Οχι βέβαια κυριολεκτικά αλλά μεταφορικά. Μπορεί οι παίχτες της ΑΕΚ με δυσκολία να στέκονταν όρθιοι στο συνθετικό χλοοτάπητα αλλά τουλάχιστον δεν απώλεσαν την πρόκριση. Αυτό όμως ήταν και το μοναδικό θετικό των «κιτρινόμαυρων». Γιατί κατά τ' άλλα η κατάσταση ήταν τραγική.

Το 1 - 0 (19΄ Λόκβεντς) δεν είναι ούτε κατ' ελάχιστο αντιπροσωπευτικό της εικόνας του παιχνιδιού. Φαντάζει αρκετά κολακευτικό για την ΑΕΚ και άδικο για την Σάλτσμπουργκ, συγκριτικά με την απόδοση των δύο αντιπάλων. Και αν οι φιλοξενούμενοι σταθούν μόνο στις (αληθινές αλλά μέχρι ένα σημείο) δυσκολίες που τους δημιούργησε το γήπεδο, θα είναι τουλάχιστον ανειλικρινείς.

Υπήρξαν παίχτες που δεν μπορούσαν να κρατήσουν τη μπάλα, να κάνουν μια πάσα, να πραγματοποιήσουν το πιο απλό. Οσο για «καθαρό» μυαλό, κυκλοφορία και δημιουργικότητα, προσανατολισμό ήταν γι' αυτούς ...κινέζικα. Και απέναντί τους δεν ήταν η Μπαρτσελόνα. Ηταν όμως ένα σύνολο που έτρεχε, κάλυπτε άψογα τους χώρους, είχε πάθος. Μέχρι εκεί όμως. Με κυρίαρχο στυλ παιχνιδιού τις γιόμες, δεν (θα έπρεπε να) εμπνέει προβληματισμό και ανησυχία.

Αλλά η ΑΕΚ της επέτρεψε να το κάνει και να αποκλείεται με ψηλά το κεφάλι. Ενώ η Ενωση να προκρίνεται με χαμηλά το βλέμμα. Αυτά πάντως δεν αλλάζουν την ουσία. Οι «κιτρινόμαυροι» θα βρεθούν στις 9/10 στη Νιόν, για την κλήρωση των ομίλων.