Στο επίκεντρο της προσοχής της Καμπάνιας Πολιτικής Δράσης της ΚΝΕ στα Σχολεία θα βρεθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν συνολικά οι μαθητές και οι οικογένειές τους, ενώ θα δοθεί και ιδιαίτερη προσοχή στα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ) και στις Επαγγελματικές Σχολές (ΕΠΑΣ). Τα ζητήματα που ξεχωρίζουν είναι:

Α) Το κόστος της εκπαίδευσης: Η οικογένεια θέλει μέχρι και 400 ευρώ το μήνα για την προετοιμασία για τις πανελλαδικές, χωρίς να υπολογίζονται οι ξένες γλώσσες, οι υπολογιστές, η προετοιμασία για τα ειδικά μαθήματα, όπως σχέδιο, κλπ. Ταυτόχρονα, πληρώνει πολλά και για τα απαραίτητα μέσα στο δημόσιο σχολείο, όπως ξενόγλωσσα βιβλία (μέχρι και 70 ευρώ), εκδρομές κλπ. Σοβαρό ζήτημα στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ είναι η επιβάρυνση των μαθητών και των οικογενειών τους με το κόστος του εργαστηριακού εξοπλισμού. Στις εξορμήσεις μας, π.χ., έχουμε συναντήσει μαθητές στα ΤΕΕ στις ειδικότητες Αισθητικής - Κομμωτικής που χρειάζεται να πληρώνουν ένα σημαντικό κονδύλι για τον εξοπλισμό των εργαστηρίων τους.

Β) Η σχολική διαρροή και ο βίαιος προσανατολισμός στην κατάρτιση. Στην Ελλάδα το 14,5% των παιδιών ηλικίας 13-18 ετών δεν πηγαίνει στο σχολείο, ενώ η σχολική διαρροή από την ΤΕΕ φτάνει μέχρι και το 20%. Ιδιαίτερα τώρα με την εφαρμογή του νόμου για τα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ, είναι ακόμη πιο σαφές ότι ο στόχος τους είναι η στροφή του 70% των μαθητών στην κατάρτιση - όπως ορίζει η «Λευκή Βίβλος».

Γ) Η είσοδος των επιχειρήσεων στα σχολεία: Τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλά παραδείγματα δραστηριότητας επιχειρήσεων μέσα στα σχολεία, που παρεμβαίνουν και στο πρόγραμμα μαθημάτων. Εχουμε παραδείγματα από την «Tasty» να κάνει Αγωγή Διατροφής, τη «Renault» να κάνει Κυκλοφοριακή Αγωγή, κλπ.

Δ) Το περιεχόμενο των μαθημάτων: Το περιεχόμενο των μαθημάτων χαρακτηρίζεται από αποσπασματικότητα και ανακρίβειες. Το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού είναι ένα ακραίο παράδειγμα, αλλά τέτοια θα συναντήσουμε πολλά το επόμενο διάστημα. Τα πράγματα θα γίνουν πιο αντιδραστικά, στο βαθμό που θα προχωράει και η αποκέντρωση.

Ε) Ο αυταρχισμός: Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που ποινικοποιεί τους αγώνες των μαθητών ακόμη ισχύει. Πέρσι υπήρχαν πολλά κρούσματα συζήτησης για τοποθέτηση κάμερας σε σχολεία (π.χ., στο Βαρβάκειο και αλλού). Το πόρισμα της «Επιτροπής Σοφών» προέβλεπε από πέρσι ατομικό φάκελο για κάθε μαθητή.

ΣΤ) Οι ελλείψεις: Υλικοτεχνικές, σε εξοπλισμό, σε παιδαγωγικό υλικό - βιβλία και βεβαίως σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Ιδιαίτερα στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ, υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν καθόλου βιβλία, καθηγητές και αίθουσες, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται σε μεγάλο βαθμό η λειτουργία τους.

