Με αφορμή την ανακοίνωση των βάσεων, ανοίγει από την κυβέρνηση και διάφορους άλλους κύκλους, η συζήτηση για την αλλαγή του εξεταστικού συστήματος. Μάλιστα, σύμφωνα με τον υπουργό Παιδείας, η συζήτηση θα γίνει για το πού θα μεταφερθεί το «φίλτρο», δηλαδή το ταξικό φίλτρο επιλογής των νέων που θα εισάγονται στην ανώτατη εκπαίδευση. Είναι φανερό ότι όπου κι αν βρίσκεται το ταξικό φίλτρο, είτε μετά το λύκειο είτε εντός των πανεπιστημίων (όπως ζητάει ο ΣΥΝ), τα αποτελέσματά του θα είναι το ίδιο οδυνηρά για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, όπως και σήμερα, χιλιάδες νέοι θα κόβονται κλπ.

«Η συζήτηση για το εξεταστικό είναι άγονη και παραπλανητική, γιατί το πρόβλημα της Παιδείας δεν είναι τεχνοκρατικό, αλλά βαθιά κοινωνικό. Στην εκμεταλλευτική κοινωνία, το εξεταστικό σύστημα αποτυπώνει το σκοπό της εκπαίδευσης, που είναι η ταξική επιλογή», ξεκαθαρίζει το ΚΚΕ και τονίζει πως «το σύνθετο πρόβλημα της Παιδείας συνδέεται με τον αγώνα για ν' αλλάξουν οι γενικότερες οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που το γεννούν και το αναπαράγουν».

Πιο συγκεκριμένα, για το εξεταστικό σύστημα, το ΚΚΕ επισημαίνει ότι δεν μπορεί να βρεθεί δίκαιη λύση:

• Αν δεν καθιερωθεί το Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο γενικής μόρφωσης, σχολείο κοινό για όλους τους μαθητές, που θα μορφώνει και θα καλλιεργεί ολόπλευρα την προσωπικότητα κάθε μαθητή.
• Αν δε συγκροτηθεί ένα σύστημα δημόσιας και δωρεάν επαγγελματικής μόρφωσης με κατάργηση των κολεγίων, ΙΕΚ, ΚΕΣ, ΚΕΚ κλπ.
• Αν η Ανώτατη Εκπαίδευση δε γίνει πραγματικά ανώτατου επιπέδου, ενιαία, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, αν δεν προσανατολιστεί στο να υπηρετεί ενιαία τις ανάγκες της κοινωνικής και επιστημονικής εξέλιξης και όχι των μονοπωλίων.
• Αν δεν εξαλειφθεί ο εφιάλτης της ανεργίας και δεν εξασφαλιστεί το δικαίωμα στη σταθερή εργασία με 5νθήμερο, 7ωρο, 35ωρο, ώστε κριτήριο για την επιλογή των σπουδών να πάψει να είναι η εξασφάλιση κάποιων καλύτερων προϋποθέσεων για οποιαδήποτε απασχόληση και να γίνουν τα πραγματικά ενδιαφέροντα και οι κλίσεις του καθενός.

Σύμφωνα με τις προτάσεις του ΚΚΕ: «Μια λιγότερο οδυνηρή για τη σημερινή πραγματικότητα τεχνική διαδικασία επιλογής θα μπορούσε να έχει τη μορφή κάποιων "μεταλυκειακών" εξετάσεων σε 2 - 3 μαθήματα σχετικά με το επιστημονικό αντικείμενο όπου προσανατολίζεται ο υποψήφιος. Μέσα δε από κατάλληλο συνδυασμό εξετάσεων σε 4 - 5 το πολύ μαθήματα να μπορεί να καλυφθεί ακόμη και το σύνολο των πανεπιστημιακών τμημάτων. Το όποιο σύστημα θα πρέπει ωστόσο οπωσδήποτε να εξασφαλίζει την απεριόριστη δυνατότητα πολλαπλών επιλογών προτίμησης, το δικαίωμα επανάληψης της διαδικασίας όσες φορές επιθυμεί ο υποψήφιος, την κατοχύρωση βαθμολογίας, την ιδιαίτερη μέριμνα και για τους εργαζόμενους και τα παιδιά ειδικών κατηγοριών (μειονότητες, ΑμΕΑ, φτωχών λαϊκών στρωμάτων), ενώ η ευθύνη της διαδικασίας θα πρέπει να ανήκει στο υπουργείο Παιδείας με τη συμβολή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης».