Μια σειρά ερωτήματα σχετικά με τις σκανδαλώδεις παραχωρήσεις των λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ στους ιδιώτες και της προνομιακής μεταχείρισης που τυγχάνουν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, την πρόσφατη αποκάλυψη της κλοπής λιγνίτη της ΔΕΗ από τους δύο ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, αλλά και το τι θα γίνει τελικά με την τροφοδοσία με λιγνίτη του υπό κατασκευή Θερμοηλεκτρικού Σταθμού Φλώρινας, θέτει το ΚΚΕ στη Βουλή με Ερώτηση των βουλευτών Νίκου Γκατζή, Σπύρου Στριφτάρη και Αγγελου Τζέκη, η οποία απευθύνεται στον υπουργό Ανάπτυξης.

Στην ερώτηση επισημαίνεται ότι «στην περιοχή της Φλώρινας υπάρχει σημαντικό λιγνιτικό κοίτασμα, που θα τροφοδοτήσει το νέο ΘΗΣ. Το κοίτασμα αυτό έχει εκχωρηθεί κατά 50% περίπου στη ΔΕΗ και το υπόλοιπο σε 2 ιδιώτες. Η ΔΕΗ δεν έχει προχωρήσει σε καμία προετοιμασία στο δικό της τμήμα, για να έχει λιγνίτη με την έναρξη του ΘΗΣ Φλώρινας, ενώ με τους δύο ιδιώτες έχει δημιουργηθεί ένα σενάριο διαρκείας χαριστικών πράξεων, που και τη ΔΕΗ ζημιώνουν και δεν εξασφαλίζεται σε λογικές τιμές η προμήθεια λιγνίτη για το Σταθμό.

Επιγραμματικά αναφέρουμε ότι στις αρχές της 10ετίας του '90 η ΔΕΗ διαπίστωσε ότι οι τιμές που αγόραζε το λιγνίτη από τους 2 ιδιώτες για τους σταθμούς Αμυνταίου - Πτολεμαΐδας ήταν εξαιρετικά υψηλές και τις μείωσε κατά 40% και οι ιδιώτες το αποδέχτηκαν. Επίσης, επειδή η εκχώρηση των ορυχείων στους ιδιώτες είχε τερματιστεί και είχαν αρχίσει δικαστικοί αγώνες απ' αυτούς για να ανανεωθεί, η ΔΕΗ υπέβαλε στο υπουργείο όλα τα στοιχεία, ώστε το κράτος να παρέμβει στις δίκες, να σταματήσει η εκχώρηση στους ιδιώτες και να δοθούν τα λιγνιτωρυχεία στη ΔΕΗ. Σκανδαλωδώς η τότε κυβέρνηση δεν παρέστη στα δικαστήρια. Επίσης, μετά από ένα χρονικό διάστημα οι τιμές του λιγνίτη επανήλθαν σε υψηλά επίπεδα. Οι δύο ιδιωτικές εταιρείες ΒΙΟΛΙΓΝ ΑΜΕΤΒΕ (Βαρβούτης) και ΛΙΓΝΙΤΟΡΥΧΕΙΑ ΑΧΛΑΔΑΣ ΑΕ (Ρόζας), είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, σε κακή οικονομική κατάσταση και αποβλέπουν σε συνεργασία με τη ΔΕΗ, με όρους ληστρικούς για να καλυφθούν οι ανάγκες του ΘΗΣ Φλώρινας. Να σημειωθεί ότι ο πρώτος (Βαρβούτης) πήρε τη ΒΙΟΜΑΓΝ ΑΕ (Ορυχεία Λευκολίθου στο Μαντούδι) δήθεν ότι θα την εξυγιάνει. Αντί αυτού άρπαξε ό,τι μπόρεσε και την πτώχευσε. Ο δεύτερος (Ρόζας) μπήκε στο ορυχείο της ΔΕΗ, σε έκταση περίπου 150 στρεμμάτων, έκλεψε λιγνίτη και τον πούλησε στη ΔΕΗ. Κι όμως η ΔΕΗ συνέχισε τη συνεργασία μαζί του και το προηγούμενο ΔΣ με την απόφασή του 68/21-3-2000 του ανέθεσε και πάλι ποσότητα λιγνίτη για το 2000. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κλοπή είχε καταγγελθεί από το Σωματείο «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ» στο ΔΣ της ΔΕΗ από 15/2/2000, η ανάθεση έγινε στις 21/3/2000 και συνεχίζεται ως σήμερα και η ΔΕΗ έκανε «Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων» για την καταπάτηση του ορυχείου της στις 22/3/2000.

Ολα δείχνουν ότι υπάρχει σκανδαλώδης συμπεριφορά προς τους 2 ιδιώτες. Επιπλέον η ΔΕΗ, σύμφωνα με πληροφορίες, σκέφτεται να δημιουργήσει θυγατρικές εταιρίες μαζί με τις 2 παραπάνω εταιρίες για να τροφοδοτεί τον ΘΗΣ Φλώρινας. Να προστεθεί ακόμη ότι, υπήρχε και 3η προσφορά για προμήθεια στη ΔΕΗ λιγνίτη με καλύτερες τιμές και η ΔΕΗ θα εξοικονομούσε έως 300.000.000 δρχ. το 2000.

Μετά από όλα αυτά, με δεδομένη τη ζημιά της ΔΕΗ από την προμήθεια λιγνίτη από τους δύο συγκεκριμένους ιδιώτες, με δεδομένο ότι ο ΘΗΣ Φλώρινας (που όπως έχει γίνει γνωστό θα στοιχίσει τελικά στη ΔΕΗ περίπου 100 δισ. δρχ. περισσότερο από ό,τι αξίζει) θα βρεθεί μετά 2 χρόνια χωρίς λιγνίτη ή με πολύ υψηλές τιμές λιγνίτη.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό Ανάπτυξης:

• Αν θα ζητήσει από τη ΔΕΗ να σταματήσει τις σκανδαλώδεις συμβάσεις με τους δύο ιδιώτες.
• Αν θα προχωρήσει στην άρση της εκχώρησης των λιγνιτωρυχείων από το κράτος στους δύο ιδιώτες, τόσο λόγω της κακής οικονομικής τους κατάστασης και της αδυναμίας να καλύψουν τους όρους των εκχωρήσεων, όσο και (για τα ΛΙΓΝΙΤΟΡΥΧΕΙΑ ΑΧΛΑΔΑΣ) διάπραξης ποινικού αδικήματος (κλοπής).
• Αν η ΔΕΗ με επείγοντα τρόπο θα αντιμετωπίσει την εκμετάλλευση των ορυχείων για να καλύψει το ταχύτερο τις ανάγκες του ΘΗΣ Φλώρινας.
• Αν θα μελετηθούν μέθοδοι προσωρινών λύσεων για την τροφοδοσία του ΘΗΣ Φλώρινας, ώστε να μη μείνει για μεγάλο διάστημα ο Σταθμός χωρίς καύσιμο που σημαίνει ζημιά τουλάχιστον 10 δισ. δρχ. το χρόνο.