Από τα στρατόπεδα της ντροπής στο Γκουαντάναμο, εκεί όπου ξεσκίζονται ψυχές και σώματα, μπόρεσαν να «βγουν» έστω και λογοκριμένα, ποιήματα δεκαεφτά κρατουμένων. Οι δημιουργοί -όλοι τους μουσουλμάνοι - καταθέτουν την επώδυνη εμπειρία τους από τον παράνομο και πολυετή εγκλεισμό τους. Για πρώτη φορά, κυκλοφόρησαν πέρσι από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Αϊόβα και έκτοτε μεταφράστηκαν σε 12 γλώσσες. Στη χώρα μας μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις «ΠΥΛΗ». Τα «Ποιήματα από το Γκουαντάναμο» μετέφρασε η γνωστή συγγραφέας Ιωάννα Καρατζαφέρη η οποία μας είπε μεταξύ άλλων: «Αυτό το βιβλίο είναι για έναν τραυματικό τόπο όπως τα ελληνικά νησιά της εξορίας. Εναν τόπο μέσα στον οποίο έγιναν και γίνονται όλα όσα ξέρουμε. Ακόμα και ο τρόπος που βγήκαν αυτά τα γραπτά από το κολαστήριο του Γκουαντάναμο παρομοιάζει. Το σημαντικό όμως είναι η ουτοπία που έχουν αυτοί οι ειδεχθείς αξιωματούχοι να στέλνουν αυτά τα παιδιά στην εξορία, να τα υποβάλλουν σε μαρτύρια. Η ουτοπία των αρχών. Οσο καταπιεστική γίνεται εκείνη, τόσο το λαϊκό αίσθημα οξύνεται. Οταν μετέφρασα τα ποιήματα και λόγω της ελληνικής εμπειρίας, δεν μπορούσα να συγκινηθώ επειδή ήμουν τόσο εξοργισμένη που η συγκίνηση υποχωρεί. Υπερβατεί η οργή του αναγνώστη πάνω στη συγκίνηση. Τα μαρτύρια που τους κάνουν είναι γνωστά γιατί έγιναν και στους Ελληνες. Οι εντολές είναι ίδιες. Τα ποιήματα έχουν σε μερικά σημεία μια ομοιότητα με τα ποιήματα του Ρίτσου. Σαν "θεϊκό" αλλά στην πλατιά του έννοια, κάτι δηλαδή που υπερβαίνει τον άνθρωπο. Γιατί αυτοί αντέχουν μέσα σε όλη αυτή την κακοποίηση και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτοί είναι οι νικητές. Δεν πρόκειται για προσευχή, αλλά για μια επίκληση να σταματήσει αυτό που γίνεται. Νοσταλγία για πατρίδα οικογένεια, ελευθερία, όλα τα ανθρώπινα αισθήματα. Νομίζω πως οι συμπτώσεις είναι τρομακτικές. Το βιβλίο δεν είναι ευρηματικό, είναι πραγματικό. Και κάνει όποιον το διαβάσει να νιώσει τι σημαίνει να νιώθεις ότι είσαι ένα κομμάτι κρέας, κάποιος να σε κόβει και εσύ να αντέχεις».