Δεν υπάρχει μάτι που να μην έχει «πέσει» σε κάποια διαφημιστική εκστρατεία, που, πατώντας πάνω στην πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, στην ανυπαρξία δημόσιας μεταλυκειακής επαγγελματικής εκπαίδευσης, σκόπιμα, παραπλανά τους νέους που δεν κατάφεραν να εισαχθούν σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή και τις οικογένειές τους. Κεντρικό ρόλο διαφημιστή όλων των ιδιωτικών ιδρυμάτων «εκπαιδευτικών υπηρεσιών» αναλαμβάνουν και οι κυβερνητικοί παράγοντες, που σπεύδουν να δηλώσουν σε ποιανού το πλευρό τάσσονται και να ονομάσουν τα διάφορα κέντρα κατάρτισης «εναλλακτικές επιλογές»...

Στην πραγματικότητα όμως, το νομοθετικό πλαίσιο που έχει προωθήσει η κυβέρνηση και οι αντίστοιχες ευρωπαϊκές οδηγίες, όχι μόνο δεν προσθέτουν και δε δίνουν εναλλακτικές προοπτικές στο υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά, αντίθετα, στρώνουν το έδαφος για την κατάργηση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, για την αναγνώριση ιδιωτικών «πανεπιστημίων» και για την πλήρη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων.

Τα διάφορα ιδιωτικά ιδρύματα που πουλούν εκπαιδευτικές υπηρεσίες δεν αποτελούν εναλλακτική πρόταση σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης, δεν είναι και δεν μπορούν να γίνουν πανεπιστήμια. Στα διάφορα ΚΕΣ και κολέγια, το επίπεδο των σπουδών είναι πολύ χαμηλότερο του επιπέδου των δημόσιων πανεπιστημίων. Ούτε επιστημονική έρευνα γίνεται, ούτε διδακτορικοί τίτλοι απονέμονται, ούτε αναπαράγεται το επιστημονικό δυναμικό - προϋποθέσεις βασικές για να χαρακτηριστεί ένα ίδρυμα ως πανεπιστήμιο. Ο νόμος για τα ΚΕΣ που ψηφίστηκε μέσα στο κατακαλόκαιρο δεν απαιτεί από τα κολέγια να πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις, ούτε ελέγχει το επίπεδο των σπουδών που παρέχουν. Εκείνο που επιδιώκει είναι να ανοίξει πρακτικά το δρόμο για την αναγνώριση ιδιωτικών ιδρυμάτων, να στρώσει το έδαφος για να «πέσει στα μαλακά» η ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05.

Αλλωστε, με το δεδομένο ότι θα ακολουθήσει η ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας, φτιάχτηκε αυτός ο νόμος, ο οποίος δε βάζει «τάξη» στα ΚΕΣ - όπως επικαλείται η κυβέρνηση - αλλά θέτει ένα χαλαρό πλαίσιο «απονομής τίτλου κολεγίου»! Με αυτόν τον τρόπο, προσθέτει «πόντους» και αυξάνει το κύρος των κολεγίων, χωρίς να ασκεί κανέναν έλεγχο, χωρίς να διαφοροποιεί επί της ουσίας τον τρόπο λειτουργίας τους.

Ουσιαστικά, όπως ορίζει και η κοινοτική οδηγία 36/05 (άρθρο 50, παράγραφος 3), το κράτος υποδοχής δεν ελέγχει, απλά επαληθεύει την πιστοποίηση που έχει το κολέγιο από το ίδρυμα του εξωτερικού. Αρμόδιο για τον «έλεγχο» είναι το ίδρυμα του εξωτερικού, δηλαδή, το ίδρυμα με το οποίο το κολέγιο έχει συνάψει εμπορική συμφωνία με το σύστημα της δικαιόχρησης (franchising). Γιατί έτσι είναι οι μπίζνες!

Ακόμα και οι προϋποθέσεις που τίθενται για τα κολέγια και τα ΚΕΣ στο νόμο αναδεικνύουν ότι σε καμία περίπτωση αυτά δεν ...αναβαθμίζονται. Οι ...σοβαροί όροι και προϋποθέσεις, που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση για να βάλει «τάξη», αφορούν στην κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή, που εξειδικεύεται στην ύπαρξη ...βιβλιοθήκης και χώρων εργαστηρίου ανάλογα με τις ειδικότητες που παρέχονται, οπτικοακουστικά μέσα και εξοπλισμένη αίθουσα πολυμέσων με πρόσβαση στο Διαδίκτυο... Ενώ ορίζεται ότι οι διδάσκοντες θα πρέπει να έχουν πανεπιστημιακό τίτλο, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό...

Η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, που είχε ενσωματώσει την «πρόγονο» της 36/05, την κοινοτική οδηγία 89/48 - θεσμοθετεί όντας απόλυτα ευθυγραμμισμένη με την πολιτική της ΕΕ. Κύρια στόχευση της πολιτικής της ΕΕ είναι η πλήρης πρόσδεση της ανώτατης εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς, η υποταγή των ιδρυμάτων στην ανταγωνιστικότητα, στην επιχειρηματικότητα, στη λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά - κερδοσκοπικά κριτήρια.

