Η ταινία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ «Fast food nation», η οποία γυρίστηκε «μυστικά», για να μην προκαλέσει μηνύσεις, δυστυχώς, δε διαθέτει τα καλλιτεχνικά προσόντα της ταινίας του Φλόριαν Χένκελ Φον Ντονερσμάρκ, «Οι ζωές των άλλων». Ετούτη η ταινία είναι αρκετά ακατέργαστη! Και σε πολλές στιγμές άνευρη. Ωστόσο το θέμα της είναι πέρα για πέρα αληθινό και πέρα για πέρα χρήσιμο! Οταν παίχτηκε στην Αμερική αναστάτωσε τον κόσμο! Οπως και το βιβλίο του Ερικ Σλόσερ, άλλωστε, που πάνω του στηρίζεται.

Ενας «τίμιος» αντιπρόεδρος μιας μεγάλης αλυσίδας τροφίμων φτάνει στο μεγαλύτερο εργοστάσιο της εταιρείας, που βρίσκεται στα σύνορα της Αμερικής με το Μεξικό! Εκεί ανακαλύπτει ότι η εταιρεία του ταΐζει τον κόσμο σκατά, αφού η εντατικοποίηση της δουλιάς, που επιβάλει η επιχείρηση, καταργεί κάθε μέτρο καθαριότητας. Τα μπιφτέκια που φτάνουν στην αγορά, εκτός από φθηνό και κακής ποιότητας κρέας, περιέχουν και περιττώματα ζώων. Παράλληλα, το εργοστάσιο, για να ελαχιστοποιήσει το κόστος, χρησιμοποιεί σχεδόν αποκλειστικά λαθρομετανάστες, οι οποίοι φτάνουν, πεινασμένα καραβάνια, καθημερινά. Αγελάδες και πεινασμένοι λαθρομετανάστες σφάζονται στο ίδιο σφαγείο. Και φυσικά τα κέρδη μεγαλώνουν!

Από τη μια τα περιττώματα και από την άλλη η στυγνή εκμετάλλευση των λαθρομεταναστών κάνει τον «τίμιο» άνθρωπο να εξεγερθεί! Η εξέγερσή του κρατάει όσο μια πυγολαμπίδα! Το τέλος της ταινίας θα τα βρει όλα τακτοποιημένα. Ολα στη θέση τους: τα περιττώματα των ζώων στο μπιφτέκι, οι λαθρομετανάστες στη μέγκενη και ο αντιπρόεδρος ένα βήμα πριν την προεδρία! Ομορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος!..

Καθαρή πεντακάθαρη ταινία. Η οποία με πολύ ήπιους τόνους ερευνά, αποκαλύπτει, καταγγέλλει! Τον τίμιο αγώνα της υπερασπίζονται μια πλειάδα γνωστών και καλών ηθοποιών σε πολύ μικρούς, για την εμβέλειά τους, ρόλους! Και αυτό είναι προς τιμήν τους! Ο Μπρους Γουίλις, για παράδειγμα, έχει μία και μόνον σκηνή! Και ωστόσο η παρουσία του γίνεται αισθητή. Η ατάκα του «...κι αν υπάρχει και ένα μικρό σκατουλάκι στο μπιφτέκι μου, τόσο δα μικρό, τι πειράζει; Χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται σε τροχαία, θα πρέπει να σταματήσουμε να φτιάχνουμε αμάξια;», θα μείνει ιστορική. Γιατί είναι κυνική και αντιπροσωπευτική της καπιταλιστικής νοοτροπίας!

Η ταινία διαθέτει χιούμορ, φαντασία και ανθρωπιά. Η υπέροχη αθωότητα που τη διακρίνει, την κάνει ελκυστική ακόμα και στις στιγμές που είναι αδύνατη. Στην ουσία, μοιάζει, με ένα ντοκιμαντέρ. Αφού τόσο η μηχανή όσο και οι ηθοποιοί πολλές φορές συλλαμβάνονται αμήχανοι. Αυτή η αμηχανία, ωστόσο, δεν είναι από άγνοια αλλά από επιλογή. Ο σκηνοθέτης αποστασιοποιείται από το δράμα και την οργή, για να δείξει την αλήθεια «γυμνή». Χωρίς φτιασιδώματα!

Παίζουν: Πατρίτσια Αρκέτ, Ιθαν Χοκ, Κρεγκ Κινίαρ, Κρις Κριστόφερσον, Λουίς Γκάζμα, Καταλίνα Σαντίνο Μορένο, Μπρους Γουίλις, Ασλεϊ Τζόνσον κ.ά.