Σύνθετοι και αυξημένοι είναι οι κίνδυνοι για την υγεία των εργαζόμενων γυναικών, όχι μόνο εξαιτίας των ιδιαίτερων συνεπειών του εργασιακού περιβάλλοντος που συνδέονται μεταξύ άλλων με την ασφαλή σύλληψη, κυοφορία και γέννηση του παιδιού, αλλά και εξαιτίας των πολλαπλών καθηκόντων με τα οποία επιφορτίζονται οι εργαζόμενες, ειδικά μέσα σε συνθήκες ραγδαίας εμπορευματοποίησης κάθε υπηρεσίας Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας.

Σύμφωνα με σχετικά στοιχεία, οι εργαζόμενες δηλώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό από τους εργαζόμενους άνδρες προβλήματα που αφορούν εργασιακές ασθένειες στα άνω άκρα, δερματικές παθήσεις, εργασιακό στρες και λοιμώδη νοσήματα. Ταυτόχρονα, η φροντίδα των μελών της οικογένειας και του σπιτιού μετά την εργασία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη σωματική και την ψυχική τους υγεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι έξι στις δέκα εργαζόμενες γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ενωση ασχολούνται με τη φροντίδα του σπιτιού για τουλάχιστον μία ώρα (στους άνδρες το αντίστοιχο ποσοστό είναι 12%). Επίσης, το 41% (έναντι 24% στους άνδρες) ασχολούνται με την εκπαίδευση των παιδιών τους για τουλάχιστον μία ώρα καθημερινά και το 16% (8%) των γυναικών ασχολούνται τουλάχιστον 1 ή 2 φορές τη βδομάδα με τη φροντίδα ηλικιωμένων ή ανάπηρων συγγενών.

Μεταξύ άλλων, σημειώθηκε ότι είναι ανησυχητική η έλλειψη επιστημονικής γνώσης για τον αντίκτυπο της εργασίας στην υγεία και την ποιότητα της ζωής των γυναικών, ακόμα και σε επαγγέλματα όπως κομμώτριες, οικιακές βοηθοί, εκπαιδευτικοί, νοσηλεύτριες κλπ.

Πάνω σ' αυτή την κατάσταση και με στόχο τη συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών που την προκαλούν, διάφορα «κοινωφελή» ιδρύματα, με τη χρηματοδότηση της ΕΕ, δε χάνουν την ευκαιρία να καταρτίζουν προγράμματα για την «προαγωγή» δήθεν της υγείας της εργαζόμενης γυναίκας, κερδίζοντας ταυτόχρονα χώρο δράσης μέσα στα δημόσια πανεπιστήμια. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και το πρόγραμμα του ιδρύματος Σ. Νιάρχου, από τη χτεσινή παρουσίαση του οποίου προέρχονται και τα παραπάνω στοιχεία.

Η αλήθεια, που συνειδητά συγκαλύπτεται, είναι ότι η υγεία συνολικά των εργαζομένων δεν μπορεί να προστατευτεί χωρίς ένα ολοκληρωμένο, κρατικό σύστημα προαγωγής της επαγγελματικής υγείας και όταν η κυρίαρχη πολιτική προάγει την κερδοφορία των εργοδοτών, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να αυθαιρετούν ανεμπόδιστα (π.χ. να απολύουν έγκυες κοπέλες) και να προτείνεται ως... λύση «συνδυασμού της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής» των γυναικών η μερική απασχόληση.