Eurokinissi

Η Ελλάδα είναι γνωστό ότι είναι:

• Πρώτη χώρα του ΝΑΤΟ σε πολεμικές δαπάνες σε σχέση με το ΑΕΠ και
• Τρίτη παγκόσμια σε αγορές όπλων μετά την Κίνα και την Ινδία.

Από την άλλη πλευρά ενδεικτικά έχουμε τα στοιχεία που δίνει η ΓΙΟΥΡΟΣΤΑΤ για τη φτώχεια στη χώρα.

Ολα αυτά ισχύουν παράλληλα με την ανάγκη για αποτελεσματική εθνική άμυνα, μπροστά σε υπαρκτή απειλή και κανένα απ' όλα δεν είναι μύθος, αλλά πραγματικότητα.

Στη Σχολή Πολέμου μάθαμε ότι για να κάνεις πόλεμο βάζεις κάτω τα κανόνια και τα στρατεύματα του εχθρού, βάζεις κάτω και τα δικά σου, βάζεις κάτω και τις πιθανές ενέργειες του αντιπάλου και αποφασίζεις τι λύσεις έχεις...

Το ένδοξο '21 κατέρριψε το μύθο αυτό ως προς το σκέλος των εξοπλισμών! Οπως τον κατέρριψε ο ελληνικός στρατός στο έπος του '40, η αντίσταση του '40 - '44. Οπως τον κατέρριψε η αντίσταση του γιουγκοσλαβικού, του λιβανέζικου και του ιρακινού λαού με την αντίστασή τους και τόσοι άλλοι. Βέβαια, είναι σημαντικό θέμα πώς χρησιμοποιείς τις δυνάμεις και τους εξοπλισμούς που έχεις! Η τακτική σου στη μάχη! Εδώ θα παίξει ρόλο ο ανθρώπινος παράγοντας. Αλλά ας εστιαστούμε στο θέμα.

Eurokinissi

Τόσο πανίσχυρα όσο και τα βλήματα ΕΞΟΣΕΤ των αργεντίνικων αεροσκαφών στα Φόκλαντ, που αντί να σκάνε στα πλοία της βρετανικής αρμάδας περίμεναν τους σωστούς κωδικούς που είχαν δεσμεύσει οι Γάλλοι κατασκευαστές. Αλήθεια, πόσα βασικά υποσυστήματα πανάκριβων εξοπλισμών δε μας έχουν δώσει κατασκευαστές μέχρι σήμερα; `Η από αυτά που μας έδιναν, για σειρά ετών πόσα ήταν εύχρηστα και κατάλληλα; Εχουμε λοιπόν εξοπλιστική εξάρτηση. `Η, καλύτερα, βάθεμα της εξάρτησης! Γιατί και μόνο η προμήθεια είναι αυτόματη εξάρτηση!

Αρα, στόχος πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση της παραγωγής κρίσιμου αμυντικού υλικού από ελληνικές βιομηχανίες.

Η βελτίωση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων ή η συμμετοχή σε κοινούς αμυντικούς συνασπισμούς δε φαίνεται να λειτουργούν «καταπραϋντικά» στην κούρσα των εξοπλισμών μεταξύ των δύο χωρών, όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Ούτε οι διεκδικήσεις της γείτονος μειώθηκαν, ενώ βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στο ΝΑΤΟ. Θυμηθείτε: Εναέριος χώρος.

Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) αξιοποιώντας τους πανάκριβους εξοπλισμούς δίνουν και τη ζωή τους ακόμα για άλλον ένα μύθο: Την υπεράσπιση του πάτριου εδάφους, του αέρα και της θάλασσας, της εθνικής κυριαρχίας.

Η πραγματικότητα ποια είναι; Αποδοχή «γκρίζων ζωνών», δικαίωμα επέκτασης χωρικών υδάτων σε 12 μίλια, υφαλοκρηπίδα, αεροδιάδρομοι, έρευνα και διάσωση, μοίρασμα του Αιγαίου. Κυριαρχικά δικαιώματα που παίζονται στα διπλωματικά τραπέζια της κρυφής διπλωματίας και των αμερικανόπνευστων Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ).

