Οι ταξικές δυνάμεις συνεχίζουν και κλιμακώνουν με συνέπεια τη μάχη για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης

Η καπιταλιστική κρίση, σημείωσε στην παρέμβασή του εκ μέρους του ΠΑΜΕ ο Γιώργος Πέρρος, απαιτεί να δυναμώσει η οργάνωση, η μαζική δράση και η κινητοποίηση, απαιτεί όξυνση της ταξικής πάλης. Τώρα, και όχι αύριο, πρέπει να πάρει απάντηση η αντιλαϊκή πολιτική. Σε αυτή την κατεύθυνση έδρασε το προηγούμενο διάστημα το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε αυτή την κατεύθυνση συνεχίζει με μεγαλύτερη ένταση. Γι' αυτό οι ταξικές δυνάμεις διεκδικούν στόχους και αιτήματα που έχουν σαν κριτήριο τις ανάγκες των εργατικών οικογενειών και όχι την αύξηση των κερδών της πλουτοκρατίας, την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, όλα αυτά δηλαδή που ευλογεί και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Να γιατί - υπογράμμισε ο Γ. Πέρρος - η δράση του ΠΑΜΕ, η διαρκής σύγκρουσή του με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή, δεν αποτελεί μόνο εμπόδιο στην επίθεση του κεφαλαίου. Αλλά ταυτόχρονα, αυτή η συγκεκριμένη πάλη, συγκρούεται με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, με την ταξική συνεργασία και τη συναίνεση που προωθούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας και οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

«Ούτε ένα ευρώ στους βιομηχάνους»! Αυτή ήταν η θέση του ΠΑΜΕ στην πρόταση του προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου, που απ' ό,τι φαίνεται τη συμμερίζονται και η ΔΑΚΕ και η «Αυτόνομη Παρέμβαση», για ενίσχυση των επιχειρήσεων οι οποίες θα αντιμετωπίσουν προβλήματα, μέσα από ένα ειδικό Ταμείο που θα διαμορφώσουν οι τράπεζες. Οι «εξηγήσεις» που έδωσε στη συνέχεια ο Γ. Παναγόπουλος, ότι μιλά για κάποια από τα χρήματα που πήραν οι τράπεζες, δεν αλλάζει σε τίποτα την ουσία της πρότασης. Γιατί, μια τέτοια πρόταση αποδέχεται το βασικό επιχείρημα και των εργοδοτών και της κυβέρνησης: Οτι οι επιχειρήσεις πρέπει να χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους εργαζόμενους.

Η πρόταση αυτή, επιβεβαιώνει ταυτόχρονα πόσο δίκαιη είναι η κριτική που ασκεί το ΠΑΜΕ, προς την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και στα κόμματα του ευρωμονόδρομου για τις αιτίες της κρίσης. Οτι δηλαδή, όλοι τους, όπως σημείωσε και ο Γιώργος Πέρρος, «κρύβουν τις αιτίες της κρίσης. Αποκρύπτουν το γεγονός, ότι αυτή είναι αποτέλεσμα της τεράστιας κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Λένε ψέματα ότι η λύση βρίσκεται στην κρατική παρέμβαση. Κρατική παρέμβαση πάντα υπήρχε και πάντα ήταν σε όφελος των επιχειρηματιών, γιατί το κράτος είναι κράτος των επιχειρηματιών και πάντα λειτουργεί σε όφελός τους».

Σχολιάζοντας τις τοποθετήσεις των άλλων παρατάξεων για τη μαφιόζικη επίθεση στη συνδικαλίστρια Κ. Κούνεβα, το στέλεχος του ΠΑΜΕ θύμισε, ότι οι δυνάμεις που συσπειρώνονται σε αυτό, έδωσαν και δίνουν καθημερινά μάχες για την κατάσταση που βιώνουν οι καθαρίστριες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ομως και εδώ υπάρχουν συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες. Οταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν και κρατούν σε ισχύ το νόμο για τη λειτουργία των δουλεμπορικών, όταν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «σφύριζε» αδιάφορα στην ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας στις δημόσιες υπηρεσίες.

Κατά τ' άλλα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αφού ανακοίνωσε πρωτοβουλίες για τις επισφαλείς μορφές εργασίας, παραπονέθηκε γιατί η κυβέρνηση δεν την καλεί σε διάλογο για την κρίση και ζήτησε συνάντηση με τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς.