Πέμπτη 8 Μάη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Η φτώχεια ως ... αξιοθέατο

Η είδηση έρχεται από την άλλη άκρη της Γης, το Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Τουριστικοί πράκτορες διοργανώνουν «ξεναγήσεις» στις περίφημες «φαβέλες» του Ρίο, για να δουν από κοντά οι πλούσιοι τουρίστες τη φτώχεια, την εξαθλίωση, το εμπόριο ναρκωτικών και τη ζωή των «ταπεινών και καταφρονεμένων» της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης. Εκεί, οι άνθρωποι είναι ...πολύ μπροστά. Εκαναν τη φτώχεια αξιοθέατο!

Πάντως, φαίνεται καταπληκτική ιδέα και είναι απορίας άξιο, που οι δικοί μας εδώ φωστήρες δεν έχουν σκεφτεί κάτι αντίστοιχο. Για παράδειγμα, αντί για αγροτουρισμούς να φτιάξουν δύο - τρία μεγάλα ξενοδοχεία στην Πελοπόννησο και να αρχίσουν να πηγαίνουν τους τουρίστες στα καμένα. Μηδέν κόστος, τεράστια κέρδη! Μάλιστα, τους προτείνουμε να καίνε κάθε χρόνο και περισσότερες εκτάσεις για να δείχνουν στους τουρίστες πώς μυρίζει η καμένη γη. `Η, ακόμη, θα μπορούσαν να φτιάξουν τουριστικά αξιοθέατα στις πλημμυρισμένες περιοχές της χώρας. Θα μπορούσαν, επίσης, να ξεναγούν τουρίστες στη Ν. Μανωλάδα, για να δείχνουν τις εργασιακές σχέσεις του Μεσαίωνα! Δεν είναι, πράγματι, όλη αυτή η ιστορία μια εκπληκτική «εναλλακτική μορφή τουρισμού», που θα μπορούσε να ενισχύσει την «επιχειρηματικότητα»; Εμείς πιστεύουμε πως είναι και γι' αυτό το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!

«

Η φτώχεια σαν αξιοθέατο είναι εντελώς ακίνδυνη», αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ, απ' όπου και αλιεύσαμε την είδηση. Πράγματι, είναι ακίνδυνη για τους τουρίστες. Μάλιστα, κάποιοι «πρωτοπόροι» θα μπορούσαν να ντύνονται φτωχοί και να ζουν δύο μέρες μέσα στη φτώχεια - έτσι για την ...εμπειρία! Βέβαια, δεν ξέρουμε αν είναι το ίδιο «ακίνδυνη» και για τους ανθρώπους που ζουν όλη τους τη ζωή μέσα στις «φαβέλες». Δεν ξέρουμε αν είναι το ίδιο «ακίνδυνη» για όλους αυτούς που αντιμετωπίζουν καθημερινά το φάσμα της φτώχειας σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά, όταν ο τάδε κύριος από το Μανχάταν, μαζί με την κυρία του, θα μπορεί να φορά το σκισμένο του ρούχο και να πηγαίνει δύο μέρες το χρόνο, ως ταξίδι αναψυχής, στις «φαβέλες» του Ρίο;

Πέρα απ' την πλάκα, όμως, έχουμε να κάνουμε με κάτι όχι και τόσο πρωτοφανές. Οι δημιουργοί της φτώχειας, αυτοί που έχουν μετατρέψει τις συνοικίες του Ρίο σε μιαν απέραντη παραγκούπολη, έρχονται τώρα και εκμεταλλεύονται την ίδια την ύπαρξη της φτώχειας για να βγάλουν κι άλλα κέρδη! Είναι πράγματι σα να ζούμε σε ...όνειρο! Είναι σα να βγήκαν οι ληστές με όλα τα λάφυρα και τα κλοπιμαία στον ώμο και να φωτογραφίζονται στη μέση του δρόμου, καλώντας και όσους τυγχάνει να βρίσκονται εκεί να συμμετάσχουν σ' αυτήν τη ...γιορτή.

Φανταστείτε. Ο πόνος γίνεται εμπόρευμα. Η φτώχεια αξιοθέατο. Η πείνα έχει μετατραπεί στο απαραίτητο ορεκτικό των χορτάτων για να γεύονται καλύτερα τα πλούσια εδέσματά τους. Η ανθρώπινη ζωή έχει ευτελιστεί σε απόλυτο βαθμό και ο κόσμος παρακολουθεί, μέσα στους φρενήρεις ρυθμούς της πραγματικότητας, τη λογική να χάνεται οριστικά.

Αν δεν τους σταματήσει κανείς, αυτοί είναι ικανοί για τα πάντα. Πώς το είχε πει ο Μαρξ; «Οταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος γίνεται κάτι παραπάνω από τολμηρό. Με 10% αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού. Με 20% γίνεται ζωηρό. Με 50% γίνεται θετικά παράτολμο. Με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους. Με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να ριψοκινδυνεύει να το διαπράξει ακόμα και με κίνδυνο να πάει στην κρεμάλα».


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