Σε υπόθεση μιας κλειστής «ελίτ» εξελίσσονται - αν δεν είχαν προδιαγραφεί εξαρχής έτσι - οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιώργου Σεφέρη. Η διαπίστωση αυτή δεν προκύπτει μόνο από το γεγονός ότι ο γιορτασμός μιας τέτοιας σημαντικής ημερομηνίας σχεδιάστηκε ερήμην του ελληνικού λαού - «ιδιοκτήτη» του σεφερικού έργου - αλλά ολίγων «εκλεκτών» σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά και από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου της Οργανωτικής Επιτροπής του ΥΠΠΟ για τη διοργάνωση του «Ετους Σεφέρη».

Προπαραμονές της λήξης του 2000 και του «Ετους Σεφέρη», η Επιτροπή (πρόεδρός της ο καθηγητής Δ. Ν. Μαρωνίτης), παρουσίασε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων που υπολείπονται και το οποίο περιλαμβάνει: Το διεθνές συνέδριο στη Σμύρνη (γενέτειρα του ποιητή) «Γιώργος Σεφέρης, ποιητής μεταξύ Ανατολής και Δύσης» (2-5/10). Η έκθεση πολυμέσων «Γιώργος Σεφέρης, ποιητής και πολίτης», στο «Γκάζι» ( Νοέμβρης -Δεκέμβρης), της οποίας μέρος θα εκτεθεί και στη Σμύρνη, στα πλαίσια του συνεδρίου. Εννέα εκδόσεις με τους εξής τίτλους: «Μικρασιατικά» (εκδομένη). Κατάλογος Εκθεσης Πολυμέσων (το Νοέμβρη). «Φυλλάδα Γ. Σεφέρη» (εντός του έτους). «Ο Σεφέρης Αυτοβιογραφούμενος» (εντός του έτους). «Βιβλιογραφία», «Ανθολόγιο Κριτικής», «Εργοβιογραφικό Χρονολόγιο Σεφέρη», «Concordance Γ. Σεφέρη» και «Σχολικός Σεφέρης» (την ερχόμενη χρονιά).

Οι μουσικές εκδηλώσεις είναι: Στα πλαίσια του συνεδρίου: Συναυλία της «Ορχήστρας των Χρωμάτων» (Σμύρνη, 4/10). Συναυλία του συγκροτήματος «Βόσπορος» (Βουρλά, 5/10). Μουσικές εκδηλώσεις στη διάρκεια της έκθεσης στο «Γκάζι». Το συνολικό κόστος ανέρχεται στα 250 εκατ. (επιχορήγηση ΥΠΠΟ), ενώ η οργανωτική επιτροπή είχε ζητήσει 500 εκατ.

Πέρα από την ποιότητα των εκδηλώσεων, η οποία δείχνει επαρκής από άποψη συμμετοχών στο συνέδριο (όμως αρκετοί προσκεκλημένοι δήλωσαν αδυναμία να παραβρεθούν), θεματικών ενοτήτων, αλλά και των συναυλιών (με γνωστά και λιγότερο γνωστά έργα σε ποίηση του Σεφέρη), ουσιαστικά η εμφανιζόμενη ποιότητα ακυρώνεται. Κι αυτό γιατί οι εκδηλώσεις είναι αποκομμένες από ένα γενικότερο πλαίσιο συμμετοχής στο γιορτασμό κρατικών και μαζικών πολιτιστικών φορέων, αλλά και γιατί συνοδεύονται από τον «δαίμονα» των αποκλεισμών.

Λ. χ. ο Δ. Μαρωνίτης δεν απάντησε επαρκώς στο γιατί (αυτό κυρίως το ΥΠΠΟ οφείλει να το απαντήσει) προσκλήθηκαν στο συνέδριο, με έξοδα των οργανωτών, μόνο οι εφημερίδες των γνωστών συγκροτημάτων. Αλλά και «δικαιολογώντας» τα αδικαιολόγητα, το γεγονός ότι δεν επιδιώχτηκε η πλατιά ενημέρωση της κοινής γνώμης και με διάφορους τρόπους η «συμμετοχή» του λαού, είπε ότι οι εκδηλώσεις «στήθηκαν με σοβαρότητα, υπευθυνότητα, χωρίς πυροτεχνήματα». Μακάρι μόνο αυτή η αιτία του ελιτίστικου προσανατολισμού να είναι η οικονομική δυσπραγία (αυτήν επικαλέστηκε ο Δ. Μαρωνίτης) και όχι η πρόθεση απομάκρυνσης του... «όχλου».