζητήματα δε γίνονται από την ίδια σκοπιά, φέρνοντας ως παράδειγμα τις αντιδράσεις για τα νέα βιβλία. Υπενθύμισε ότι η ΔΟΕ αντιδρούσε βάζοντας το ζήτημα ότι δεν υπήρχε χρόνος για επιμόρφωση, ενώ το πρόβλημα είναι τα ίδια τα βιβλία, που είναι αντιδραστικά.

Συζητώντας για το ρόλο του εκπαιδευτικού, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε ότι «η Παιδεία είναι ζωντανός χώρος πάλης» και τόνισε ότι «ο εκπαιδευτικός πρέπει να παίξει ρόλο αφύπνισης και των άλλων εργαζομένων».

Η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε ότι πρέπει «να μελετάμε τους αγώνες και τα ξεσπάσματα, ακόμα και εκεί που δεν πήραμε εμείς την πρωτοβουλία». Και υπογράμμισε ότι είναι σημαντικό ζήτημα το Κόμμα να βρίσκεται στις μάζες, να συγχωνεύεται με τις μάζες και να κατακτά την πρωτοπορία.

Κλείνοντας τη συζήτηση η Αλ. Παπαρήγα τόνισε τη σημασία που έχει «η αφομοίωση, η μελέτη και η ικανότητα δημιουργικής εφαρμογής της στρατηγικής του Κόμματος σε κάθε χώρο. Κέρδισμα των λαϊκών μαζών είναι σε τελική ανάλυση το ζήτημα της εξουσίας», τόνισε, και πρόσθεσε ότι χρειάζεται «να μελετάς, να εξετάζεις κριτικά τη στάση σου, να βγάζεις συμπεράσματα από την ταξική πάλη». Κάλεσε, τέλος, τους εκπαιδευτικούς να βάζουν ακόμα πιο επιθετικά επί της ουσίας το ζήτημα της μόρφωσης.