Με πολλές από τις διατάξεις του νόμου - πλαισίου και με τα διατάγματα και τους κανονισμούς που θα ακολουθήσουν για να τον υλοποιήσουν, παίρνονται μέτρα που περιορίζουν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Τα πλέον σοβαρά τέτοια μέτρα, έχουν να κάνουν με την αλλαγή του πλαισίου για το άσυλο. Σύμφωνα με το νέο ορισμό του ασύλου που εισάγει ο νόμος - πλαίσιο, το άσυλο πλέον προστατεύει το δικαίωμα στη μάθηση και την εργασία όλων των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας «έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει». Ετσι, όμως, στρέφεται το βλέμμα ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό», δηλαδή στις κινητοποιήσεις φοιτητών, πανεπιστημιακών ή εργαζομένων στο κάθε ίδρυμα, που μπορεί να εμποδίσουν το δικαίωμα έστω και ενός φοιτητή να κάνει μάθημα ή το δικαίωμα έστω και ενός διοικητικού υπαλλήλου να εργαστεί! Με άλλα λόγια, όταν οι πανεπιστημιακοί και οι εργαζόμενοι στα ιδρύματα απεργούν και περιφρουρούν την απεργία τους, σύμφωνα με το νόμο - πλαίσιο καταλύουν το άσυλο! Αντίστοιχα και οι φοιτητές όταν κάνουν κατάληψη μπορεί να κατηγορηθούν και αυτοί για καταπάτηση του ασύλου...

Με το ίδιο πνεύμα, στο άρθρο 16 το νόμου - πλαισίου που αναφέρεται στη διάρκεια των εξαμήνων και τις εξεταστικές περιόδους, απαγορεύεται στα ΑΕΙ κάθε ευελιξία στη ρύθμιση της διάρκειας των εξαμήνων με βάση τις συνθήκες και τις δυνατότητες του κάθε ιδρύματος, με στόχο να πλήξει τη συνδικαλιστική δράση φοιτητών και διδασκόντων. Στην ουσία, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, αν το σύνολο των απεργιακών κινητοποιήσεων που θα πραγματοποιηθούν μέσα σε ένα εξάμηνο διαρκέσει περισσότερο από δύο εβδομάδες, τότε διά νόμου χάνεται το εξάμηνο. Απαγορεύεται ακόμα και η εξέταση των επί πτυχίω φοιτητών σε μαθήματα που δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαλέξεις τους. Ετσι, οποιαδήποτε κινητοποίηση διαρκείας εντός των ιδρυμάτων ποινικοποιείται.

Ολα τα παραπάνω δεν προκύπτουν τυχαία στο νόμο - πλαίσιο. Είναι όροι που συνοδεύουν την «ιδιωτικοποίηση», την επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων. Ο νόμος - πλαίσιο προσπαθεί και με τέτοια μέτρα να εξασφαλίσει ότι τα ιδρύματα θα λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένες επιχειρήσεις. Εξασφαλίζει για παράδειγμα ότι τα ΑΕΙ θα έχουν τα απαραίτητα «όπλα» για να ανταποκρίνονται στις πιεστικές προθεσμίες, που θα τους ορίζουν οι επιχειρήσεις, για την παράδοση έργων και μελετών τις οποίες θα τους παραγγέλνουν. Παράλληλα, επειδή και τα ίδια τα ιδρύματα θα λειτουργούν ως επιχειρήσεις, με τις διατάξεις αυτές θα φτιάχνουν τη «βιτρίνα» τους, ώστε να εξασφαλίζουν «πελάτες». Τον αυταρχισμό και την πάταξη κινητοποιήσεων στο εσωτερικό ενός ιδρύματος, θα τα αξιοποιεί ο πρύτανης ή ο μάνατζερ του ιδρύματος ως διαπιστευτήρια απέναντι στις επιχειρήσεις, τις οποίες θα προσπαθεί να προσελκύει για να κλείνει συμφωνίες και να εξασφαλίζει χρηματοδότηση.