«Οι υπεύθυνοι γι' αυτήν την κατάσταση έχουν όνομα. Εμείς ως ΚΝΕ επιδιώκουμε με την πολιτική καμπάνια που θα κάνουμε να αναδείξουμε τους ενόχους. Να συζητήσουμε με τους μαθητές για τις αιτίες αυτής της πολιτικής. Είναι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αυτοί που έφτιαξαν αυτό το σχολείο. Δε θα σταματήσουν την επίθεση, δεν εγκαταλείπουν τα σχέδιά τους. Η πολιτική τους δε συμφέρει τη λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της. Υπηρετεί το κεφάλαιο, που έχει να κερδίσει πολλά από μια Παιδεία-εμπόρευμα», σημείωσε η Χ. Παπαϊωάννου, σημειώνοντας παράλληλα ότι μέσα από την καμπάνια η Οργάνωση θέλει να προειδοποιήσει και για όσα έρχονται.

«Ιδιαίτερα θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή στον "Καποδίστρια 2". Η λεγόμενη αποκέντρωση θα έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να πληρώνουν ακόμη περισσότερα για τη μόρφωση των παιδιών τους και τα σχολεία να κατηγοριοποιηθούν, να χωριστούν σε πρώτης, δεύτερης και τελευταίας κατηγορίας. Το σχολείο θα πρέπει να εξασφαλίζει πόρους για τη λειτουργία του, αφού οι δήμοι είναι ήδη χρεωμένοι. Θα απευθύνεται σε επιχειρηματίες-χορηγούς και, βέβαια, στους ίδιους τους γονείς. Το περιεχόμενο των μαθημάτων επίσης θα διαφοροποιηθεί από σχολείο σε σχολείο. Μόνο το 1/3 του προγράμματος θα είναι κοινό. Από κει και πέρα, το σχολείο θα διδάσκει - για παράδειγμα - δεύτερη ξένη γλώσσα ή γυμναστική μόνο αν έχει να πληρώσει τους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς ή θα εντάσσει προγράμματα και μαθήματα που υπαγορεύουν οι χορηγοί. Τα "καλά" σχολεία μπορεί να διδάσκουν ακόμη και "Φιλοσοφία των Μαθηματικών" ή "Ιστορία της Τέχνης", ενώ τα υποβαθμισμένα θα μένουν στο 1/3 κοινό - ελάχιστο πρόγραμμα», σημείωσε.

«Οι μαθητές που προέρχονται από λαϊκές οικογένειες θα βρίσκουν "κλειστές" τις πόρτες των σχολείων πρώτης κατηγορίας. Στόχος θα είναι να αποκτήσουν λίγες και ανούσιες γνώσεις - τις βασικές δεξιότητες, όπως λένε - για να γίνουν φτηνοί εργαζόμενοι, για να μη διεκδικούν.

Και φυσικά, επειδή το σύστημα χρειάζεται και ακόμη φτηνότερους από τους φτηνούς εργαζόμενους, προσπαθεί να στρέψει όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι των μαθητών από νωρίς στη φτηνή κατάρτιση, στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ», τόνισε, και αναφέρθηκε σε παραδείγματα από χώρες όπου έχουν ήδη εφαρμοστεί αυτά τα μέτρα:

«Στην Πορτογαλία, το σχολείο επιλέγει αν θα κάνει δεύτερη ξένη γλώσσα ή όχι, ανάλογα με τους πόρους του.

Στην Αγγλία, τα σχολεία μοίραζαν εκπτωτικά κουπόνια για το σούπερ μάρκετ στους γονείς των μαθητών, με στόχο την αύξηση των εσόδων τους. Επίσης στην Αγγλία, σχολεία απειλούνται με κλείσιμο αν για τρεις συνεχόμενες χρονιές αποτύχει το 15% των μαθητών τους.

Στις ΗΠΑ, οι επιχειρήσεις που χρηματοδοτούν το σχολείο καθορίζουν τη διδακτέα ύλη, τον τρόπο και το μοντέλο διδασκαλίας.

Στην Ιρλανδία, η αποκέντρωση των σχολείων σε επίπεδο δήμου και περιφέρειας οδήγησε τα σχολεία σε επιχειρηματικές δραστηριότητες και 4ωρη εργασία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών μετά το μεσημέρι για εξεύρεση πόρων».