«Ξεχάστε τη σταθερή και μόνιμη εργασία», δήλωσε ο Ρέιμοντ Τόρες, στέλεχος του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σε συνέντευξη του στο πρακτορείο Ρόιτερς. Ο Τόρες, ο οποίος είναι ένας εκ των συντακτών της έκθεσης του ΟΟΣΑ, «Οι προοπτικές της απασχόλησης», συμπλήρωσε: «Για να καρπωθεί κανείς τα πλεονεκτήματα της παγκοσμιοποίησης, πρέπει να μετακινείται. Οι επιχειρήσεις πρέπει να μετακινούνται σε νέες περιοχές, νέα προϊόντα και εργατικό δυναμικό πρέπει να μετακινούνται. Το θέμα είναι τώρα πώς θα προστατευτεί ο κόσμος, όχι πώς θα προστατευτεί η εργασία»!

Ετσι, ωμά, χωρίς περιστροφές, ο κ. Τόρες παρουσίασε τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ για την απασχόληση: Ελευθερία στην κίνηση των κεφαλαίων, ελευθερία στην κίνηση του εργατικού δυναμικού, ελευθερία στην κίνηση των προϊόντων, ελευθερία στην κίνηση των υπηρεσιών...

Κατά τα άλλα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν κάποιες επισημάνσεις στην έκθεση του ΟΟΣΑ για τις προοπτικές της απασχόλησης. Οπως, παραδείγματος χάριν, ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια, εξαιτίας των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των «μεταρρυθμίσεων», το μερίδιο των μισθών στο συνολικό εθνικό εισόδημα μειώθηκε σημαντικά, ενώ κατά το ίδιο ποσοστό αυξήθηκε το ποσοστό των καπιταλιστικών κερδών.

Στην έκθεση αναφέρεται συγκεκριμένα ότι το ποσοστό των μισθών στο ΑΕΠ μειώθηκε στην Ιαπωνία κατά 30%, στην Ευρωπαϊκή Ενωση κατά 13% και στις ΗΠΑ κατά 7%.

Με απλά λόγια, έστω και αν τα αποφεύγουν οι συντάκτες της έκθεσης, το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας που ονομάστηκε «παγκοσμιοποίηση» ήταν να μεγαλώσει η «πίτα» του συνολικά παραγόμενου πλούτου, να μειωθεί το μερίδιο των εργαζόμενων που τον παράγουν και να αυξηθεί το κομμάτι των καπιταλιστικών κερδών. Ηταν και είναι μια τεραστίων διαστάσεων επιχείρηση αναδιανομής του εισοδήματος εις βάρος της εργατικής τάξης και υπέρ του κεφαλαίου.

Η εικόνα της απόλυτης και της σχετικής εξαθλίωσης της εργατικής τάξης στις συνθήκες της «παγκοσμιοποίησης» συμπληρώνεται με τη διαπίστωση της ίδιας έκθεσης ότι η μείωση του μεριδίου των μισθών στο εθνικό προϊόν συνοδεύτηκε και από τη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων, η οποία ερμηνεύεται «από τις απότομες αυξήσεις του εισοδήματος στο πλουσιότερο 10% του πληθυσμού, σε συνδυασμό με τις μειώσεις του εισοδήματος στο κατώτατο άκρο της κλίμακας αποδοχών».

Και μετά τις διαπιστώσεις, οι συντάκτες της έκθεσης του ΟΟΣΑ προχωρούν στις συστάσεις για την αντιμετώπιση της κατάστασης, οι οποίες συμπυκνώνονται σε μία λέξη: ευελιξία!

Εν ολίγοις, «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις, «ευελιξία» στους μισθούς, «ευελιξία» στην ασφάλιση, είναι η συνταγή του ΟΟΣΑ για τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών του Οργανισμού.