Αυτές τις μέρες, ύστερα από τρία και πάνω χρόνια συνεχούς δοκιμασίας της υγείας του, πέθανε ο αξέχαστος σύντροφος και φίλος Χρίστος Ιακωβίδης, σε ηλικία 92 χρόνων. Πόντιος, παιδί της προσφυγιάς. Παραβρέθηκα στην κηδεία του σέρνοντας τα κουρασμένα πόδια μου και προσπαθούσα να σταθώ όρθιος, να δω, ν' ακούσω, να εξηγήσω την εκεί παρουσία όλων μας, όλου του κόσμου. Ηταν εκατοντάδες, όλων των ηλικιών απ' όλη την Αθήνα που γνώρισαν τον Χ. Ιακωβίδη στον αγώνα για τη λευτεριά, στην καθημερινή ζωή, για εξήντα και πάνω χρόνια.

Ο Χρίστος Ιακωβίδης από παιδί μπήκε στον αγώνα της ζωής, της σκληρής δουλιάς για την επιβίωση, της ανθρωπιάς και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ιδέας για ένα δίκαιο κόσμο με ελευθερία, δημοκρατία και πρόοδο.

Στη ζωή του γνώρισε και έζησε με τις παραδόσεις του λαού μας. Μπήκε από την πρώτη μέρα στον αγώνα της Εθνικής - ΕΑΜικής Αντίστασης. Πάλεψε μαχητής το Δεκέμβρη του 1944 και γνώρισε με τη δική του εμπειρία τον κατακτητή και τη νέα τάξη πραγμάτων του αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού, μέχρι και σήμερα. Μακρονησιώτης, εκεί στην απομόνωση των φαντάρων του Β' ΕΤΟ μέχρι τα τέλη του 1950. Στη συνέχεια, στον Αϊ - Στράτη στον τρίτο κλωβό, στην ίδια σκηνή με τον Μενέλαο Λουντέμη.

Πάντα με αγάπη και σεβασμό στο ΚΚΕ και στη Σοβιετική Ενωση. Αταλάντευτος στα ιδανικά του σοσιαλισμού. Στο Β' τόμο του βιβλίου: «Μακρόνησος Ιστορικός τόπος», στις σελίδες 257 -276, θα γνωρίσει καθένας μας τη συνείδηση, την πίστη, την καρδιά και την ανθρωπιά του Χρίστου Ιακωβίδη.

Στη μνήμη του νεκρού, συμβολικά, προσφέρω στο ΚΚΕ 100 ευρώ.

Διονύσης Γεωργάτος