Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν μαζί με τις εκατόμβες νεκρών που έχουν δημιουργήσει έχουν άμεση επίπτωση σε όσους χρησιμοποιήθηκαν ως αναλώσιμη ύλη, δηλαδή τους στρατιώτες που έζησαν ή συμμετείχαν οι ίδιοι σε διάφορα μακελειά. Ετσι, σύμφωνα με δικηγόρους βετεράνων των ΗΠΑ από τα δύο παραπάνω σφαγεία, 18 από αυτούς αυτοκτονούν καθημερινά κάτω από το βάρος των ψυχολογικών προβλημάτων. Οι συνήγοροί τους ζητάνε από τις ομοσπονδιακές δικαστικές αρχές να επιβάλουν στην κυβέρνηση την παροχή καλύτερης ψυχολογικής στήριξης και θεραπείας στα μέλη των ενόπλων δυνάμεων, γιατί «το σύστημα έχει συντριβεί, έχει κατατροπωθεί και οι περισσότεροι βετεράνοι πεθαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες από ό,τι στις μάχες».

Με βάση μελέτες, διαπιστώνεται ότι οι βετεράνοι αυτοκτονούν 3 έως 7,5 φορές περισσότερο από τον εθνικό μέσο όρο στις ΗΠΑ. Μεταξύ του Οκτώβρη του 2007 και της 31ης Μάρτη 2008, σημειώθηκαν 1.467 θάνατοι βετεράνων, οι αιτήσεις των οποίων για να καλυφθούν τα νοσήλιά τους, έχουν προσβληθεί από το υπουργείο Βετεράνων. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ισχυρίζεται, απαντώντας σε μήνυση που έχει επιβληθεί στο Μονομελές Περιφερειακό Δικαστήριο της βόρειας Καλιφόρνιας, που αναφέρει ότι το υπουργείο Βετεράνων αδυνατεί να αντιμετωπίσει τον αυξανόμενο αριθμό κρουσμάτων διαταραχών μετατραυματικού στρες (PTSD) μεταξύ των βετεράνων των πολέμων σε Ιράκ και Αφγανιστάν, ότι η κατηγορία είναι υπερβολική και «ότι καταβάλλονται τεράστιες προσπάθειες για να βελτιωθούν οι παροχές προς τους βετεράνους όσον αφορά την ψυχική υγεία», και «δεν μπορούν να γίνουν θαύματα». Δηλαδή, σαν να λέμε «στυμμένες λεμονόκουπες» και «δεν ξέρουμε τίποτε για το ...έγκλημα».