Τίποτα δεν αφήνει όρθιο η εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ. Δε θα μπορούσαν, λοιπόν, να μείνουν «απέξω» οι λέξεις και οι έννοιες, που όχι μόνο χάνουν το νόημά τους, αλλά βιάζονται κατ' εξακολούθηση. Τελευταία καραμέλα των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ η επανάσταση. «Το ΠΑΣΟΚ κάνει τη δική του εσωτερική επανάσταση», δηλώνει ο Γ. Παπανδρέου. Στο εύλογο ερώτημα ποια είναι αυτή, η απάντηση που έδωσε είναι πως «δεν είναι λύση λογαριασμών του παρελθόντος, αλλά θεμελίωση βάσεων για το αύριο»... Ο Ε. Βενιζέλος το τοποθετεί αλλιώς: «Χρειαζόμαστε ένα ριζικά διαφορετικό ΠΑΣΟΚ. Χρειαζόμαστε μια εσωτερική θεσμική και πολιτιστική επανάσταση στο ΠΑΣΟΚ». Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που το ΠΑΣΟΚ ευτελίζει και διαστρεβλώνει το περιεχόμενο υψηλών οραμάτων και εννοιών. Συστηματικά έχει συκοφαντήσει το σοσιαλισμό και τις αξίες του εργατικού κινήματος, ομνύοντας μάλιστα στο όνομά τους. Μετά από τόσα χρόνια όμως δεν μπορούν να τις αγγίξουν και άρα να τις μολύνουν.