Είναι δυο περιπτώσεις που έκαναν η καθεμιά από τη δική της πλευρά ιδιαίτερη αίσθηση τους περασμένους μήνες. Παράλληλα, όμως, είναι και δυο περιπτώσεις που αποδεικνύουν περίτρανα τελικά στο σημερινό επαγγελματικό και εμπορευματοποιημένο αθλητισμό παγκοσμίως, πού παίζεται το παιχνίδι. Που δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο ότι ένας αθλητής όσο ψηλά και εάν φθάσει μετά και από προσωπική προσπάθεια δεν ξεφεύγει από το ίδιο το σύστημα που τον γέννησε, προκειμένου να τον εκμεταλλευτεί μέχρι την τελευταία στιγμή που θα τον χρειάζεται. Το ίδιο το σύστημα που χρειάζεται τους αθλητές να είναι ρομπότ προκειμένου να αντέχουν την πίεση των αγώνων, να είναι πάντα νικητές ώστε κάποιοι επιχειρηματίες, πολυεθνικές - χορηγοί μάνατζερς να κερδίσουν απ' αυτή την επιτυχία ή την όλη πορεία τους. Ο Αγγλος ποδοσφαιριστής Ντέιβιντ Μπέκαμ και ο Αυστραλός κολυμβητής Ιαν Θορπ έφθασαν στην κορυφή. Μόνο που δεν ήταν μόνοι τους. Τους συνόδευαν όλοι αυτοί που χάραξαν την πορεία τους εξ αρχής και τους υπέδειξαν ποια θα είναι είναι η... επόμενη μέρα. Ο πρώτος μετά την αποτυχημένη θητεία στη Ρεάλ Μαδρίτης που ακολούθησε την επιτυχημένη παρουσία του στη Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ μετακόμισε στις ΗΠΑ, ενώ ο δεύτερος αποφάσισε να αποχωρήσει χωρίς ιδιαίτερο λόγο και μάλιστα λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.

Η απόφαση του Αγγλου ποδοσφαιριστή πριν λίγα χρόνια, να αφήσει τη Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ και να μετακομίσει στη Ρεάλ Μαδρίτης και στο συνεχώς εκείνη την εποχή αναπτυσσόμενο σε όλους τους τομείς (αθλητικά, μάρκετινγκ, επενδύσεις) ισπανικό πρωτάθλημα, αποδείχτηκε καταστροφική για τον ίδιο. Ποτέ δεν μπόρεσε να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης όπως στην πατρίδα του τη Βρετανία, ενώ η όλη πίεση για την επιτυχία τον οδήγησε τελικά στην εφεδρεία. Τα προβλήματα με τον προπονητή του Φάμπιο Καπέλο ήταν το κερασάκι στην τούρτα και έτσι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ πέρασε μια από τις πιο δύσκολες χρονιές του. Το είδωλο που δημιούργησαν όλοι οι χορηγοί οι οποίοι επένδυσαν επάνω του ακόμα και στην προσωπική του ζωή κινδύνευε να χαθεί. Ωσπου ήρθε η απόφασή του να δεχτεί την προσφορά στην ποδοσφαιρική ομάδα Γκάλαξι του Λος Αντζελες για μετακόμιση στις ΗΠΑ από τη νέα περίοδο. Και τα πράγματα άρχισαν να... ξαναφτιάχνουν. Πολλά σπουδαία ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια της καριέρας τους προτιμούσαν τέτοιου είδους μονοπάτια κυρίως όμως για δική τους υλική απολαβή, όμως η περίπτωση Μπέκαμ διαφέρει. Ο Αγγλος άσος χρειάζεται για κάποιους λόγους παραπάνω. Αντίθετα, το σίγουρο είναι ότι θα κάνει με τον καλύτερο τρόπο τη δουλιά των εταιρειών όπως των Motorola, Pepsi, Gillette και Volkswagen από τις οποίες θα εισπράττει 25.000.000 δολ. από τα 55.000.000 δολ. του ετήσιου συμβολαίου του. Τη δουλιά της ίδιας της νέας του ομάδας η οποία θα μπορεί να υπολογίζει σε έσοδα της τάξης των 10.000.000 δολ. που θα παίρνει κάθε χρόνο από τις πωλήσεις της φανέλας. `Η το αντίστοιχο ποσό από άλλα έσοδα που θα έχει η ομάδα, η οποία μάλιστα έβαλε και ταρίφα σε όσους ήθελαν να δοκιμάσουν την τύχη τους, προκειμένου να επιλεγούν για συμπαίκτες του. Και παράλληλα η παρουσία του σε απόσταση αναπνοής από τη βιομηχανία θεάματος που λέγεται Χόλιγουντ δίνει τροφή για πολλά σενάρια. Ισως τώρα πραγματοποιηθεί και η πρόταση κάποιων να γυριστεί η οικογενειακή του ζωή σε ριάλιτι. Και όλα αυτά μέχρι κάποιοι να ικανοποιήσουν τους προϋπολογισμούς τους. Τότε είναι που θα τελειώσει το παραμύθι...

