Αμέσως μετά την εισηγητική της ομιλία, η Αλέκα Παπαρήγα δέχτηκε ερωτήσεις από δημοσιογράφους και είχε τον παρακάτω διάλογο μαζί τους:

-- Αναφέρατε και το Ελληνικό κι επειδή επίκειται η δημοσιοποίηση της σχετικής μελέτης και θα ακολουθήσει και το Προεδρικό Διάταγμα, ο κ. Σουφλιάς έχει δηλώσει ότι περίπου 1.000 στρέμματα θα πάνε για ημιαστική ανάπτυξη, ξενοδοχεία κλπ., με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχουν χρήματα για τη συντήρηση του πάρκου. Θα ήθελα το σχόλιό σας, αν έχετε κάποια άλλη πρόταση.

-- Λοιπόν, ας τα αφήσει αυτά ο κ. Σουφλιάς και η κυβέρνηση, διότι στο όνομα τού να βρούμε χρήματα, τα αφήνουμε όλα τσιμέντο να γίνουν. Χρήματα υπάρχουν.

Χρήματα υπάρχουν και μπόλικα χρήματα. Μόνο που δε διατίθενται προς όφελος της ανθρώπινης ζωής, προς όφελος της στήριξης των εργαζομένων, προς όφελος της ποιότητας ζωής. Χρήματα υπάρχουν. Αυτό είναι πρόσχημα. Δεν έχω χρήματα, άρα πουλάω, τσιμεντοποιώ και σε ό,τι απομείνει βάζω και μερικούς θάμνους πράσινο.

Αυτά που λέμε για το Ελληνικό, παίρνουν υπόψη και τις δηλώσεις Σουφλιά.

-- Αυτή η συρροή πυρκαγιών σε προεκλογική περίοδο, πιστεύετε ότι μπορεί να υποκρύπτει και πολιτικά κίνητρα ή άλλου είδους σκοπιμότητες και συμφέροντα;

-- Δεν έχω κάποια στοιχεία για να υποστηρίξω κάτι τέτοιο, γιατί εμείς κάνουμε πολιτικές εκτιμήσεις και στις πολιτικές εκτιμήσεις δεν είναι απαραίτητο, αυτό σημαίνει πολιτική εκτίμηση, δεν είναι απαραίτητο σε όλες τις περιπτώσεις να έχεις και τις δυνατές αποδείξεις.

Είναι γεγονός ότι είχαμε πολλές φορές πυρκαγιές σε προεκλογική περίοδο, όπως το 1980, το θυμάστε; Και στα επόμενα χρόνια και μάλιστα είχαμε και περιπτώσεις που λεγόταν ότι αυτές πιθανόν να προκαλούνται για λόγους τουριστικού ανταγωνισμού με τη γειτονική χώρα και τα λοιπά. Αυτά δεν τα λέω εγώ πρώτη φορά, έχει γραφτεί ότι είναι κι άλλοι λόγοι, δηλαδή πέρα από την οικοπεδοποίηση.

Δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποια στοιχεία γι' αυτό το πράγμα. Τα παρακολουθούμε, τα μελετάμε. Κοιτάξτε, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα, αλλά αυτή τη στιγμή να σας πω ότι έχω κάποιο στοιχείο να το τεκμηριώσω, δεν μπορώ.

-- Με αφορμή την πυρκαγιά στον Υμηττό, υπήρξαν καταγγελίες από κατοίκους για τις διεκδικήσεις της Εκκλησίας στην περιοχή και την εμπορευματοποίηση που πρόκειται να επέλθει με το άνοιγμα, την επέκταση της Περιφερειακής.

-- Ναι, κι αυτά τα έχουμε υπόψη μας, γι' αυτό ακριβώς λέμε ότι πρέπει να δημευτούν οι περιοχές. Εάν κάποιος έχει τίτλους ιδιοκτησίας, να τους χάσει. Δεν μπορεί να έχεις τίτλους ιδιοκτησίας στα βουνά και στα δάση. Από πού τα βρήκαν δηλαδή, από τον μπαμπά τους τα έφεραν; Για να καταλάβουμε, δηλαδή. Κι αν ακόμη τους τα έδωσε ο μπαμπάς τους, μία κυβέρνηση έχει δικαίωμα να πει ότι «αυτά τα παίρνω και τα διαθέτω για δημόσια χρήση».