Το δίλημμα εξοπλισμοί ή κοινωνικές δαπάνες μήπως δεν είναι άλλος ένας μύθος;

Το ζήσαμε έντονα το 2001 με την ενδοκυβερνητική τότε «κόντρα». Ξέρετε όμως πόσα από τα 1.700 δισ. αμυντικών δαπανών που περικόπηκαν τότε, «πήγαν» σε κοινωνικές δαπάνες; 200 δισ. Αν το ποσό αυτό σας φαίνεται αρκετό, σκεφτείτε το μέγεθος των αναγκών, καθώς και ότι τίποτα απ' όλα αυτά δε συζητήθηκε στη Βουλή.

Για το 2008, ο προϋπολογισμός αναφέρει ότι το χρέος για τα εξοπλιστικά προγράμματα θα αυξηθεί, παρά το γεγονός ότι το συνολικό έλλειμμα, του οποίου είναι μέρος, μειώνεται (;). Ειδικά οι δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα προβλέπεται να αυξηθούν κατά 5,9% σε σχέση με το 2007.

Η αύξηση των δαπανών του ΥΕΘΑ (8,3%) δικαιολογείται από τον προϋπολογισμό, προτάσσοντας το μισθολόγιο των στρατιωτικών και στη συνέχεια ακολουθούν οι πραγματικοί, όπως φαίνεται, λόγοι της αύξησης, δηλαδή η πρόσληψη Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠΟΠ), οι «ειρηνευτικές» αποστολές και οι εξοπλισμοί. Δηλαδή, όπως εμείς το βλέπουμε, προβλέπεται να χρηματοδοτηθούν πολύ περισσότερο από παλαιότερα η παραπέρα μετατροπή των Ενόπλων Δυνάμεων σε μισθοφορικές και ο υπερεξοπλισμός τους κατ' επιταγή του ΝΑΤΟ, ώστε να ανταποκριθούν απρόσκοπτα στις αποστολές, που τους αναθέτει μαζί με την ΕΕ.

Τελικά, όλες αυτές οι αυξήσεις δαπανών θα καλυφθούν από την αύξηση των έμμεσων φόρων που εκτιμάται ότι θα φθάσει το 13,8% σε σχέση με το 2007. Πρόκειται για αύξηση φόρων, που είναι παραδεκτό ότι πλήττουν κυρίως τα χαμηλά εισοδήματα. Αν δεν το ξέρετε, αυξάνονται επίσης, π.χ., και οι αγροτικές συντάξεις και το ΕΚΑΣ. Ξέρετε πόσο; Ούτε για ένα καφέ τη μέρα σε καφενείο της επαρχίας για τον καθένα!

Νόμοι για τις προμήθειες, επιτροπές αξιολόγησης, επιλογής, παραλαβής, κόντρα επιτροπές και ξανά κόντρα επιτροπές...

Ολος ο διατιθέμενος μηχανισμός διέψευσε και αυτό το μύθο: Οτι έχουμε δηλαδή ασφαλιστικές δικλίδες προστασίας των χρημάτων του λαού. Ο διεθνής οργανισμός διαφάνειας της Δανίας κατατάσσει τη χώρα χρόνια τώρα σε δυσμενείς θέσεις του πίνακα διαφθοράς. Αν και δε χρειαζόμαστε τους ξένους να μας το πουν, που πολλές φορές ωθούνται από συμφέροντα ή σκοπιμότητες!

Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή η κατάσταση οφείλεται κατά ένα μέρος και στο γεγονός ότι η Ελληνική Πολεμική Βιομηχανία (ΕΠΒ) είναι ιδιωτική μερικώς ή συνολικώς! Ετσι εξυπηρετείται κυρίως το ιδιωτικό κέρδος, η μίζα και η διαπλοκή! Η πείρα έδειξε ότι όλα αυτά δεν αντιμετωπίζονται. Ιδέες για εταιρείες τύπου holdings, και αποπληρωμές με δομημένα ομόλογα, τις αντιμετωπίζουμε με σκεπτικισμό.