Και εάν ο Μπέκαμ ζει ακόμα το παραμύθι του, για έναν άλλο αστέρα του αθλητισμού, του Αυστραλού κολυμβητή Ιαν Θορπ, αυτό έφτασε πρόωρα στο τέλος του. Λίγο πριν τη δύση του 2006 και σε ηλικία μόλις 24 ετών ανακοίνωσε αφήνοντας άφωνους τους πάντες την αποχώρησή του από την ενεργό δράση και παράλληλα δημιουργώντας αρκετά ερωτήματα. Η απόφασή του τεκμηριώθηκε από τον ίδιο με πιστευτά επιχειρήματα αρχικά. Είχε κερδίσει τα πάντα, όσον αφορά τις αθλητικές επιτυχίες, είχε βγάλει αρκετά χρήματα, αφού διέθετε πλειάδα επίσημων χορηγών και ήθελε περισσότερο χρόνο πλέον για τον εαυτό του. Ηθελε, όπως τόνισε, να ασχοληθεί με άλλα πράγματα. Ωστόσο, όμως, εκείνο με το οποίο χρειάστηκε να ασχοληθεί λίγο μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ήταν τα δημοσιεύματα που τον έφερναν να είναι θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ λίγους μήνες πριν ανακοινώσει την απόφασή του (Μάης 2006). Το ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας ΕΚΙΠ τάραξε τα νερά που είχε αφήσει ήρεμα ο Αυστραλός κολυμβητής. Αν και η υπόθεση ακόμα εξετάζεται και αναμένεται να ακολουθήσει τη δικαστική οδό, οι συνειρμοί σε σχέση με το γεγονός και την αποχώρηση του Θορπ βγαίνουν πολλές φορές από μόνοι τους. Αλλωστε, η απόσυρση ενός ειδώλου για κάποιους που έχουν επενδύσει αρκετά χρήματα για εκμετάλλευσή του πολλές φορές είναι προτιμότερη από την καταστροφή.

Σε παλιότερο δημοσίευμα του «Ρ» είχαμε επισημάνει τους κινδύνους που κρύβει για τα νέα παιδιά η παράδοσή τους στη νέα μόδα που λέγεται ακαδημίες ταλέντων που εφαρμόζουν κατά κόρον οι μεγαλύτεροι σύλλογοι της Ευρώπης. Κίνδυνοι που αφορούν την ψυχολογική και αθλητική ανάπτυξη ενός παιδιού όταν γίνει έρμαιο στις διαθέσεις ενός ολοκληρωμένου συστήματος εκμετάλλευσης που αφού το ανδρώσει αθλητικά και ψυχολογικά στα μέτρα που θέλει θα το μοσχοπουλήσει, προκειμένου να έρθουν τα κέρδη για τον επιχειρηματία, την πολυεθνική - χορηγό ή τους μάνατζερς. Η απατηλή λάμψη που προσφέρει σήμερα ο επαγγελματικός αθλητισμός της γρήγορης απόκτησης χρημάτων ή της δημοσιότητας είναι το καλύτερο διαφημιστικό για τέτοιου είδους δουλιές που ευνοείται περισσότερο και από τη συνεχώς αυξανόμενη φτώχεια των λαών που επιβάλλει το οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού. Χαρακτηριστικά, άλλωστε, παραδείγματα αποτελούν το γεγονός ότι οι περισσότεροι επιτήδειοι μάνατζερς έχουν απλώσει τα δίκτυα τους στις χώρες της Αφρικής που μαστίζονται από τη φτώχεια. Αλλά και στις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης πολλοί είναι οι γονείς που στην προσπάθεια για εύκολο χρήμα σπρώχνουν τα παιδιά τους προς αυτόν τον δρόμο ή και πολλές φορές αναλαμβάνουν αυτοί το ρόλο του διαπραγματευτή.

Και μέσα σε όλα αυτά, τα ίδια τα παιδιά να παίζουν το ρόλο της μαριονέτας σε ένα σκηνικό όπου κάποιοι άλλοι θα κινούν τα νήματα. Και αυτά να είναι υποχρεωμένα απλά να κάνουν όσο μπορούν πιο καλά το καθήκον τους (πάντα με τον τρόπο που ορίζουν οι άλλοι).