Στο ίδιο μήκος κύματος ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, πολύ περισσότερο ο πρόεδρος του Συνασπισμού. Πέραν των όποιων αντιρρήσεων για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο Ελσίνκι, και οι δύο υποστήριξαν ότι λύσεις τόσο στο Κυπριακό, όσο και στα προβλήματα στο Αιγαίο, μόνο στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορούμε να βρούμε! Δεν είναι τυχαίο ότι σ' αυτή την κοινή εκτίμηση καταλήγουν τα κόμματα που με τον ένα, ή άλλο τρόπο υποστηρίζουν τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ.

Η εμπειρία διδάσκει το αντίθετο. Οσο περισσότερο εμπλέκεται η ΕΕ στο Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές διαφορές, τόσο χειροτερεύει η θέση της Ελλάδας και της Κύπρου. Ας σταθούμε στις πιο πρόσφατες, σχετικά, εξελίξεις.

Το Γενάρη του 1996 η κυβέρνηση γνώρισε τι εστί «κοινοτική αλληλεγγύη», όταν ζήτησε την υποστήριξη των «εταίρων» για την υπόθεση των Ιμίων. Και όταν τους ζήτησε να αναγνωρίσουν τα σύνορα με την Τουρκία ως σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης εισέπραξε ένα μεγαλοπρεπές «όχι».

To ΚΚΕ υποστηρίζει ότι ρεαλιστικές, βιώσιμες και δίκαιες λύσεις μπορούν να αναζητηθούν μόνον έξω από τα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και στη βάση του διεθνούς δικαίου, των διεθνών συνθηκών και των αρχών της ειρηνικής συνύπαρξης, του αμοιβαίου σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Σ' ένα τέτοιο πλαίσιο και με την πάλη των ίδιων των λαών μπορεί να οικοδομηθεί στέρεα η ειρήνη στο Αιγαίο και την Κύπρο.