Οι νόμοι και οι διαδικασίες λοιπόν παραβιάζονται. Παραβιάζονται από το άνομο συμφέρον, αλλά και από πολιτικές και διπλωματικές σκοπιμότητες που συχνά φθάνουν τους ωμούς εκβιασμούς από τις χώρες παραγωγής! Οι πιέσεις όμως έχουν και αντίθετη κατεύθυνση: Προς τις χώρες παραγωγής, κάτι που δεν έχει γίνει αντιληπτό να χρησιμοποιείται από τις κυβερνήσεις της χώρας. Φοβόμαστε μάλιστα ότι και να υπάρξει ποτέ ελληνική δυνατότητα σχετικής «υπεροπλίας», η παρέμβαση του ξένου παράγοντα θα είναι σε μια κατεύθυνση στραγγαλισμού της, υπέρ της Τουρκίας. Η περίπτωση των S-300 είναι χαρακτηριστική και για τα όρια της εθνικής κυριαρχίας.

Οι πολιτικές αποφάσεις - παρεμβάσεις είναι αποδεκτές όταν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας.

Το κυνήγι των σκανδάλων, οι εισαγγελείς, οι ανακριτές, κανονικοί και τηλεοπτικοί, οι επιτροπές της Βουλής, η Δικαιοσύνη που είναι ανεξάρτητη, μύθος, μύθος...

Και πώς να μη χαρακτηριστούν μύθοι όλα αυτά. Ποιος πιάστηκε, ποιος πήγε μέσα; Μόνο κάποιοι αποδιοπομπαίοι τράγοι πήγαν στην άκρη! Σαν να τους είπαν: «Καλά φάγατε εσείς, αλλά σας πήραν μυρωδιά. Ας αναλάβει άλλος τώρα...».

Σαράντα τόσα χρόνια ακούμε για ενίσχυση της ΕΠΒ, για ελληνική προστιθέμενη αξία, για αντισταθμιστικά οφέλη, για..., για...

Η ΕΠΒ χρειάζεται συνεχή αναδιοργάνωση και εκσυγχρονισμό, προκειμένου να παρακολουθήσει την εξέλιξη της τεχνολογίας και να επιβιώσει. Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό να το επωμίζεται ο ιδιώτης επιχειρηματίας, με δεδομένο ότι και οι διακυμάνσεις στη ζήτηση είναι μεγάλες. Πάνω απ' όλα όμως πρέπει το κράτος-αγοραστής, που χαράσσει την αμυντική στρατηγική, να εποπτεύει την παραγωγή και να ελέγχει το αποτέλεσμα. Διότι η απάντηση στο ερώτημα ιδιωτική ή κρατική πολεμική βιομηχανία δεν πρέπει να εξαρτάται αποκλειστικά από οικονομικά κριτήρια!

Στα πλαίσια της «μείωσης» του δημόσιου τομέα που άρχισε τη 10ετία του '80 και κορυφώθηκε την επόμενη, εγκαταλείφθηκαν στρατιωτικές υποδομές, ακόμα και μοντέρνες τεχνολογικά, προς χάριν του ιδιωτικού τομέα. Επίσης, η κρατική πολεμική βιομηχανία διαχρονικά απαξιώνεται χωρίς παραγγελίες, και αντί να εξυγιαίνεται αποκρατικοποιείται! Η διαδικασία αυτή δε γίνεται βέβαια χωρίς κόστος! Παράλληλα με την αποκρατικοποίηση και για «να εξασφαλιστεί (δήθεν) η απασχόληση», οι επιχειρήσεις προικοδοτούνται με απευθείας αναθέσεις. Στη συνέχεια ακολουθούν και οι υπερκοστολογήσεις ενίοτε και αμφίβολης ποιότητας υλικού.

Στην «προσπάθεια» τόνωσης της ελληνικής βιομηχανίας επιστρατεύεται και η λεγόμενη Ελληνική Προστιθέμενη Αξία. Από το 1998 που ψηφίστηκε νόμος για την ελληνοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων κατά 40%, έως το 2002 στην ελληνική βιομηχανία πήγε λιγότερο από 25%. Στις μέρες μας πάλι γίνονται ρυθμίσεις, που ευνοούν τη μία ή την άλλη κατηγορία επιχειρήσεων, ξένων ή ημεδαπών, εταιρειών πολλές φορές «ταμπέλα». Είναι πολλοί που επωφελούνται διαχρονικά από προγράμματα σαν αυτά, χωρίς πραγματικό όφελος για την εθνική οικονομία και το λαό. Το ίδιο ισχύει και για όσα από τα αντισταθμιστικά οφέλη υλοποιήθηκαν, από τα οποία επωφελήθηκε επίσης κυρίως μια μερίδα κερδοσκόπων!

