Μια ολόκληρη πόλη θα στηθεί στο σημερινό δάσος στη Δροσοπηγή, με αφορμή τη δημιουργία του Τεχνολιγικού - Βιομηχανικού πάρκου, μετά τη χωροθέτησ της περιοχής μέσω του ΠΔ για την Πάρνηθα

Το τροποποιημένο Προεδρικό Διάταγμα του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, που ενέκρινε άρον - άρον το Συμβούλιο της Επικρατείας πριν από λίγες μέρες, επιτρέπει στην κυβέρνηση να υλοποιήσει τα σχέδια εμπορευματοποίησης της γης μέσα στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας και να ανοίξει ο δρόμος τσιμεντοποίησης του βουνού, ικανοποιώντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Σχέδια, μάλιστα, που υλοποιήθηκαν σε δύο δόσεις. Η αρχή έγινε πριν από ένα χρόνο με τη δημοσίευση του πρώτου Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία της Πάρνηθας, που συνέταξε το ΥΠΕΧΩΔΕ. Με αυτό δίνεται το «πράσινο φως» να επεκταθεί η δόμηση σε εκτάσεις 1.837 στρεμμάτων του βουνού και ιδιαίτερα σε Ιπποκράτειο Πολιτεία, Δροσοπηγή, Βαρυμπόμπη, κ.ά. Επίσης προβλέπει το τεμάχισμα του κτήματος Τατοΐου σε τέσσερις ζώνες με πρόθεση να δοθεί προς «αξιοποίηση» στο μεγάλο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, προβλέπει την εφαρμογή του νόμου του ΠΑΣΟΚ 3139/2003, με βάση τον οποίο εξαιρέθηκαν από την αναδάσωση 62,5 στρέμματα καμένου δάσους, στα οποία μπορεί, όποτε θέλουν οι ιδιοκτήτες του, να επεκταθεί το καζίνο.

Το έγκλημα, όμως, ήρθε να ολοκληρώσει το τροποποιημένο ΠΔ, που διευρύνει την εμπορευματοποίηση και τσιμεντοποίηση της Πάρνηθας. Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα το τι ακριβώς προβλέπεται να γίνει στον ορεινό όγκο.

Η χωροθέτηση του Τεχνολογικού Πάρκου «Τεχνόπολις», σε έκταση 216 στρεμμάτων στην περιοχή της Δροσοπηγής Αφιδνών, ανοίγει το δρόμο στην εταιρεία «ΠΑΡΚΟ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΑΕΒΕΠΕ» για μεγάλες μπίζνες, καθώς μέσα σ' αυτό θα μπορέσουν τελικά να λειτουργήσουν βιομηχανικές και επιχειρηματικές μονάδες, αλλά και να στηθούν σπίτια δίπλα στη ζώνη απολύτου προστασίας της Πάρνηθας. Ολα αυτά μέσα κυριολεκτικά στο δάσος και σε ό,τι έχει απομείνει από τις πυρκαγιές και τις καταπατήσεις και οικοπεδοποιήσεις μεγάλων εκτάσεων. Ο σχεδιασμός της συγκεκριμένης επένδυσης ξεκίνησε το 2001 και προωθήθηκε με τη συναίνεση των κυβερνήσεων τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Τι πρόκειται, ακριβώς, να γίνει στην περιοχή δεν το έκρυψε ποτέ η εταιρεία - το περιγράφει, άλλωστε, στα δικά της ενημερωτικά έντυπα - από τη στιγμή που απέκτησε τους τίτλους ιδιοκτησίας των 400 στρεμμάτων δάσους από την «ΑΓΕΤ Ηρακλής», η οποία παλιότερα λειτουργούσε εκεί νταμάρι αργυροληψίας.

Με τον προσδιορισμό της περιοχής σε ζώνη Προστασίας Ε7, έκταση 216 στρεμμάτων, περίπου, καθορίζεται ως εγκατάσταση της Βιομηχανικής Επιχειρηματικής Περιοχής (ΒΕΠΕ) Τεχνόπολης «Ακρόπολις», όπως προβλεπόταν και από δύο κοινές υπουργικές αποφάσεις (2004 και 2006) των υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Ανάπτυξης.

Η εταιρεία, με βάση τις αποφάσεις αυτές, αλλά και με βάση το τροποποιημένο ΠΔ, σκοπεύει, όπως αναφέρει η ίδια, να χρησιμοποιήσει τα 400 αυτά στρέμματα ως εξής: «145 θα παραμείνουν ιδιόκτητη δασική έκταση, 74 ανοιχτοί χώροι πρασίνου και πλατείες, 37 οδικό δίκτυο, σε 21 κοινόχρηστα και κοινωφελή κτίρια και 111 στρέμματα θα γίνουν οικοδομικά τετράγωνα, από τα οποία θα καλυφτούν μόνο 59, στα οποία θα ανεγερθούν 110.000 τ.μ. γραφείων». Δηλαδή, τα υπόλοιπα 52 στρέμματα δε θα πάνε για γραφεία, αλλά για άλλες χρήσεις που θα αποφασίσουν οι μέτοχοι, ενώ δεν αποκλείεται να πολεοδομηθούν.

