Ας δούμε, λοιπόν και τα κέρδη των εφοπλιστών. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη της ΚΟ Ναυτεργατών του ΚΚΕ, ο ημερήσιος ναύλος στη χρονοναύλωση (το ποσό δηλαδή που εισπράττει για κάθε μέρα ο πλοιοκτήτης), με τις τρέχουσες τιμές της ναυλαγοράς, διαμορφώνονταν στα τέλη του 2005, στα 38.500 δολάρια ανά ημέρα (μέσος όρος πενταετίας), στα 24.500 δολάρια ανά ημέρα (μέσος όρος 15ετίας) και στα 60.000 δολάρια ανά ημέρα για το ναύλο «Σποτ Μάρκετ» (ελεύθερη αγορά, όχι χρονοναύλωση). Την ίδια στιγμή, τα πάγια ημερήσια έξοδα του εφοπλιστή που δρομολογεί το πλοίο, δεν ξεπερνούν τα 22.000 δολάρια, συμπεριλαμβανομένων των τοκοχρεολυσίων για την αποπληρωμή του δανείου κατασκευής του πλοίου, τα έξοδα διαχείρισης και τις επισκευές. Με άλλα λόγια, το περιθώριο της εφοπλιστικής κερδοφορίας κυμαίνεται από 2.500 έως 38.000 δολάρια την ημέρα ή από 750.000 έως 11,4 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, με 300 μέρες ναύλωσης του πλοίου.

Είναι φανερό ότι η κερδοφορία των εφοπλιστών είναι τεράστια. Αποκαλύπτεται και μ' αυτό τον τρόπο ότι οι επενδύσεις σε νέα πλοία δε γίνονται «για την ψυχή της μάνας τους», ούτε επειδή... τηρούν την παράδοση της ναυτοσύνης για το καλό της πατρίδας, όπως μερικοί προσπαθούν να μας πείσουν. Για την τσέπη τους μόνο νοιάζονται και αυτή είναι η μόνη που γεμίζει από τη ναυπήγηση όλο και περισσότερων πλοίων.