Η ενίσχυση της συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, συνεπώς η ενισχυμένη συμβολή τους στην προώθηση των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου για τους λαούς και τα συμφέροντά τους
Τα περιβόητα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, τα οποία συνομολόγησαν προ ολίγων ημερών οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, κατά την επίσημη επίσκεψη του δεύτερου, Αλί Μπαμπατζάν, στην Ελλάδα, κάθε άλλο παρά μέτρα που προάγουν την καλή γειτονία μπορούν να χαρακτηριστούν. Πρόκειται για μια συμφωνία, για την οποία μπορούν να «τρίβουν τα χέρια τους» από ικανοποίηση οι ΝΑΤΟικοί ιμπεριαλιστές και οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας. Συνεπώς για μια συμφωνία πηγή πρόκλησης ανησυχίας για τους λαούς στις δύο πλευρές του Αιγαίου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Για τη ΝΑΤΟική λυκοσυμμαχία, η επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στην Ελλάδα ήταν εξαιρετικά αποδοτική. Η συμφωνία την οποία συνυπέγραψε με την Ντόρα Μπακογιάννη προβλέπει μεγαλύτερη συμμετοχή στους επικίνδυνους πολεμοκάπηλους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και στενότερη συνεργασία των δύο χωρών στο πλαίσιό τους, προς όφελος της πλουτοκρατίας και σε βάρος των συμφερόντων των λαών της περιοχής.
Το τρομοκρατικό για τους λαούς περιεχόμενο της συμφωνίας γίνεται αμέσως αντιληπτό με μια απλή ανάγνωση των όσων περιλαμβάνει: Ιδρυση κοινής χερσαίας στρατιωτικής μονάδας στο πλαίσιο της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ. Δημιουργία κοινής διακλαδικής στρατιωτικής δύναμης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για συμμετοχή σε «ειρηνευτικές επιχειρήσεις». Δηλαδή, για επιχειρήσεις επιβολής της «ιμπεριαλιστικής ειρήνης» με πόλεμο σε χώρες που τα μονοπώλια επιλέγουν να αναπτύξουν δράση και ενάντια σε λαούς και κυβερνήσεις που αντιστέκονται σε ανάλογα σχέδια. Σύσταση κοινής διακλαδικής ομάδας δράσης για την αντιμετώπιση καταστροφών και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας με ευρεία επιχειρησιακή δυνατότητα. Που σημαίνει συμμετοχή σε πολεμικές ενέργειες σε περιοχές του πλανήτη που ενδιαφέρουν τους ιμπεριαλιστές στο όνομα των κινδύνων των λαών, από την ιμπεριαλιστική υποδαύλιση συγκρούσεων. Ετσι έγιναν όλες οι έως τώρα επεμβάσεις μετά το 1991. Ανταλλαγή επισκέψεων μεταξύ των διοικητών των μεθοριακών μονάδων των δύο χωρών στον Εβρο και τακτικές συναντήσεις μεταξύ των αρχηγών, αλλά και σε άλλα ιεραρχικά επίπεδα των επιτελείων των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, για να σφυρηλατείται η πολεμική συνεργασία στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής δράσης.
Γίνεται ολοφάνερο ότι πρόκειται για μέτρα προσαρμογής των δύο χωρών στις σύγχρονες ανάγκες της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Στο πλαίσιό της και προκειμένου για τη διασφάλιση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου που υπηρετεί και η αντιλαϊκή πολιτική τους στο εσωτερικό των χωρών τους, παραμερίζονται όλα τα υπαρκτά προβλήματα στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, απ' τα οποία άλλωστε ο ιμπεριαλισμός προσδοκά πολυποίκιλα οφέλη. Ας μην ξεχνάμε ότι οι δύο χώρες, στο όνομα αυτών των προβλημάτων, έχουν αναδειχτεί σε εξαιρετικούς πελάτες της στρατιωτικής βιομηχανίας, με εξωφρενικές δαπάνες για εξοπλισμούς.
Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι τα λεγόμενα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» που συμφωνήθηκαν δεν αγγίζουν κανένα από τα μεγάλα ζητήματα της αμφισβήτησης του καθεστώτος του Αιγαίου, των γκρίζων ζωνών, της αμφισβήτησης των 12 ναυτικών μιλίων, των εξαιρέσεων νησιών σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις, ούτε άλλα ανοιχτά ζητήματα που αφορούν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στη Σχολή της Χάλκης, στις εκκρεμότητες με τα περιουσιακά στοιχεία των ελληνικής καταγωγής κατοίκων της Ιμβρου και της Τενέδου κ.ά.
Η συμφωνία αυτή χαρακτηρίστηκε από το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ δικαίως ως τρομοκρατική για τους λαούς Ελλάδας και Τουρκίας. Η ενίσχυση της συνεργασίας των δύο χωρών στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, συνεπώς η ενισχυμένη συμβολή τους στην προώθηση των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου για τους λαούς και τα συμφέροντά τους. Πολύ περισσότερο που στην ευρύτερη περιοχή παραμένουν ανοιχτές πολλές απ' τις πληγές που κατά καιρούς ο ιμπεριαλισμός άνοιξε. Στα Βαλκάνια, το ζήτημα με το Κοσσυφοπέδιο και η προωθούμενη ανεξαρτητοποίησή του, που θα πυροδοτήσει εξελίξεις σε άλλες γειτονικές χώρες όπως η ΠΓΔΜ. Το ζήτημα της Κύπρου. Της Μέσης Ανατολής κ.λπ. Η Ελλάδα εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα σε πολλά απ' αυτά τα μέτωπα, ενώ είναι χώρα που διατηρεί στρατεύματα σε άλλες χώρες που δέχτηκαν την ιμπεριαλιστική επέμβαση και συνακόλουθα την κατοχή. Η επικίνδυνη πολιτική που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ και συνέχισε απαρέγκλιτα η ΝΔ εκφράστηκε και με την απόφαση της περασμένης Τετάρτης για ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής αποστολής στο Αφγανιστάν και της συμμετοχής της χώρας μας στη στρατιωτική επιχείρηση της ΕΕ στο Τσαντ.
Η εμπλοκή της χώρας μας σε άδικους πολέμους κατά άλλων λαών που διεξάγουν οι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και η ΕΕ, δυναμώνει. Ο ελληνικός λαός πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι μια τέτοια πολιτική που στρέφεται εναντίον άλλων λαών, θα αποκτά ολοένα και σκληρότερα αντιλαϊκά αντιδραστικά χαρακτηριστικά και εναντίον του ίδιου, των δικών του συμφερόντων στο εσωτερικό της χώρας. Αυτά πάνε πακέτο, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Σήμερα, λοιπόν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι ανάγκη επιτακτική να καταδικάσει αυτήν την πολιτική και τα κόμματα που την εφαρμόζουν, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά κι εκείνα που υπακούουν στη λογική του «ευρωμονόδρομου» όπως είναι ο ΣΥΝ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Να εγκαταλείψει αυτές τις δυνάμεις και να συμβάλει αποφασιστικά στο δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Να συναντηθεί με τους άλλους λαούς της περιοχής στην πάλη εναντίον του κοινού τους εχθρού, του ιμπεριαλισμού, ανοίγοντας δρόμο στην πραγματική φιλία και συνεργασία στη βάση των κοινών τους συμφερόντων.
Τα συμφέροντα των μονοπωλίων τορπιλίζουν την ειρήνη, την ασφάλεια, τα λαϊκά δικαιώματα. Χρέος των λαών να απαντήσουν με τον ίδιο τρόπο. Με την πάλη τους μπορούν να ελπίζουν σε Ελλάδα και Τουρκία χωρίς στρατιωτικές αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, αντιπυραυλικές ασπίδες και επεμβατικούς στρατούς, σε Βαλκάνια της ειρήνης, της αδελφοσύνης, του Σοσιαλισμού.
Κυρίως φύλλο 
Feeds
Ολοι στην απεργία με το ΠΑΜΕ 