Εφαρμόζοντας πιστά τους διακηρυγμένους ευρωενωσιακούς στόχους, η ΝΔ προωθεί ρυθμίσεις με στόχο την άσκηση ασφυκτικής πίεσης στα δημόσια πανεπιστήμια, ώστε να προσαρμοστούν στους κανόνες της αγοράς. Αλλωστε, το θεσμικό πλαίσιο για να λειτουργήσουν με αυτούς τους όρους τα δημόσια πανεπιστήμια υπάρχει ήδη (νόμος - πλαίσιο, νομοθετικές ρυθμίσεις για μεταπτυχιακά κλπ.). Η ανταγωνιστικότητα, η διαμόρφωση συνθηκών «ελεύθερης αγοράς» ανώτατης εκπαίδευσης, πιέζει τα δημόσια πανεπιστήμια να επιβάλουν δίδακτρα, να προσαρμόσουν το πρόγραμμά τους στις απαιτήσεις της αγοράς για πρόσκαιρη κατάρτιση, να λειτουργήσουν απόλυτα με ιδιωτικοοικονομικά - επιχειρηματικά κριτήρια.

Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι περιμένει την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας, προκειμένου να προχωρήσει στην ενσωμάτωσή της. Η οδηγία αυτή, την οποία επικαλούνται οι επιχειρηματίες της εκπαίδευσης, δίνει στους αποφοίτους των διαφόρων κολεγίων ισότιμο δικαίωμα πρόσβασης στο επάγγελμα με τους πτυχιούχους των πανεπιστημίων. Δηλαδή, απόφοιτοι δίχρονων και τρίχρονων ΚΕΣ έχουν τα ίδια δικαιώματα πρόσβασης στο επάγγελμα με τους πτυχιούχους τετράχρονων και πεντάχρονων σπουδών στα δημόσια πανεπιστήμια! Το γεγονός αυτό οδηγεί σε κατάφωρη υποβάθμιση των πτυχίων και των σπουδών των πανεπιστημίων, ενώ συρρικνώνει προς τα κάτω τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα όλων των αποφοίτων - πανεπιστημίων, ΤΕΙ και κολεγίων.

Στην πραγματικότητα, όλες αυτές οι ρυθμίσεις δε γίνονται για το «καλό» των νέων αποφοίτων, που, μην έχοντας άλλη διέξοδο, εξαναγκάζονται να καταφύγουν στα διάφορα ΚΕΣ. Μόνοι κερδισμένοι από την εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ και στην Παιδεία, είναι οι επιχειρηματίες. Τόσο εκείνοι που δραστηριοποιούνται στις «εκπαιδευτικές υπηρεσίες» και πλέον με επίσημη κυβερνητική «βούλα» αποκτούν κύρος που συμβάλλει στην αύξηση των κερδών τους. Οσο και οι υπόλοιποι επιχειρηματίες που τους δίνεται απλόχερα η δυνατότητα να συμπιέσουν τους μισθούς όλων των εργαζομένων - είτε αυτοί είναι απόφοιτοι Λυκείου είτε πανεπιστημίου... Γιατί αν ο εργοδότης επιλέξει τον απόφοιτο του ΚΕΣ, δεν το κάνει γιατί αυτός είναι ο «ικανότερος», αλλά γιατί είναι πιο ευέλικτος, πιο φτηνός, πιο εύκολα χειραγωγήσιμος και απασχολήσιμος. Και με αυτόν τον τρόπο συμπιέζονται και τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των πανεπιστημίων. Στο στόχαστρο της ευρωενωσιακής πολιτικής είναι η ενίσχυση της εκμετάλλευσης των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η αποσύνδεση του πτυχίου από το δικαίωμα στην εργασία, η πλήρης απαξίωση των πτυχίων και η μετατροπή τους σε απλές ...βεβαιώσεις, την αξία των οποίων θα ορίζουν τελικά οι εργοδότες.

Οι νέοι απόφοιτοι, σπουδαστές - φοιτητές, οι εργαζόμενοι και η λαϊκή οικογένεια, έχουν κάθε συμφέρον να απαιτήσουν τη μη εφαρμογή - απειθαρχία στην κοινοτική οδηγία 36/05. Πραγματική απάντηση στην αγωνία χιλιάδων νέων αποφοίτων Λυκείου, που δε διακρίνουν δρόμους να ανοίγονται μπροστά τους μετά το λύκειο, είναι η κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην εκπαίδευση και η θεσμοθέτηση δημόσιων και δωρεάν «μεταλυκειακών» επαγγελματικών σχολών, με ελεύθερη πρόσβαση για όλους μετά τη δωδεκάχρονη εκπαίδευση, που θα παρέχουν ουσιαστική ειδίκευση και πλήρη επάρκεια για την άσκηση του επαγγέλματος, για όσες ειδικότητες δεν απαιτούν ανώτατη εκπαίδευση. Και, ταυτόχρονα, η αναδιαμόρφωση μιας πραγματικά ενιαίας ανώτατης εκπαίδευσης, δημόσιας και δωρεάν, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου επιστημονική ειδίκευση και οι τίτλοι σπουδών θα αποτελούν τη μοναδική προϋπόθεση για άσκηση του επαγγέλματος.