Η Αμφίπολη (πόλη - αποικία της Αθήνας) χτισμένη σε λόφο στις όχθες του Στρυμόνα, απείχε μόλις 4,5 χλμ. από τη θάλασσα. Παρήγαγε ξυλεία, είχε τα μεταλλεία χρυσού στο Παγγαίο, είχε εύφορη πεδιάδα και εισέπραττε φόρους που την πλούτιζαν. Η Αθήνα ανησύχησε, όταν διαρκούντος του Πελοποννησιακού Πολέμου, το 424 π.Χ. οι Σπαρτιάτες, με τον Βρασίδα, πολιορκούσαν την Αμφίπολη. Ο ιστορικός (και στρατηγός) Θουκυδίδης διέσωσε το στόλο του στις εκβολές του Στρυμόνα, αλλά αποτυγχάνοντας να σώσει την Αμφίπολη, εξοστρακίστηκε επί εικοσαετία από την Αθήνα. Το 421 π.Χ. οι Αθηναίοι απέτυχαν και πάλι να ανακαταλάβουν την πόλη. Στη μάχη σκοτώθηκαν και οι δύο αντιμαχόμενοι αρχηγοί. Ο αθηναίος Κλέων και ο Σπαρτιάτης Βρασίδας. Η Νικίειος Ειρήνη (421 π.Χ.) που υπέγραψαν οι αντιμαχόμενοι κράτησε μόνον έξι χρόνια, ενώ η Αμφίπολη περιήλθε στους Μακεδόνες.