Βεβαίως, έχει σχέση και με το δρόμο, το έχουμε υπόψη μας, έχει σχέση και με τις διεκδικήσεις της Εκκλησίας, έχει σχέση με πολλά. Αλλά κοιτάξτε, για να μην παρεξηγηθούμε, εγώ δε λέω τώρα ότι αυτός που διεκδικεί έκανε και τον εμπρησμό, έτσι δεν είναι; Να το ξεκαθαρίσουμε. Εμείς όμως θεωρούμε ότι ακριβώς όταν μετά από κάθε εμπρησμό γίνεται οικοπεδοποίηση - εμπορευματοποίηση και τα λοιπά, άρα ο εμπρησμός ωφελεί.

Τώρα, υπάρχουν τίποτα Νέρωνες, ψυχασθενείς, που το κάνουν; Ακόμη και σε τέτοια περίπτωση, εγώ να δεχτώ και τέτοιες περιπτώσεις, ότι υπάρχουν πυρομανείς, ανεξάρτητα από την αιτία που έγινε η πυρκαγιά, από τη στιγμή που δεν πωλείται τίποτα και δεν μπορεί να οικοπεδοποιηθεί, το γλιτώνεις. Δηλαδή, ακόμη και τον πυρομανή πώς θα τον αντιμετωπίσεις; Εμείς λέμε, είτε γίνεται εμπρησμός είτε αξιοποιείται η φωτιά, που μπορεί να γίνει κι από ένα τυχαίο περιστατικό, αμέσως όμως τα αρπαχτικά πέφτουν πάνω στη γη. Αρα, το πρόβλημα είναι πολιτικό.

-- Αμέσως μετά την πυρκαγιά της Πάρνηθας, ο υφυπουργός Οικονομίας, ο κ. Δούκας, βγήκε και δήλωσε ότι «25 επιχειρηματίες θα μπορούσαν να αναλάβουν την αναδάσωση εκ μέρους της πολιτείας». Πώς το κρίνετε εσείς αυτό;

-- Εμείς τοποθετηθήκαμε και δημόσια γι' αυτό το ζήτημα. Η αναδάσωση πρέπει να είναι υπόθεση του κράτους, της κυβέρνησης, των δημόσιων υπηρεσιών, του δημόσιου κορβανά. Αμα θέλουν οι επιχειρηματίες να δώσουν τα χρήματα, να τα δώσουν εκεί, στο δημόσιο ταμείο.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αναλάβουν την αναδάσωση, δεν τους εμπιστευόμαστε περισσότερο από τις δημόσιες υπηρεσίες, πολύ περισσότερο που θεωρούμε ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία ενδιαφέρονται για τη χρήση γης. Μπορεί να μην μπορούν να πάρουν την ιδιοκτησία, αλλά ξέρετε τώρα, στην ελεύθερη αγορά και στην ελεύθερη οικονομία, μπορείς να πάρεις για τριάντα - σαράντα χρόνια τη χρήση της γης και από κει και πέρα να τη δώσεις πίσω αφού έχεις βγάλει τα κέρδη σου.

Και με την ευκαιρία, να πω ότι εμείς δεν ευλογούμε καθόλου τη λεγόμενη «κοινωνική εταιρική ευθύνη», όπου εμφανίζονται οι επιχειρηματίες να γίνονται χορηγοί, να κάνουν δωρεές, μέχρι και μουσικές βραδιές οργανώνουν, στη λογική ότι «όλοι μαζί, επιχειρηματίες και εργαζόμενοι, έχουμε κοινό συμφέρον, συνεργαζόμαστε από κοινού για να σώσουμε τον τόπο». Ο τόπος θα σωθεί μόνο με τον αγώνα εναντίον των επιχειρηματιών.