Μόνο γέλιο προκαλούν τώρα πια οι διάφορες δικαιολογίες που βρίσκουν οι κυβερνώντες σε αυτή τη χώρα, προκειμένου να αποκρύψουν από το λαό την υπόκλισή τους μπροστά στα κελεύσματα του μεγάλου κεφαλαίου και των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων, όπως και την αγωνία τους να τους εξυπηρετήσουν όλους.

Είναι φυσικό, βέβαια, στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, στις συνθήκες της εξουσίας του κεφαλαίου, οι επιχειρηματικοί όμιλοι να αξιοποιούν την κυβερνητική πολιτική και να λεηλατούν, με όλο και νέα κόλπα και μεθοδεύσεις, τη δημόσια περιουσία και το μόχθο του λαού. Το παρακάτω, πρόσφατο παράδειγμα - όχι φυσικά μοναδικό - είναι αρκετά εύγλωττο: Πριν λίγο καιρό Κόκκαλης-Μυτιληναίος προχώρησαν σε σύμπραξη για να «χτυπήσουν» την ΕΛΒΟ. Ο διαγωνισμός ξεπουλήματος κατακυρώθηκε στους δύο επιχειρηματίες, αλλά τις προάλλες ανακοινώθηκε πως τελικά στην ΕΛΒΟ θα μείνει μόνος του ο όμιλος του Μυτιληναίου. Σύμφωνα με την ερμηνεία που δημοσιεύτηκε, «η ΙΝΤΡΑΚΟΜ αποφάσισε να μη συμμετάσχει στο πρότζεκτ της ΕΛΒΟ, με τη λογική ότι δεν άπτεται πλήρως του δικού της αντικειμένου. Οι δύο όμιλοι θα συνεχίσουν να συνεργάζονται σε άλλα πρότζεκτ, όπου υπάρχουν συνέργειες». Για όσους δεν κατάλαβαν, η συμμετοχή τους στη σύμπραξη και η κατάθεση από κοινού υποτίθεται κάποιων δισεκατομμυρίων αξιοποιήθηκαν απλά ως... διαβατήριο για τον ένα «εταίρο».

Και βέβαια, το βασικό πρόβλημα αφορά όχι στους επιχειρηματίες, αλλά στην ίδια την κυβέρνηση, η οποία πανηγύριζε και στη συγκεκριμένη περίπτωση και σε άλλες ανάλογες για τον άψογο, λέει, τρόπο που εξελίσσονται οι διαγωνισμοί ξεπουλήματος! Δεν είναι καλύτερα να τηρεί το αρχαίο ρητό «κρείττον σιγάν»;