Για να επιβεβαιωθεί και έτσι πόσο σημαντικό είναι για το εργατικό κίνημα να έχει τα δικά του μέσα ενημέρωσης. Ωστε να μπορεί - τουλάχιστον - να προβάλλει θέσεις που να πατάνε στα πόδια τους. Παράδειγμα: Οτι το κράτος δεν είναι ουδέτερο, είναι μια ταξική μηχανή, αυτής ή της άλλης τάξης. Οτι απέναντι σ' αυτό - αυτής ή της άλλης τάξης - το κράτος, δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί καμιά πολιτική δύναμη που δεν έχει στόχο ακριβώς την ανατροπή και αντικατάστασή του. Οτι, τελικά, κανείς δεν μπορεί να πατά σε δυο βάρκες (και με την εργατική τάξη και με το κεφάλαιο).

Οι θεωρίες περί ουδέτερου κράτους μπορούν να σε πάνε παντού, όχι όμως στην ανάγκη ανατροπής αυτού του κράτους ως εξουσίας μιας τάξης πάνω στην άλλη. Η μέθοδος είναι παλιά: Βάζεις στη βάση μιαν αυθαιρεσία και οικοδομείς επάνω ένα παλάτι. Μέχρι να βρεθεί κάποιος να αφαιρέσει τη βάση για να πέσει το παλάτι. Να πει, για παράδειγμα, ότι μια αστική κυβέρνηση δεν κάνει ό,τι κάνει για να γίνει ικανό το κράτος να ανταποδίδει αυτά που εισπράττει. Η κυβέρνηση απλώς εφαρμόζει ό,τι είναι αναγκαίο στην αστική τάξη, για να γίνει ισχυρότερο το κράτος της και πιο κερδοφόρα η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Αυτή η πολιτική έχει θύματα, όχι γενικά ανθρώπους, αλλά εκείνους που έχουν διαθέσιμο προς πώληση το εμπόρευμα εργατική δύναμη.

Η αντιμετώπιση, λοιπόν, αυτής της κυβέρνησης δεν μπορεί να γίνει με παραμύθια περί ισχυρού ΠΑΣΟΚ, γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ότι δεν είναι διαφορετικό από τη ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι μέρος της αντίστασης, γιατί αποστολή του είναι η καταστολή της αντίστασης. Οποιος αντιλαμβάνεται το ΠΑΣΟΚ ως δύναμη αντίστασης σπέρνει αυταπάτες - αν και η πλέον κοντινότερη στην πραγματικότητα εκδοχή είναι πως στρώνει το έδαφος για μια συνεργασία με αυτό το ΠΑΣΟΚ, στο όνομα μιας αριστεράς που χωράει και αστούς και εργάτες.

Αυτή η «αριστερά» είναι χρήσιμη στην αστική τάξη. Γιατί μπορεί ικανότερα από τους αστούς να παρουσιάζει το κρέας σαν ψάρι. Παράδειγμα: Το ΙΤΕ, στην Κρήτη, είναι ίσως το πλέον ιδιωτικοποιημένο στη λειτουργία του ερευνητικό κέντρο. Ε, αυτό βρήκε να παινέψει ο Αλαβάνος ως πρότυπο. Αν αυτό εννοεί ως υπεράσπιση της δημόσιας Παιδείας, ας λείπει το βύσσινο. Κι αυτό ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το ΙΤΕ είναι ένα καλό ερευνητικό κέντρο. Παράγει γνώση, που συμβάλλει στην αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους.

Διά ταύτα: «Ριζοσπάστης» και «Οδηγητής» και ΚΟΜΕΠ και «902». Γιατί η οργάνωση των αγώνων που βρίσκονται μπροστά χρειάζεται πριν απ' όλα καθαρές κουβέντες.