Κρυμμένοι για να μην τους «πιάσει» το ΙΚΑ που είναι ανασφάλιστοι, χαμηλά μεροκάματα, άθλιες συνθήκες εργασίας, ανειδίκευτοι, αλλά και με το μοναδικό «προνόμιο» να δουλεύουν εποχιακά. Πρόκειται για τους νέους ανθρώπους που εργάζονται στα γκέτο των μεγαλοεστιατορίων, των... μοδάτων «φαστ φουντ» ή αλλιώς «ταχιεστιατορίων», όπως ειρωνικά τα χαρακτηρίζουν, ή στα μεγαλοξενοδοχεία.

Για τα προβλήματα, τις συνθήκες εργασίας, την άγρια εκμετάλλευση, μας μίλησαν τέσσερις νέοι που βιώνουν καθημερινά αυτή τη λαίλαπα. Τέσσερις νέοι άνθρωποι που επιμένουν να λένε συνέχεια ότι η λύση σε όλα είναι η διεκδίκηση και ο αγώνας, για όλα όσα μας ανήκουν. Στη συζήτησά μας αυτή συμμετείχε ο 24χρονος Νίκος Αντωνόπουλος, μάγειρας σε μεγάλο εστιατόριο και αντιπρόεδρος του Σωματείου Μαγείρων, η 26χρονη Ελένη Καραγιάννη, μαγείρισσα σε κεντρικό ξενοδοχείο και αναπληρώτρια γγ στο Σωματείο Μαγείρων, η 29χρονη Ζωή Κούλια, υπάλληλος σε φαστ φουντ και ο 24χρονος Βασίλης Κονδύλης, άνεργος μάγειρας και με πλούσια εμπειρία από εστιατόρια, ξενοδοχεία και φαστ φουντ.

Οσο για το καθημερινό τους πρόγραμμα... δουλιά και μόνο δουλιά: «Δουλεύω μέχρι τα ξημερώματα, κοιμάμαι λίγο, δεν έχω πολύ ώρα στη διάθεσή μου για να κάνω πράγματα που θέλω. Οπως να δω φίλους, να ξεκουραστώ», τα λόγια της Ελένης Καραγιάννη για να συμπληρώσει ο Νίκος Αντωνόπουλος: «Η διασκέδαση περιορισμένη ως και ανύπαρκτη, αφού τα οικονομικά δεν το επιτρέπουν». «Να ήταν μόνο αυτό. Ούτε προσωπική ζωή δεν υπάρχει τις περισσότερες φορές», μας λέει ο Βασίλης Κονδύλης για να τονίσει και η Ζωή Κούλια: «Αν δουλεύεις από τις 6 το απόγευμα μέχρι τις 2, 3 και 4 το πρωί, πού χρόνος»!