Οπως όμως έλεγε και ο Λένιν «τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα» και στην προκειμένη περίπτωση, το γεγονός είναι ότι τα διάφορα «μπουμπούκια» του συστήματος, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν στο μεγάλο «περιβόλι» της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου από τους πολιτικούς εκπροσώπους τους και τα κόμματά τους.

«Είναι ένα έργο το οποίο προστίθεται στη μακρά σειρά προσφοράς του Ιδρύματος "Σταύρος Σ. Νιάρχος" στον Τόπο μας. Ενα έργο το οποίο αποδεικνύει ότι συνεχίζεται η μακρά παράδοση προσφοράς των επιφανών Ελλήνων ευεργετών, των ανθρώπων που διέθεσαν και διαθέτουν το περίσσευμα της δημιουργικής τους δράσης για το συλλογικό καλό». Αυτά δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, τον Ιούνη του 2007 μετά την υπογραφή του «Μνημονίου Συνεργασίας» του ελληνικού Δημοσίου και του Ιδρύματος με το οποίο ξεπουλήθηκε, ουσιαστικά, ένα «φιλέτο» 200 στρεμμάτων στο Δέλτα Φαλήρου και ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες δημόσιους ελεύθερους χώρους στην Αττική. Μάλιστα, στην προκειμένη περίπτωση, έχουμε «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»: Και εκχώρηση γης και εκχώρηση, ουσιαστικά, της Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης, που θα κατασκευαστούν εκεί από το Ιδρυμα.

Η πρωθυπουργική «υμνολογία» στον «ευεργετισμό» των κεφαλαιοκρατών αποτελεί έκφραση της πολιτικής εμπορευματοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς που με συνέπεια υπηρετεί ο δικομματισμός. Από αυτή την άποψη, η πρωθυπουργική ρητορική κινείται στο ίδιο πλαίσιο με τη ρητορική του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) όταν, π.χ. τον Απρίλη του 2006 παρέδωσε - και μάλιστα ομόφωνα - τον αρχαιολογικό χώρο στη θέση Λιμένας Πασά, στην Πουνταζέζα του Λαυρίου, στο μεγαλοεργολάβο Βωβό, για να χτίσει ξενοδοχείο πολυτελείας, με το «σκεπτικό» ότι αφού όλη η περιοχή είναι, ήδη, δομημένη... «δε συντρέχει λόγος απαγόρευσης»!!! Ετσι «ξεπέταξε» το ΚΑΣ το γεγονός ότι από το 1980 η περιοχή κηρύχτηκε ως αρχαιολογικός και ιστορικός χώρος και τοπίο φυσικού κάλλους!

Είναι η ίδια ρητορική που εκτυλίχτηκε στο ΚΑΣ το Μάρτη του 2005 όταν το κορυφαίο μνημείο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, από τα κορυφαία όλης της ανθρωπότητας, η Ακρόπολη, παραδόθηκε με συντριπτική πλειοψηφία - πλην μιας φωτεινής εξαίρεσης - στην πολυεθνική «Φίλιπς», για να το χρησιμοποιήσει στην παγκόσμια τηλεοπτική και έντυπη διαφημιστική «εκστρατεία» της! Τα... «επιχειρήματα»; Ο Παρθενώνας έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε διαφημίσεις, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση «η χρήση είναι ηπιότατη», «η μικρή Ελλάδα ξαναφέρνει μια εικόνα του εαυτού της και της δόξας που είχε κάποτε», «η "Φίλιπς" δεν είναι βάρβαρη εταιρεία» και η προβολή είναι «κολακευτική», με το «ναι» στο αίτημα, «δεν πουλάμε τον Παρθενώνα, δεν τον δίνουμε»... αλλά «τον παραχωρούμε», «πρέπει να αποφεύγουμε τη χρήση μνημείων για ιδιωτικά συμφέροντα»... αλλά «η συγκεκριμένη περίπτωση είναι ξεχωριστή», «η "Φίλιπς" είναι επιχειρηματικός κολοσσός» και «δεν περιμένει οικονομικό όφελος από τη διαφήμιση», «δε θα πάθει τίποτα η Ακρόπολη», γιατί... και ο ΕΟΤ τη χρησιμοποιεί, να επιβληθεί τέλος χρήσης στην εταιρεία, αλλά «όχι μεγάλο γιατί θα είμαστε άδικοι»! «Συνόψισε» ο Χρ. Ζαχόπουλος, λέγοντας ότι η «Φίλιπς» συμβάλλει με αυτόν τον τρόπο στην «εθνική προσπάθεια» προβολής της χώρας μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες!

Ποιον όμως να «φοβηθούν» τα μέλη του ΚΑΣ όταν εκφράζονται έτσι για το κεφάλαιο, όταν έχουν τον ίδιο τον πρωθυπουργό να δίνει τον «μπούσουλα», όπως έκανε το Σεπτέμβρη του 2006 με τα εγκαίνια της συλλογής του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «συνεχώς οφείλουμε να εργαζόμαστε όλοι - και ιδιαίτερα όσοι υπηρετούν το Μουσείο - για τη μέγιστη ανταποδοτικότητα της επένδυσής του - τόσο την άυλη παιδευτική και γνωστική, όσο και την οικονομική, που αντανακλάται στην αύξηση των επισκεπτών του, στη διάθεση των υποδομών του, στην κίνηση του πωλητηρίου»...