Associated Press

Εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο πεθαίνουν από έλλειψη λίγου καθαρού νερού. Την ίδια στιγμή τα μονοπώλια νερού θησαυρίζουν...

Η ουσία του νόμου συνοψίζεται στα εξής: Διαχείριση του νερού όχι με βάση τις λαϊκές ανάγκες, όχι με γνώμονα την ανάπτυξη προς όφελος του λαού, αλλά των επιχειρήσεων. Πλήρης εναρμόνιση του νόμου με τη νέα ΚΑΠ. Καμιά πρόβλεψη για εγγειοβελτιωτικά έργα που έχει ανάγκη ο τόπος. «Προστασία» των υδάτινων πόρων με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»!

Η κοινοτική οδηγία αντιμετωπίζει τη διαχείριση των υφιστάμενων υδάτινων πόρων όχι από τη σκοπιά της βελτίωσης των διαθέσιμων υδάτινων πόρων και της ανάπτυξης έργων για την αξιοποίηση και άλλων που χάνονται, αλλά ταξικά - πολιτικά από τη σκοπιά της ενίσχυσης του κεφαλαίου.

Στη χώρα μας αυτό που παρατηρείται είναι η άνιση κατανομή των υδάτινων πόρων, με περισσότερες βροχοπτώσεις στη Δυτική Ελλάδα απ' ό,τι στην Ανατολική. Παρατηρείται, δηλαδή, να υπάρχει έως και διπλάσια ποσότητα νερού απ' ό,τι καταναλώνεται, αλλά όχι στις περιοχές που το χρειάζονται κατά κύριο λόγο, όπως είναι οι αγροτικές περιοχές και τα μεγάλα αστικά κέντρα. Το πρόβλημα οξύνεται με τη μεγάλη συσσώρευση στις μεγαλουπόλεις, αλλά και με την αύξηση των αναγκών ύδρευσης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, λόγω τουρισμού και άρδευσης λόγω έλλειψης βροχοπτώσεων.

ICON

Κανάλι στη Θεσσαλία. Δεν κυλάει σταγόνα νερό...

Η χώρα μας έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά αξιοποίησης των ωφέλιμων εσωτερικών υδάτινων πόρων (12,5%), που γίνονται ακόμα πιο χαμηλά (10%), αν υπολογιστούν και οι εξωτερικοί υδάτινοι πόροι που έρχονται, μέσω των ποταμών από τις βαλκανικές χώρες που βρίσκονται στα βόρεια σύνορά μας. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα, ως γεωγραφική περιοχή στο σύνολό της, δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα έλλειψης νερού, το διαθέσιμο υδάτινο δυναμικό δεν αξιοποιείται, αφού δεν υπάρχουν τα αναγκαία έργα υποδομής για τη συγκέντρωση, τη διοχέτευση και την κατανομή των διαθέσιμων υδάτων.

Απαραίτητος είναι και ο εκσυγχρονισμός των δικτύων ύδρευσης, αφού οι απώλειες από τα δίκτυα φτάνουν κατά μέσο όρο 30% - 40%. Ωστόσο, η έναρξη της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ (μετά από σχετική οδηγία της ΕΕ το 1998) βάζει «φρένο» στον εκσυγχρονισμό του δικτύου, καθώς αυτό συγκρούεται με το συμφέρον των ιδιωτών μετόχων για κερδοφορία της επιχείρησης.

Μπορεί ο διακηρυγμένος στόχος της κοινοτικής οδηγίας να είναι η επίτευξη καλής ποιότητας υδάτων για όλα τα ύδατα μέχρι το 2015, ωστόσο - όπως λέει και ο λαός - «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά»...

Η οδηγία και ο νόμος 3199/03 βασίζονται, όσον αφορά στην προστασία της ποιότητας του νερού, στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», που στην πράξη νομιμοποιεί τη ρύπανση και δεν προστατεύει σε καμιά περίπτωση το νερό και τους ανθρώπους από τη μόλυνση. Ο ρυπαίνων πληρώνει ένα πρόστιμο, συνήθως αμελητέο, τα νερά στο μεταξύ έχουν ρυπανθεί και οι κάτοικοι της περιοχής πίνουν μολυσμένο νερό. Πέρα από το γεγονός ότι οποιαδήποτε επιχείρηση που μολύνει, μετακυλίει τα πρόστιμα στον τελικό καταναλωτή, με αποτέλεσμα στο τέλος να την πληρώνει ο ρυπαινόμενος...

Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα του Ασωπού ποταμού, όπου με απόφαση του 3ου Πλημμελειοδικείου Θήβας, τον Ιούνη του 2007, από τους 18 κατηγορούμενους για την καταστροφή του οικοσυστήματος του Ασωπού οι 10 απαλλάχτηκαν λόγω... λανθασμένης καταγραφής τους από τη Νομαρχία, μόνο έξι εκπρόσωποι ρυπογόνων βιομηχανιών «καταδικάστηκαν», όλοι με αναστολή, από 5 έως 12 μήνες φυλάκιση και με χρηματικό πρόστιμο από 1.500 έως 5.000 ευρώ!

Επιπλέον, σύμφωνα με την οδηγία, η ανάταξη ενός υποβαθμισμένου, μολυσμένου υδροφορέα μπορεί και να μη γίνει ποτέ αν κριθεί... ασύμφορη. Το παράδειγμα πάλι από τον Ασωπό: Ο Ασωπός εδώ και δεκαετίες, λόγω της ανεξέλεγκτης δράσης των βιομηχανιών και της υπάρχουσας νομοθεσίας, είναι ο αποδέκτης ανεπεξέργαστων βιομηχανικών λυμάτων της βιομηχανικής ζώνης της Βοιωτίας. Από την Οδηγία δίνεται η δυνατότητα αυτή η πλέον υποβαθμισμένη λεκάνη απορροής ποταμού της χώρας να εξαιρεθεί από την αναβάθμιση!

Ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο της οδηγίας εναρμονίζονται επίσης με τον προσανατολισμό που έχει η ΕΕ, όπως εκφράζεται και μέσω της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, για μείωση του αριθμού των μικρομεσαίων αγροτών και για συρρίκνωση του αγροτικού τομέα της οικονομίας.

Γι' αυτό άλλωστε, ενώ από το θεσσαλικό κάμπο λείπουν περίπου 600 εκατομμύρια κυβικά μέτρανερό για άρδευση το χρόνο, η ΕΕ δε χρηματοδοτεί την εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου, κάτι που θα ανακούφιζε τους αγρότες, ενώ θα προστάτευε και τον Θεσσαλικό Κάμπο από την ερημοποίηση.

Η λογική της οδηγίας κυριαρχείται από τη λεγόμενη «τιμολόγηση για την ενίσχυση της αειφορίας των υδάτινων πόρων». Με «σημαία» τον υποκριτικό στόχο της εξασφάλισης της αειφορίας των υδάτινων πόρων, αυτοί που θα πληρώνουν είναι κυρίως οι αγρότες, αφού αναφέρεται ότι είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής νερού. Αναφέρει ακόμα, ότι για το κόστος κατασκευής και λειτουργίας, για παράδειγμα, ενός φράγματος σε έναν ποταμό, που κρίθηκε αναγκαίο λόγω της υπεράντλησης από αγροτική χρήση, μπορεί να ανακτάται από τους χρήστες. Δηλαδή να το πληρώνουν.

Το ίδιο προβλέπει και για το κόστος επεξεργασίας του υδροφόρου ορίζοντα αν, για παράδειγμα, το έδαφος έχει μεγαλύτερα ποσοστά νιτρικών από τη χρήση λιπασμάτων. Το αποτέλεσμα θα είναι στις επιχειρήσεις να δίνονται κίνητρα για να αποκτήσουν ένα υποτιθέμενο «φιλοπεριβαλλοντικό» προφίλ και οι αγρότες θα καλούνται να πληρώνουν από την τσέπη τους για τα αναγκαία έργα.

Αλλωστε, ο ίδιος ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, προανήγγειλε πριν από μερικούς μήνες ότι με βάση το νόμο 3199/2003 και την Κοινοτική Οδηγία θα μπουν υδρόμετρα και στις αγροτικές καλλιέργειες!..