1. Εμείς στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε πως το άγχος που προκάλεσαν οι ιστορίες με το ναυάγιο και τα ομόλογα είναι παροδικό. Είναι αλήθεια πως οι ψηφοφόροι παρουσίασαν κάποια νευρικότητα και μια τάση για τρεμούλιασμα, και σίγουρα εμφάνισαν αδυναμία χαλάρωσης κατά τη διάρκεια των εορτών του Πάσχα. Τα στελέχη της κυβέρνησής μας, μετά τις ποικίλες αναλύσεις στις οποίες επιδόθηκαν με ζήλο, δεν άφησαν ταβέρνα για ταβέρνα που να μην επισκεφτούν και με αγαλλίαση είδαν τους Ελληνες στη θέση τους, ενάντια στις δυσκολίες, να επιδίδονται σε αλλεπάλληλα επεισόδια υπερφαγίας. Με τέτοια υπερορεξία, η Νέα Δημοκρατία δεν ανησυχεί πως οι ψηφοφόροι της, χωρίς να σηκωθούν από τις καρέκλες της αγαπημένης τους ταβέρνας, την ώρα των εκλογών θα στρέψουν προς εκείνην τους οφθαλμούς τους.

2. Είναι γνωστή σε όλους η εμπειρία που έχουμε στο ΠΑΣΟΚ από το «μοντέλο» του Ελληνα ψηφοφόρου επί είκοσι χρόνια. Ας θυμηθούμε πρώτα τι του είχαμε απλόχερα χαρίσει από την εποχή του αείμνηστου ηγέτη μας, Αντρέα, που τυγχάνει να είναι πατέρας του σημερινού μας ηγέτη και αυριανού πρωθυπουργού: α) τη χαρά της ανεμελιάς (και λίγος - δηλαδή πολύς - αποπροσανατολισμός γι' αυτό το σκοπό καλό μάλλον κάνει) τουλάχιστον τρεις φορές τη μέρα, ελαφρύνοντας τη συνείδησή του και β) την ανάδειξη του λαϊκισμού, μέσα από τελετές και εκδηλώσεις, βραβεύοντας τον ιδανικότερο. Το ΠΑΣΟΚ πήρε υπό την προστασία του όσους οι κομμουνιστές είχαν καταδικάσει για τη στάση τους στην Επταετία. Ο μικροαστός ελευθερώθηκε, του δώσαμε ταυτότητα, νόημα ζωής, πείθοντάς τον ότι δε φέρει απλώς το σώμα του, είναι ζωντανός, είναι «γάτα ο κοντός με τη γραβάτα». Ανακαλύψαμε ότι τα περισσότερα ιστορικά συγγράμματα δεν ανέφεραν τα έπη του. Φροντίσαμε έκτοτε να τον αναφέρουν. Σήμερα, ξεπερνώντας την αχαριστία του απέναντί μας, αποφασίσαμε, δεχόμενοι τη συγγνώμη του, να σταματήσουμε το διασυρμό του. Η συσπείρωση των μικροαστών ψηφοφόρων γύρω μας μας δίνει το δικαίωμα να τους υποδεχόμαστε θερμά και διαμέσου αυτών να επανέλθουμε δριμύτεροι και πιο σοφοί.

3. Ελληνίδες και Ελληνες, εγώ, ο Γιώργος Καρατζαφέρης του ΛΑΟΣ, απαντώ με χαρά στην έρευνά σας. Με αμφιβολία και επιφύλαξη, κουρασμένος λόγω της υπερβολικής ενασχόλησής μου με την αυτοδραματοποίηση, το θεατρινισμό και την υπερτονισμένη έκφραση, προκειμένου να πείθω τους ψηφοφόρους, αποφάσισα να σας δεχτώ όλους σας, δικαιολογώντας πρώτα απ' όλα το παρελθόν του καθενός. Ετσι, ενθάρρυνα κομμουνιστές να συναντηθούν με ακροδεξιούς - για την Ελλάδα, ρε γαμώτο - με μία και μόνη απάντηση: υποταγή στο ανάστημά μου, το μόνο ικανό να αναχαιτίσει τους Τούρκους! Οι ψηφοφόροι είναι μαζί μας, αποδεχόμενοι το μοναδικό τρόπο με τον οποίο δίνουμε τον αγώνα μας μέσα από το γαστρεντερικό μας σύστημα, αναδεικνύοντας σε όπλα τη ναυτία και τους εμετούς. Το σύνθημα που ακολουθεί είναι ένα: Μόλων λαβέ!