Από τη μια έχεις έναν καθ' όλα άξιο σκηνοθέτη, έναν σκηνοθέτη που προσέχει τη θέση της μηχανής του, τους φωτισμούς, τη σύνθεση και τη διάρκεια των πλάνων, τα χρώματα, τις μουσικές και τους ήχους, ένα σκηνοθέτη που δημιουργεί εξαιρετική και υψηλού γούστου ατμόσφαιρα και από την άλλη ένα καθαρά εγκεφαλικό και εξωπραγματικό θέμα. Ενας σχηματικός ήρωας, ένας άντρας που εργάζεται σε ένα σκοτεινό και τρισάθλιο κρεματόριο, σε ένα κρεματόριο ταινίας τρόμου, ένας ήρωας βγαλμένος λες από σελίδες περασμένων αιώνων σκοτεινού μυθιστορήματος, ερωτεύεται βιασμένη νοσοκόμα!

Ο εγκεφαλικός και εξωπραγματικός, με την παράξενη κορμοστασιά και το παράξενο και παράταιρο περπάτημα, ήρωας της ταινίας είχε την ατυχία να γίνει μάρτυρας του βιασμού της νοσοκόμας. Από αδυναμία, από περιέργεια, από νοσηρότητα, δεν το διευκρινίζει ο Γιέρζι Σκολιμόφσκι, δεν αντέδρασε κατά τη διάρκεια του βιασμού. Εμεινε κρυμμένος στο σκοτάδι και έβλεπε! Από εκείνη τη στιγμή, όμως, και μετά, έγινε άλλος άνθρωπος! Εβαλε σκοπό της ζωής του να προσφέρει τρυφερότητα και αγάπη στην πληγωμένη γυναίκα. Δικές του ανάγκες βέβαια κάλυπτε!

Και ενώ οι προθέσεις του ήταν άριστες, τελικά, αποδείχτηκε και αυτός ένας εισβολέας, ένας «βιαστής». Επειδή δεν είχε το θάρρος να φανερώσει τα αισθήματά του, έμπαινε κρυφά στο δωμάτιο (και στη ζωή) της γυναίκας. Τελικά, τον συνέλαβε η αστυνομία και πέρασε από ένα καφκικό δικαστήριο...

Ο Πολωνός σκηνοθέτης θεωρείται σουρεαλιστής, το θέμα του είναι σουρεαλιστικό. Η πραγματικότητα, όμως, είναι, δυστυχώς, ακόμα πιο σουρεαλιστική. Σε μια Πολωνία που βυθίζεται, σε έναν κόσμο που καίγεται, με εκατομμύρια πεινασμένους, με εκατομμύρια άνεργους, με εκατομμύρια μετανάστες, με πολέμους,.. δεν είναι πέρα για πέρα ακραίο και σουρεαλιστικό ένας πολύ ικανός σκηνοθέτης να επινοεί εγκεφαλικές ιστορίες, να διηγείται μικρής εμβέλειας συναισθήματα; Σίγουρα είναι!

Βέβαια, το όλο εγχείρημα, για να μην προκαλέσει, ντύνεται με αρκετές φιλοσοφικές δήθεν δικαιολογίες. Η τραβηγμένη από τα μαλλιά ιστορία της ταινίας είναι, λέει, η αφορμή για να μας πει ο δημιουργός πόσο κοντά είναι το έγκλημα με την τρυφερότητα. Για να μας πει ακόμα πώς ένας σχιζοφρενής άνθρωπος, επιρρεπής στο έγκλημα, μπορεί να διοχετεύσει τη βία του στην αγάπη και την τρυφερότητα. Ολα αυτά, όμως, δε δικαιολογούνται δραματουργικά στην ταινία. Στην ταινία η φόρμα προέχει. Και αυτή «αρπάζει» το 100% της προσοχής!

Εχοντας τα παραπάνω υπόψη, αναλάβετε τις ευθύνες σας! Για πληροφόρησή σας η ταινία έλαβε αρκετά βραβεία, από «δεύτερα» φεστιβάλ και από τη Διεθνή Ενωση Κριτικών. Δεν ξέρω αν αυτό έχει, πρέπει να έχει σημασία!

Παίζουν: Τζέρζι Φεντορόβιτς, Ρέντμπαντ Κλίνστρα, Αρτούρ Στεράνκο.