Σ' ένα πρόσφατο ταξίδι γνωριμίας με την Κρήτη και τους ανθρώπους της, η ζωγράφος Ρουμπίνα Σαρελάκου συνδέθηκε φιλικά με ιδιαίτερες μορφές του νησιού, εκφραστές της τέχνης, του τραγουδιού, της μουσικής, του λόγου, της ποίησης και του χορού. Οπως λέει η ίδια χαρακτηριστικά: «Πριν δύο χρόνια, η Κρήτη ξαναχτύπησε την πόρτα της καρδιάς μου κι έφερε τα κάτω - πάνω. Αρχισα να βλέπω, να αισθάνομαι, να ξεχωρίζω το άρωμά της. Να περπατάω σε δρόμους πεντακάθαρους, μοναδικούς θα έλεγα, όπου με αγάπη, κόπο και πόνο, οι άνθρωποι σαν την Ελένη Βερναδάκη, τον Σάββα Πετράκη, τον Βασίλη Σταυρακάκη, την Κορίνα Μηλιαράκη, τον Μήτσο Σταυρακάκη, τον Γιάννη Βάρδα, τον Δημήτρη Σγουρό, τον Δημήτρη Σκουλά και τόσους άλλους, πασχίζουν να δέσουν με το τώρα. Ολοι αυτοί ξέρουν καλά ότι ο πολιτισμός δεν έχει σύνορα, αλλά όμως έχει ανάγκη από την ταυτότητα, για να την παραδώσουν στα παιδιά τους. Τούτη η μυστήρια αφοσίωση, το υπέρτατο, μα ταπεινό γι' αυτούς χρέος, ευχήθηκα να μπορέσω να καταγράψω μέσα από τη μορφή τους, μέσα από το βλέμμα τους, μέσα από τους ήχους τους, την κίνησή τους, εκεί που πηγάζει η ουσία της ζωής μας. Εκεί που ανταμώνουν η θάλασσα και ο χρόνος. Εκεί, που η λύρα, το μαντολίνο κι ο ασκός, πριν προλάβουν ν' αποχαιρετήσουν τον ήλιο, τον καλοδέχονται σα να μην πέρασε ούτε μια στιγμή».
Οπως γράφει ο σύντροφός της στη ζωή και ένας από τους σημαντικούς μας γλύπτες Κυριάκος Ρόκος «τούτος ο κύκλος είναι αφιερωμένος στην Κρήτη. Στα βαθιά βλέμματα των ανθρώπων της, στο πικρό τους χαμόγελο, μα και στις στιγμές όπου η λύρα με την ασκομπαντούρα ανοίγουν την πόρτα του εξαγνισμού τους. Και δω, η Ρουμπίνα Σαρελάκου δεν περιγράφει. Καταφέρνει σαν αεράκι ν' αγγίζει εσωτερικά τοπία και με μαγικό τρόπο ν' αποκαλύπτει την αδιάσπαστη σχέση τους, με το χώμα τους, το βράχο τους, την ελιά τους, τον τόπο τους. Αυτός είναι και ο λόγος που τη ζωγραφική της Ρουμπίνας, όπως και τη χαρακτική, δεν μπορείς να την κατατάξεις κάπου, παρά μόνο σ' αυτούς τους προσωπικούς της κύκλους. Οπως εκείνον του Παρισιού, των μηχανών, των κτιρίων, των δέντρων, των πτυχώσεων, των δρόμων της Αθήνας, των Ινδιών, του Αργεντίνικου Tango και τώρα της Κρήτης. Πώς δένουν όλα αυτά μεταξύ τους; Με τον πιο απλό τρόπο. Με αγάπη και αφοσίωση». Διάρκεια έκθεσης έως 30/4.