Εκατόn δύο χρόνια σύνθεση (Φ. Λαζάρντ 1905) και εντυπωσιάζει με το πρωτότυπο «κλειδί» που... χρησιμοποιεί! Λοιπόν, παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρε8, Βη4, Πγ3, Ιδ3,

Στρ. γ2, ε5

Μαύρα: Ρδ5, Ια5, Αβ6, Αη2,

Στρ. ζ6

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ1, Βα6, Πβ3, Ια7, Αε7,

Στρ. η3 (6)

Μαύρα: Ρδ5, Αα8,

Στρ. δ4, ε5, ζ5 (5)

Ενα αρκετά έξυπνο πρόβλημα του Φ. Φίαστ από το 1897 και μας ζητάει να κάνουμε ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις. Παίζουν τα λευκά.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρα5, Βθ1, Πζ2, Ιγ8, Ιδ5,

Στρ. ζ5 (6)

Μαύρα: Ρε5, Αβ5,

Στρ. δ4, ζ7, η5 (5)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις. 1. Ιζ6! (απειλεί 2. Ιη4Χ) 1... Ρζ6 2. Βθ8 + ματ. Αν 1... δ3 τότε 2. Βα1 + ματ! Αν 1... Αε2 2. Ιδ7 + ματ!

Η λύση του ισχυρού:

Η φαντασία του Λόιντ πάντα ήταν ξεχωριστή, ανεξάρτητα με το αν υπήρχε ένας κυκεώνας συνδυασμών ή αν ήταν ένας απλός συνδυασμός όπως στην προκειμένη περίπτωση. 1. Πθ6! Ρβ5 2. Αδ3 + ματ. Αν 1... Ρδ5 2. Αζ7 + ματ!