Οπως αποκαλύπτει «η πολυμετοχική εταιρεία Πάρκο ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» δεν αποκλείεται από φορέας ΒΕΠΕ, να γίνει εταιρεία εκμετάλλευσης ακινήτων, και, γενικά, να «εκμεταλλευτεί για λογαριασμό των μετόχων τα μη ιδιόκτητα τετραγωνικά που θα προκύψουν από την ανέγερση του πάρκου». «Μετά το πέρας της ανέγερσης, κάθε μέτοχος θα είναι πλέον αυτόματα ιδιοκτήτης των κτισμένων τετραγωνικών που έχει ζητήσει, χωρίς την ανάγκη καταβολής φόρων ή άλλων επιβαρύνσεων». Τελικά, δεν αποκλείεται να στηθεί μια νέα πόλη στον αυχένα της Πάρνηθας περίπου 15.000 κατοίκων και εργαζομένων.

Σε αυτά τα σχέδια σύμμαχό της βρήκε η εταιρεία και την ίδια την Κοινότητα Αφιδνών, με την οποία έχει υπογράψει από τις 12 Νοέμβρη 2004 και συμφωνητικό συνεργασίας. Ανταλλάγματα αποτελούν οι προσλήψεις εργαζομένων και επιστημόνων κατά προτίμηση από τις Αφίδνες, δίνοντας τη δυνατότητα στην εκάστοτε κοινοτική αρχή να στήνει μηχανισμό ρουσφετιού...

Στο άρθρο 2, μάλιστα, της συμφωνίας, σημειώνεται το εξής εκπληκτικό: «Επιθυμία των συγχωριανών μας και της Κοινότητας είναι, τα κληροτεμάχια που βρίσκονται περιφερειακά της αποχαρακτηρισμένης πλέον ζώνης, να τύχουν της ίδιας προνομιακής μεταχείρισης όπως αυτής της Τεχνόπολης και να επιτραπεί η χρήση αμιγούς κατοικίας»! Αυτό που επιδιώκουν, δηλαδή, είναι κάποια στιγμή και η περιοχή γύρω από την Τεχνόπολη να μετατραπεί και αυτή σε οικόπεδα, χάνοντας το δασικό της χαρακτήρα! Βλέπει, λοιπόν, κανείς πώς ανοίγει η όρεξη κάποιων για εμπορευματοποίηση των δασών, με αφορμή νομοθετικές ρυθμίσεις σαν αυτή της χωροθέτησης της Τεχνόπολης σε ζώνη - υποτίθεται πια - προστασίας...

Οσον αφορά τα 42 χιλιάδες στρέμματα του κτήματος Τατοΐου (κτίρια και δάσος), το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει φροντίσει να τα τεμαχίσει σε τέσσερις ζώνες, από τις οποίες μόνο μία τοποθετείται στη ζώνη απολύτου προστασίας, ενώ το υπόλοιπο στις ζώνες Δ2, Δ3, Δ4 όπου προβλέπεται η δημιουργία υπερτοπικού πόλου. Ο Φορέας Διαχείρισης του Κτήματος Τατοΐου, που επιτρέπει το ΣτΕ να συγκροτηθεί, δε θα είναι τίποτε άλλο από Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με ανοιχτές αρμοδιότητες και τα όργανα διοίκησης. Το υπουργείο έχει δώσει όμως από το προηγούμενο ΠΔ τις κατευθύνσεις του Φορέα, ο οποίος θα λειτουργεί, όπως γίνεται αντιληπτό, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Συγκεκριμένα, στη ζώνη Δ2 που υπάρχουν τα κτίρια, το ΠΔ επιτρέπει χρήσεις φιλοξενίας, διοργάνωσης διεθνών πολιτικών συμβουλίων, εκθέσεων κλπ. Στη δε ζώνη Β4, καθορίζει χρήσεις αναψυχής, αθλητισμού, εγκαταστάσεις ιππικού ομίλου, εστιατορίων κλπ.

Τέλος, το τροποποιημένο ΠΔ κάνει δεκτά τα αιτήματα για κατασκηνώσεις σε έκταση 100 στρεμμάτων με λειτουργία εστιατορίου, ιατρείου, πάρκινγκ, διοικητικά γραφεία σε εκτάσεις της Μονής Πετράκη κ.ά.