Ευθεία επίθεση κατά του δικαιώματος των εργαζομένων να διεκδικήσουν μισθολογικές αυξήσεις, προκειμένου να αντισταθμίσουν τις εισοδηματικές απώλειες που είχαν από τα αλλεπάλληλα κύματα ανατιμήσεων, εξαπέλυσε, χτες, και πάλι, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Παράλληλα, παρουσιάζοντας την ενδιάμεση έκθεση νομισματικής πολιτικής, ο Ν. Γκαργκάνας προέβη στην εκτίμηση ότι οι επικείμενες ανατροπές που σχεδιάζει η κυβέρνηση στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης δε θα είναι και οι τελευταίες! Οπως ανέφερε, «θα υπάρξουν διαδοχικές μεταρρυθμίσεις σε βάθος χρόνου», ενώ προέτρεψε την κυβέρνηση να ενεργοποιήσει τα δημοσιονομικά εργαλεία, με στόχο τη μείωση των υψηλών συντελεστών στις εισφορές Κοινωνικής Ασφάλισης! Αν και δεν το προσδιορίζει, από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι λόγος γίνεται για τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές.

Η Τράπεζα της Ελλάδας, με την ενδιάμεση έκθεση, εμμένει στις σταθερές αναφορές για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Αν και επισημαίνει ότι η οικονομική ανάπτυξη την τελευταία δεκαετία κινήθηκε σε υψηλούς ρυθμούς (4,3% κατά μέσο όρο), οι μακροπρόθεσμες αναπτυξιακές της προοπτικές σκιάζονταν από αβεβαιότητες. Αβεβαιότητες που αφορούν στις «μακροχρόνιες ανισορροπίες» (πληθωρισμός, ανεργία, ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών), αλλά και στις «σοβαρές διαρθρωτικές αδυναμίες». Αδυναμίες που αναφέρονται στις αγορές εργασίας και προϊόντων, στο επιχειρηματικό περιβάλλον και στη δημόσια διοίκηση, ενώ οι «μακροοικονομικές ανισορροπίες», όπως ο υψηλός πληθωρισμός, αποδίδονται όχι στην ανατιμητική πολιτική των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά στο ...ανολοκλήρωτο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων!

Ρεσιτάλ πρόκλησης έδωσε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ο οποίος, σε πείσμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων εργαζομένων, που αγκομαχούν και αγαναχτούν για τη χαμηλή αγοραστική δύναμη των μισθών τους, συνεχίζει να υποστηρίζει ότι οι μισθωτοί στη χώρα μας αμείβονται πλουσιοπάροχα! Αν και ανέφερε ότι γνωρίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι των 680 ευρώ, επικαλέστηκε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία «το συνολικό βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία 10 χρόνια». Εκανε λόγο για αύξηση της τάξης του 35%! Οσο για τη διαφορά πληθωρισμού της Ελλάδας με την ΕΕ, δε χωρά αμφιβολία ότι κατά το διοικητή ευθύνονται οι μισθοί. Στην έκθεση αναφέρεται ότι «η διαφορά του πληθωρισμού αντανακλά κατά κύριο λόγο την ακόμα μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ Ελλάδος και ζώνης του ευρώ ως προς τη μέση ετήσια άνοδο του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος την περίοδο 2001 - 2007». Οπου στην Ελλάδα το «κόστος εργασίας» εμφανίζει αύξηση 3,6% και στην Ευρωζώνη 1,6%. Νουθετεί μάλιστα δημόσιο και «κοινωνικούς εταίρους» να συνέλθουν και να λάβουν υπόψη τους τη νέα πραγματικότητα της ΟΝΕ, αφού η πρακτική τους «δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί στο νέο οικονομικό περιβάλλον σταθερότητας των τιμών που συνεπάγεται η υιοθέτηση του ευρώ»!

Το αποκορύφωμα των δηλώσεων ήταν η ...απαγόρευση στους εργαζόμενους να διεκδικήσουν αυξήσεις και να προστατέψουν την οικονομική τους θέση. Κατά τον Ν. Γκαργκάνα, η άνοδος των διεθνών τιμών του πετρελαίου ισοδυναμεί με μεταφορά εισοδήματος προς τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες. Με βάση την ...επιστημονική αυτή ανακάλυψη, ανέφερε, με κατηγορηματικό τρόπο, ότι η μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών «δε λύνεται με τη διεκδίκηση ονομαστικών αυξήσεων», γιατί «έτσι λειτουργεί το σύστημα της ελεύθερης οικονομίας», ενώ αν οι εργαζόμενοι διεκδικήσουν αυξήσεις, αυτές «καταλήγουν σε πληθωρισμό».

Σε επισήμανση του «Ρ» ότι η θέση να μη διεκδικούν αυξήσεις οι εργαζόμενοι, τη στιγμή που οι τράπεζες ανακοινώνουν αυξήσεις κερδών 50, 60 και 100%, ενέχει το στοιχείο της πρόκλησης, ο Ν. Γκαργκάνας ανέφερε ότι στις τράπεζες «υπάρχει εύλογο ποσοστό κέρδους», για να συμπληρώσει: «Τι θέλετε, δηλαδή, να μοιράσουμε τα κέρδη των τραπεζών»!

Αναφερόμενος στα δημοσιονομικά, ζήτησε σκληρότερη έκδοση λιτότητας, δεδομένου ότι, όπως είπε, ακόμα και αν επιτευχθούν οι στόχοι για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς το 2010, μετά το 2015, οι προϋπολογισμοί θα επιβαρύνονται υπέρμετρα από το κόστος της γήρανσης του πληθυσμού. Κόστος γήρανσης το οποίο το έχουν αποτιμήσει ήδη ότι - μόνο ως προς τις συντάξεις - θα ανέλθει στο 22,6% του ΑΕΠ το 2050, ενώ, αν ληφθούν υπόψη και οι άλλες παράμετροι (δαπάνες υγείας, εκπαίδευσης, επιδόματα ανεργίας, κλπ.) ανεβαίνει στο 32,7% του ΑΕΠ. Οπότε θα υπάρξει δημοσιονομική κατάρρευση, η οποία θα οδηγήσει σε γενικότερη οικονομική κατάρρευση. Η κινδυνολογία στο απόγειό της. Εξέφρασε πάντως τη βεβαιότητα ότι «οι μεταρρυθμίσεις» στο Ασφαλιστικό, έστω και σταδιακά, σε βάθος χρόνου, θα γίνουν, γιατί «καμιά κυβέρνηση δε θα επιτρέψει να καταρρεύσει το ασφαλιστικό σύστημα»...