Ο εργαζόμενος λαός της Θεσσαλονίκης βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ακόμα σοβαρή συνέπεια της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, όπως αυτή προωθήθηκε και εντείνεται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ: Το ξεπούλημα του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του Οργανισμού Λιμένα Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ ΑΕ). Εκεί συνεχίζεται σήμερα η έρευνα του «Ρ» για τα λιμάνια, μετά τον Πειραιά, την Κέρκυρα, το Ηράκλειο, τη Σούδα και το Τυμπάκι.

Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ -όπως και των άλλων λιμανιών - και η μετατροπή του σε Ανώνυμη Εταιρεία έγινε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2286 του 1999. Η ιδιωτικοποίηση των θαλάσσιων πυλών της χώρας αποτέλεσε κομβικό σημείο της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. «Φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας παραδόθηκαν και παραδίδονται στο κεφάλαιο. Η πολιτική για τα λιμάνια αποτελεί μέρος της συνολικότερης πολιτικής της ΕΕ για τις μεταφορές, στην οποία συνομολόγησαν και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Πρόκειται για πολιτική παράδοσης στο κεφάλαιο των δικτύων μεταφοράς, στα πλαίσια της «ελεύθερης κίνησης» εμπορευμάτων, κεφαλαίων, υπηρεσιών κι εργαζομένων, όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ψήφισαν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ κι ο ΣΥΝ.

Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να προχωρήσει τη μετοχοποίηση του ΟΛΘ, πούλησε το γνωστό παραμύθι ότι «ο κρατικός προϋπολογισμός δεν αντέχει και πρέπει να στηριχτεί από ιδιωτικά κεφάλαια». Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει λόγο για ανάγκη ενίσχυσης της θέσης της Ελλάδας στη σκακιέρα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού στα Βαλκάνια, εξαγγέλλοντας «επενδύσεις» για «πενταπλασιασμό του όγκου του μεταφορικού εμπορίου» και κορόνες για τη Θεσσαλονίκη ως «πύλη του διαμετακομιστικού εμπορίου». Ολες αυτές οι «επενδύσεις» γίνονται για να στρώσουν το χαλί στον ιδιώτη που θα το εκμεταλλευτεί. Σενάρια ξεπουλήματος έχουν ακουστεί κατά καιρούς και για την 6η προβλήτα του λιμανιού στη Δυτική Θεσσαλονίκη.

Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί περιουσία του ελληνικού λαού, ταγμένο να υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες του, είναι στρατηγικής σημασίας. Λόγω της κομβικής του θέσης σε σχέση και με τις άλλες χώρες της Βαλκανικής, είναι ιδιαίτερα θελκτικό για το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, που θέλει να το αξιοποιήσει για την αύξηση της κερδοφορίας του. Αυτό το αίτημα σπεύδει τώρα να ικανοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ, αποφασίζοντας, σε συνεργασία με τη διοίκηση του ΟΛΘ, τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για το ξεπούλημα του ΣΕΜΠΟ παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων.

Τις δυνατότητες του λιμανιού περιγράφουν ανάγλυφα τα στοιχεία του ΟΛΘ, σύμφωνα με τα οποία το λιμάνι έχει έκταση εγκαταστάσεων 1.550 τετραγωνικά μέτρα, 6.145 μέτρα κρηπιδώματα με ωφέλιμο βάθος έως 12 μέτρα. Εχει 5.000 τετραγωνικά μέτρα ανοιχτούς αποθηκευτικούς χώρους και 85 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα στεγασμένους αποθηκευτικούς χώρους. Μόνο ο Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων είναι 200.000 τετραγωνικά μέτρα, λειτουργεί ως χώρος φορτοεκφόρτωσης για πάνω από 250.000 ΤΕUS (μονάδα μέτρησης κίνησης εμπορευματοκιβωτίων) εμπορευματοκιβώτια και διακινεί σε ετήσια βάση 6 εκατομμύρια τόνους εμπορευματοκιβωτίων. Εξυπηρετεί πάνω από 250 χιλιάδες επιβάτες και 3.500 πλοία ετησίως.

Κι ενώ το λιμάνι παραχωρείται προς εκμετάλλευση στο πολυεθνικό κεφάλαιο, ζημιωμένοι πολλαπλά από τις συνολικότερες αντιδραστικές αλλαγές που θα προκύψουν σε όλους τους τομείς θα είναι όλοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας και της Θράκης, γενικότερα της χώρας αλλά και των λαών των Βαλκανίων.

Κατ' αρχάς ο έλεγχος του εμπορίου (εισαγωγές - εξαγωγές) περνά στους ιδιώτες, που είναι και ιδιοκτήτες του λιμανιού. Γεγονός που σημαίνει ότι το κόστος κι η ροή των εμπορευμάτων θα βρίσκεται στα χέρια της ιδιοκτήτριας εταιρείας ή ιδιοκτητριών εταιρειών και των μονοπωλιακών συμφερόντων με τα οποία θα σχετίζονται. Η όποια αύξηση του κόστους των εμπορευμάτων θα μετακυλίεται αυτόματα στα πλατιά λαϊκά στρώματα, θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τα πενιχρά τους εισοδήματα. Στα συμφέροντα των ιδιοκτητών προσφέρεται ακόμη η επιβατική κίνηση του λιμανιού κι οι υποδομές. Ιδιαίτερη σημασία έχει και η αμυντική πολιτική σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή, όπως η Βαλκανική, και σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία οξύνεται η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού.

Κόντρα σε αυτή την πολιτική η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια έκανε σημαντικές παρεμβάσεις στο λιμάνι. Εγκαιρα προειδοποίησε τους εργαζόμενους και το λαό για την επερχόμενη λαίλαπα του ξεπουλήματος και τις οδυνηρές συνέπειες που θα προκύψουν για τα πλατιά λαϊκά στρώματα και όχι μόνο για τους υπάλληλους του λιμανιού και τους λιμενεργάτες. Με μέτωπο καθαρό κατά της ιδιωτικοποίησης, το ΚΚΕ απαιτεί επιστροφή στη δομή του ΟΛΘ όλων των λειτουργιών που παραδόθηκαν στους εργολάβους. Απαιτεί να πάψει ο ΟΛΘ να είναι Ανώνυμη Εταιρεία. Καλεί σε αγώνα για λιμάνια αποκλειστικά δημόσια, βασικά εργαλεία ανάπτυξης προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, στα πλαίσια μίας λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη η συσπείρωση του λαού και των μαζικών φορέων της Θεσσαλονίκης με σκοπό την άμεση, μαζική και δυναμική αντίσταση στο ξεπούλημα του λιμανιού. Συσπειρωμένοι γύρω από το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, τα εργατικά συνδικάτα, οι δυνάμεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ολόκληρου του νομού, οι σύλλογοι κι άλλοι φορείς μικροεπαγγελματιών και μικρεμπόρων έχουν αντικειμενικό συμφέρον να αντιπαλέψουν την αντιλαϊκή ιδιωτικοποίηση.