Και για ετούτη την ταινία σίγουρα θα υπάρξουν και άλλες αναγνώσεις. Αυτοί που προσποιούνται πως δεν καταλαβαίνουν ή αυτοί που δε σέβονται τίποτα, αρκεί οι ίδιοι να «περνάνε καλά», και «να διασκεδάζουν», θα βρούνε, ίσως, την ταινία καυστική! Γιατί σε κάποιες στιγμές της φαίνεται να δείχνει πως θέλει να σατιρίσει και να σχολιάσει τις αμερικάνικες ταινίες (Ράμπο κλπ), οι οποίες πάτησαν πάνω σε πτώματα για να γεμίσουν τα ταμεία τους. Η σάτιρά της, όμως, εξαφανίζεται από τη δική της βία. Ο σκηνοθέτης της ενθουσιάζεται με τις δικές του πολεμικές σκηνές και, τελικά, θέλει δε θέλει, αναπαράγει τις ταινίες που υποτίθεται προσπαθεί να σατιρίσει.

Αν αυτές οι ταινίες δεν έχουν γυριστεί σκόπιμα, τότε έχουμε να κάνουμε με ανόητες ταινίες. Η «Τροπική καταιγίδα», για παράδειγμα, τι καινούριο έφερε στον κόσμο; Τι κενό ήρθε να γεμίσει; Τι καινούριο πρόσφερε στην τέχνη; Φτάνει να τρέχει το φιλμ και δεν πειράζει τι κουβαλάει μαζί του; Η ίδια ταινία, έστω ακόμα και αν αναφέρεται στον πόλεμο του Βιετνάμ που κόστισε εκατομμύρια ζωές, θέμα με το οποίο δεν πρέπει να παίζουμε, θα είχε άλλα αποτελέσματα αν, βέβαια, είχε άλλους σκοπούς και άλλους στόχους. Ομως τότε θα έπρεπε το σενάριο να είχε άλλη ανάλυση και η κινηματογράφηση άλλη προσέγγιση. Εδώ μιλάμε για αναπαραγωγή της ηθικής και του γούστου του Ράμπο! Εδώ μιλάμε για σίγουρη συνταγή εισιτηρίου!

Παίζουν: Μπεν Στίλερ, Τζακ Μπλακ, Νικ Νόλτε, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Στιβ Κούγκαν.