«Η κυβέρνηση προχωρά σε εκπτώσεις στην εκπαιδευτική της μεταρρύθμιση, σε επιπλέον αλλαγές, που σε καμιά περίπτωση δε θίγουν τον ταξικό της χαρακτήρα.

Οι εκπτώσεις αυτές, αποτέλεσμα των μεγαλειωδών μαθητικών αγώνων, ομολογούν την αδυναμία της κυβέρνησης και γίνονται ακριβώς για να προλάβουν τη συνέχεια, για τρίτη χρονιά, των αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά πόσο μεγάλη αγανάκτηση και οργή έχουν προκαλέσει τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης με τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά να εγκαταλείπουν τη μόρφωση και τα υπόλοιπα να ασφυκτιούν σε ένα σχολείο που εξοντώνει χωρίς να μορφώνει.

Επιπλέον, με μοναδικό στόχο την ολοκλήρωση της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης κινούνται και οι εξαγγελίες του υπουργείου για την προσαρμογή της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ.

Το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά και την έρευνα, που προωθεί προς ψήφιση, σηματοδοτεί την υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών, την ένταση των ταξικών φραγμών και την ενίσχυση της ταξικής δομής της κοινωνίας. Η εξέλιξη για την αυτοτέλεια σηματοδοτεί το αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μετατρέποντας τη μόρφωση σε εμπόρευμα.

Χωρίς το υπουργείο να απαντά στην αγωνία χιλιάδων σπουδαστών για το χαρακτήρα και την προοπτική των ΤΕΙ, παρουσιάζει την οδηγία 89/48 ως μοχλό "αναβάθμισης" των ΤΕΙ, κλείνοντας τα μάτια στην υποβάθμιση προς τα κάτω που συνεπάγεται η οδηγία, στη μετατόπιση των ΑΕΙ και ΤΕΙ στο επίπεδο των ΙΕΚ.

Οι εξαγγελίες αυτές βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με τα όνειρα και τις ελπίδες των μαθητών, των γονιών τους, των φοιτητών και σπουδαστών της χώρας. Δεν απαντούν στη βίαιη εκδίωξη μεγάλης μάζας μαθητών από την εκπαίδευση, ούτε στα προβλήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στην αυξανόμενη ανεργία, στην αγωνία των φοιτητών και σπουδαστών για μόρφωση ανώτατου επιπέδου, για σταθερή δουλιά με δικαιώματα.

Απέναντι σ' αυτά, μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, γονείς, εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, διδάσκοντες στα ΑΕΙ και ΤΕΙ έχουν να αντιτάξουν τους αγώνες τους για να μην υλοποιηθούν οι εξαγγελίες που καταδικάζουν τη νεολαία της χώρας στο μορφωτικό - εργασιακό μεσαίωνα που προωθείται.

Οι αγώνες των μαθητών έχουν αποτελέσματα και η διέξοδος βρίσκεται στη συνέχεια αυτού του αγώνα, στο συντονισμό, στη διαμόρφωση ενός μαχητικού μετώπου παιδείας για ένα 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις, που θα δίνει σύγχρονες γνώσεις και εφόδια για τη ζωή. Και παραπέρα το αίτημα για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, για μόρφωση, ειδίκευση, δουλιά για όλους, για εκπαίδευση που να εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες προβάλλει επίκαιρο και αναγκαίο όσο ποτέ».