Η πρώτη ομάδα ονομάζεται «Σφουγγάρια». Δεν έχουν πολύ καιρό που ξεκίνησαν το πρόγραμμα. Πρόσφατα πήραν την απόφαση να αρχίσουν τον αγώνα τους. Ρουφάνε σα σφουγγάρια αυτά που ακούνε, θέλουν να σωθούν, ελπίζουν. Η δεύτερη και η τρίτη ομάδα έχουν το ίδιο όνομα: «Στρείδια». Είναι η περίοδος που «κλείνεσαι», συνειδητοποιείς. Το στρείδι έχει μεγάλη ευαισθησία στις αλλαγές της θερμοκρασίας και την αλμυρότητα του νερού. Είναι η φάση που γυρίζεις το βλέμμα πίσω, κοιτάς πώς ήσουν. Δε συγχωρείς τον εαυτό σου. Βλέπεις μπροστά, ο δρόμος είναι ανηφορικός.

Τα καταφέρνεις, μπαίνεις στην ομάδα των «δυτών». Κάθε στιγμή φοβάσαι την υποτροπή. Αλλοι σταμάτησαν, άλλοι δεν αντέχουν. Ολοι πρέπει ν' αντέξουν. Το αξίζουν. Ανοίγεις τα μάτια, βλέπεις, τελικά, τον ουρανό. Δεν είσαι, όμως, έτοιμος για τη μεγάλη βουτιά, τη βουτιά στη ζωή. Ναι, πάλι στη θάλασσα θα πέσεις, μα αυτή τη φορά θα 'σαι ζωντανός και η θάλασσα είναι όμορφη και απέραντη. Τα κύματα φοβάσαι; Τώρα είσαι δυνατός, μπορείς να σταθείς όρθιος. Σχεδιάζεις το μέλλον. Είναι δύσκολο να ξαναβουτήξεις. Αναρωτιέσαι εάν θα τα καταφέρεις αυτή τη φορά.

Εγιναν δύτες. Ξέρουν, τώρα είναι τα δύσκολα. Ξανά στη ζωή, μα η ζωή δεν άλλαξε, είναι το ίδιο σκληρή. Γενικά η ζωή; Δεν υπάρχει φταίχτης; Υπάρχουν κάποιοι απέναντι που κέρδιζαν από σένα; Τους διακρίνεις; Αυτοί σου 'κλεψαν τόσα χρόνια. Αυτοί μάζεψαν τα λεφτά που 'δινες για τη χρήση. Αυτοί σε είχαν καταντήσει έτσι, αλλά εσύ τα κατάφερες. Τώρα αναπνέεις ξανά. Είσαι ένα παράδειγμα αγωνιστή. Ανθρώπους σαν κι εσένα τους τρέμουν. Ολα αλλάζουν, είσαι η ζωντανή απόδειξη. Κι αυτός ο κόσμος, που σου δημιούργησε τα αδιέξοδα, κι αυτός αλλάζει...