Με το «καλημέρα», ο ψευδεπίγραφος «κοινωνικός διάλογος» για την κατάργηση των θεμελιακών εργασιακών δικαιωμάτων, μας έδωσε ένα ικανοποιητικό δείγμα για να δούμε πώς θα εξελιχθεί και πού στοχεύει.

Οταν τον περασμένο Απρίλη στη Λισαβόνα οι δεκαπέντε ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης συζήτησαν για την απασχόληση και την αγορά εργασίας, προσδιόρισαν με σχετικά μεγάλη ακρίβεια το «μοντέλο» των εργασιακών σχέσεων της «νέας οικονομίας». Ενας απασχολήσιμος εργαζόμενος που θα είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να εργαστεί όπου, όπως και όσο του ζητήσει ο εκάστοτε εργοδότης του. Με μια αμοιβή που θα καθορίζεται από το ατομικό συμβόλαιο εργασίας και μια ασφάλιση που θα πληρώνει ο ίδιος. Ολοι και βέβαια ο κ. Σημίτης δεσμεύτηκαν ότι αυτό θα επιδιώξουν. Και αυτό επιδιώκει η κυβέρνηση με τις προτάσεις της, όσο και αν θέλει να τις κρύψει πίσω από τις διαδικασίες του «κοινωνικού διαλόγου».

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, δηλαδή οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΝ με τη συμμετοχή τους νομιμοποίησαν όχι μόνο τη διαδικασία, αλλά και το αποτέλεσμα του «διαλόγου».

Οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε πολλές άλλες πόλεις ήταν μια προειδοποίηση. Οσοι προωθούν αυτή την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα, αλλά και όσοι βάζουν πλάτη για να περάσει αυτή η πολιτική πρέπει να πάρουν πολύ σοβαρά αυτή την προειδοποίηση.