Η περιγραφή του ηλιακού μας συστήματος ως το πλανητικό σύστημα γύρω από τον αστέρα Ηλιο, που αποτελείται από 9 πλανήτες, με τρίτο (ξεκινώντας από μέσα) τη Γη, εδώ και χρόνια έπαψε να είναι επαρκής. Οσο η Αστρονομία προχωρά και ανακαλύπτει νέα ασυνήθιστα ουράνια σώματα που επίσης περιφέρονται γύρω από τον Ηλιο, η εικόνα γίνεται πιο πολύπλοκη και οι χαρακτηρισμοί των ουράνιων σωμάτων αποκτούν διαφοροποιημένες έννοιες.

Οι εννιά πλανήτες δεν είναι πια εννιά, αλλά οχτώ (Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Αρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας), με τη διαφορά ότι προστέθηκαν άλλοι πέντε νάνοι πλανήτες. Τρεις απ' αυτούς ανακαλύφθηκαν τα τελευταία χρόνια, ενώ οι υπόλοιποι είναι παλιότεροι γνώριμοι: Ο πρώην πλανήτης Πλούτωνας και ο πρώην αστεροειδής Δήμητρα. Ολοι οι νέοι νάνοι πλανήτες κινούνται σε τροχιές πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Ομως, τουλάχιστον άλλοι τόσοι πλανητοειδείς, που ακόμα δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με βεβαιότητα, βρέθηκε ότι κινούνται σε τροχιές πολύ πιο μακριά από του Ποσειδώνα και του Πλούτωνα.

Η ζώνη των αστεροειδών δεν είναι η μόνη περιοχή του ηλιακού συστήματος, όπου κινούνται μικροσκοπικά ουράνια σώματα. Η ζώνη Κούιπερ που βρίσκεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα περιέχει εκατομμύρια, αν όχι δισεκατομμύρια, κομμάτια και συσσωματώματα βράχων και πάγων, διάφορων διαστάσεων. Ο εντοπισμός τους με τηλεσκόπιο είναι εξαιρετικά δύσκολος έως αδύνατος. Αδύνατος χωρίς αμφιβολία είναι και ο εντοπισμός των μικροσκοπικών σωμάτων που απαρτίζουν το νέφος Οορτ.

Το νέφος Οορτ είναι ένα τεράστιο σφαιρικό νέφος με διάμετρο 9 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, που περιβάλλει το ηλιακό σύστημα και περιέχει τρισεκατομμύρια συσσωματώματα σκόνης, πάγου και αερίων, φτιαγμένα από το ίδιο υλικό από το οποίο σχηματίστηκαν και οι πλανήτες. Οταν κάποια από τα συσσωματώματα εκτινάσσονται προς το εσωτερικό του ηλιακού συστήματος, γίνονται κομήτες.

Χωρίς να έχουμε επισκεφθεί κανένα άλλο ουράνιο σώμα πέρα από τη Σελήνη, γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες και έχουμε λεπτομερείς φωτογραφίες για δεκάδες από τους συνοδούς του Ηλιου στο συνεχές ταξίδι του γύρω από το κέντρο του Γαλαξία και μαζί μ' αυτόν μέσα στο διαγαλαξιακό χώρο. Οι μηχανές - απεσταλμένοι του ανθρώπου στα άκρα του ηλιακού συστήματος συνεχίζουν να στέλνουν πληροφορίες που κινούν την περιέργεια, εικόνες που μαγνητίζουν.