Μας λένε: Η ελληνική βιομηχανία δεν έχει «τα φόντα» να συναγωνιστεί τις μεγάλες ξένες βιομηχανίες.

Αν ίσχυε κάτι τέτοιο δε θα υπήρχε διεθνές ενδιαφέρον για τη διεκδίκηση ελληνικών βιομηχανιών. Αλλωστε, τα πανίσχυρα κονσόρτσιουμ ενδιαφέρονται πέρα από τις τεράστιες δαπάνες των ελληνικών ΕΔ και για να κερδίσουν μια θέση στην περιοχή ενόψει των γεωπολιτικών ανακατατάξεων που πραγματοποιούνται!

Τα εξοπλιστικά προγράμματα είναι για την άμυνα της χώρας; Σπεύδω να πω: Ναι, αλλά όχι μόνο! Και αυτό το όχι μόνο στοιχίζει!

Πρώτα απ' όλα αναπόφευκτα οι εξοπλισμοί είναι για να πάνε υπέρογκα ποσά στα θησαυροφυλάκια της μεγάλης πολεμικής βιομηχανίας. Επίσης, ένα μέρος (2,5%) πάει στα ταμεία της αμερικανικής κυβέρνησης. Ενα άλλο μέρος (όχι αναπόφευκτα...) πάει σε «αδιευκρίνιστες» τσέπες!

Τώρα προκειμένου για την καθ' εαυτού πολεμική ανάγκη. Στην πραγματικότητα η «ανάγκη» προσδιορίζεται κατά ένα σημαντικό μέρος από τις αποφάσεις που παίρνονται στις συνόδους αρχηγών κρατών του ΝΑΤΟ και όπως αναλύεται - εξειδικεύεται στις αντίστοιχες συνόδους των υπουργών Εξωτερικών, Αμυνας και όλου του στρατιωτικού μηχανισμού. Για το θέμα αυτό το ΝΑΤΟ δεν κρύβει τα λόγια του! Μετά τη σύνοδο της Ουάσιγκτον το 1999 οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων μας ενημέρωναν σχετικά ότι: «Δρομολογήσαμε μια πρωτοβουλία για να βελτιώσουμε τις αμυντικές δυνατότητες της συμμαχίας, να διασφαλίσουμε την αποτελεσματικότητα μελλοντικών πολυεθνικών επιχειρήσεων - μέσω βελτιώσεων στην ικανότητα ανάπτυξης και μεταφοράς συμμαχικών δυνάμεων», κτλ. Ειδικότερα, εξέπεμψαν την «Πρωτοβουλία για τις αμυντικές δυνατότητες» με 58 γενικότερες θεματικές περιοχές ενδιαφέροντος με ελλείψεις εξοπλισμών.

Το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου ακολούθησε η Ευρωπαϊκή Ενωση με παρόμοιες αποφάσεις τόσο στο Ελσίνκι όσο και στις επόμενες. Δε θα αναφερθούμε στις αποφάσεις της ΕΕ. Δεν απαιτείται! Είναι ίδιες με αυτές του ΝΑΤΟ. Προηγήθηκε το ΝΑΤΟ, ακολούθησε η Ευρωπαϊκή Ενωση, και τα κράτη.

Ενα χρόνο μετά τη σύνοδο της Ουάσιγκτον ανακοινώθηκε η αναδιοργάνωση των ελληνικών ΕΔ που συνεχίστηκε αναδιοργανωνόμενη συνεχώς μέχρι τελευταία που μετονομάστηκε σε «μετεξέλιξη».

Στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, το 2002, μεταξύ άλλων σπουδαίων, η «Πρωτοβουλία για τις αμυντικές δυνατότητες» εξελίχθηκε πια σε «Δέσμευση για τις στρατιωτικές δυνατότητες της Πράγας» (Prague Capability Commitment). Μια από τις τότε 400 δεσμεύσεις, για παράδειγμα, είναι οι στρατηγικές μεταφορές. Αν βρίσκεται μαζί μας ο πρώτος διοικητής του Κέντρου Θαλάσσιων Στρατηγικών Μεταφορών του ελληνικού ΓΕΕΘΑ, ας μας πει αν συστάθηκε πριν ή μετά το 2002 που έγινε η σύνοδος. Σημειώστε ότι για το κέντρο αυτό πληρώνουμε και τη λειτουργία του και τις μεταφορές που πραγματοποιούνται.

Ας αφήσουμε τη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης και να πάμε στην τελευταία στη Ρίγα της Λετονίας. Σε ό,τι αφορά το θέμα μας οι αρχηγοί κρατών δεσμεύτηκαν σε «μία από τα ίδια» ενώ πρόσθεσαν και την απόκτηση «εκστρατευτικής ικανότητας», τις νέες απειλές του ΝΑΤΟ, την «αντιπυραυλική άμυνα», κλπ.

Βέβαια, ούτε η αναβάθμιση, ούτε η αναδιοργάνωση γίνεται ανέξοδα, αλλά ούτε και οι εθνικές απειλές κάθε χώρας θα αντιμετωπιστούν από τα αναδιοργανωμένα στρατεύματά της, που θα βρίσκονται μερικές χιλιάδες μίλια μακριά. Αν και μη ειδικός, προσωπικά ανησυχώ αν και τα στρατεύματά μας που θα βρίσκονται στη χώρα, αναδιοργανωμένα σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε μια επίθεση. Πιστεύουμε, π.χ., ότι οι ταχυκίνητες μονάδες είναι κατάλληλες για το επιθετικό δόγμα του ΝΑΤΟ, και όχι για την ανακατάληψη μικρού ή μεγάλου νησιού!

Σ' αυτούς που ισχυρίζονται, παρ' όλα όσα είπαμε, ότι το ΝΑΤΟ δεν επιβάλλει «τι εξοπλισμούς θα πάρουμε», θα τους ζητήσουμε να ρωτήσουν, τι σημαίνουν τα force proposals, τα country chapter και τα force goals του ΝΑΤΟ; Δε χωρά αμφιβολία! Το ΝΑΤΟ απαιτεί και αποκτά εξοπλισμό που πληρώνει ο ελληνικός λαός για γενιές ολόκληρες! Βέβαια, δε θα ισχυριστώ ότι τα όπλα που αποκτούμε για χάρη του ΝΑΤΟ είναι άχρηστα! Βεβαίως δεν είναι, αλλά δεν είναι για άμυνα! Είναι επιθετικά και επομένως δαπανηρότερα από κάθε άποψη!

Εμείς στην ΚΕΘΑ δε συμφωνούμε με το «τι να κάνουμε...», «υποχρεώσεις είναι αυτές...», κτλ.

Και δε συμφωνούμε γιατί οι γονείς μας και τα παιδιά μας ζουν με ψίχουλα, και τα εγγόνια μας θα ζήσουν ακόμα χειρότερα, τόσο από άποψη οικονομική, όσο και κοινωνική, περιβαλλοντική, κλπ.

Και όλα αυτά ενώ θα «φτιάχνουμε» και θα στέλνουμε φρεγάτες, F-16, και 1.000 - 1.500 Eλληνες σ' όλο τον κόσμο για δουλειές και συμφέροντα ξένα, μετατρέποντάς τους σε κατακτητές άλλων λαών, κι όχι σε «ειρηνοποιούς» όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν!!! Και δυστυχώς δεν είναι μόνο οικονομικές και ηθικές οι επιπτώσεις που μας επιφύλαξε και μας επιφυλάσσει ο μετασχηματισμός του ΝΑΤΟ και των ελληνικών ΕΔ για το μέλλον. Κοντά σ' αυτά επηρεάζονται επικίνδυνα τα στρατιωτικά δόγματα της χώρας και ακόμη τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα.