Ενα χαρισματικό, πανέξυπνο αγοράκι, ο Μικελίνο, μεγαλώνει στην Ιταλία του 1935. Ενα παιδί, ένα αστέρι που θα έπρεπε, κάτω από κανονικές, φυσιολογικές συνθήκες, να διαπρέψει σε όλους τους τομείς, μεταμορφώνεται, αργά αλλά σταθερά, σε σατανά, σε πατροκτόνο, σε δολοφόνο. Γιατί άραγε; Ο Μικελίνο τα έχει όλα. Είναι όμορφος, ευφυής, πατριώτης, καλός καθολικός, και αφοσιωμένος χριστιανός. Τότε, τι φταίει; Ο αναγνώστης με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί τη ζωή του Μικελίνο, την καθοδήγηση από τους γονείς, τους ιερωμένους και τους δασκάλους του Μικελίνο. Τι φταίει; Αυτό το εξάχρονο αγοράκι ζει μέσα στην ανομία, στη διαστροφή και το μίσος που αυτοαποκαλείται καλοσύνη.

Ο πατέρας έχει σχέσεις με την υπηρέτρια, η μητέρα με τον ιερέα, η εξαδέλφη του με ένα στρατιώτη που σκοτώνεται στον πόλεμο και στη συνέχεια θα «παρηγορηθεί» στην αγκαλιά του μικρού, ενώ η ίδια του η χώρα έχει σχέση με τη φασιστική παράνοια. Ο καθηγητής του, ένας μέγας πατριώτης, και αρχηγός της εθνικής οργάνωσης Μπαλίλλα, γιορτάζει την άλωση του Μακαλλέ πάνω στο τρυφερό σωματάκι του Μικελίνο. Αλίμονο, έπονται και άλλες, πολλές νίκες των ιταλικών στρατευμάτων και αυτό σημαίνει ότι έρχονται αλλεπάλληλες κακοποιήσεις της ψυχής, και όχι μόνο, του άτυχου παιδιού.

Ο Μικελίνο θα αλώνεται, θα παραμορφώνεται, θα βιάζεται και θα βασανίζεται καθημερινά. Από όλους. Από το διεστραμμένο δάσκαλο, από τον ηλίθιο πατέρα, από την «αγνή» μητέρα του και φυσικά από το νοσηρό περιβάλλον της εποχής, μέσα στο οποίο ζει και κινείται ο τραγικός μικρός ήρωας του Αντρέα Καμιλιέρι. Ο Μικελίνο με ενθουσιασμό φορά τη στολή του Γιου της Λύκαινας και με το μουσκέτο στον ώμο γίνεται τέλειος φασίστας, τέλειος καθολικός. Ως πολεμιστής που είναι οφείλει να καθαρίσει την κοινωνία από τα μιάσματα, από τους αμαρτωλούς, από τους Αβησσυνούς, από τους κομμουνιστές. Ο δάσκαλός του και βιαστής του, ο πνευματικός καθοδηγητής του και εραστής της μάνας του, αλλά και ο ίδιος του ο πατέρας, τον έχουν ...σοφά καθοδηγήσει και του έχουν υποδείξει το δρόμο που θα τον οδηγήσει εκεί που επιθυμεί. Θα γίνει ο εκλεκτός του Ντούτσε και του Χριστού. Απερίφραστα του δηλώνουν πως:

Ο κομμουνιστής δεν είναι άνθρωπος, αλλά ζώο, οπότε δεν είναι αμαρτία αν τον σκοτώσεις. Αυτή είναι η πρώτη υποχρέωση ενός στρατιώτη που υπηρετεί το τάγμα του Χριστού, και του στρατού Ντούτσε.

Μέσα στο μυαλό του αγοριού ωριμάζει η σκέψη.

Ο συμμαθητής του, ο γιος του ράφτη, του κομμουνιστή πρέπει να πεθάνει. Εκείνος, ο Μικελίνο είναι ο τυχερός που θα αναλάβει την αποστολή. Την ευθύνη να τον εκτελέσει... Και, χωρίς κανέναν ενδοιασμό ή τύψη, ο μικρός εκτελεί ένα άλλο παιδί! Εν ψυχρώ. Αυτή είναι η αρχή ...των εκκαθαρίσεων του δυστυχισμένου αγοριού που είναι ταυτόχρονα και θύμα και θύτης. Εν ολίγοις, το βιβλίο του Αντρέα Καμιλιέρι «Η Αλωση του Μακαλλέ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πατάκη», δεν είναι μόνο ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, δυστυχώς είναι και πολύ επίκαιρο.