Αναρωτιέσαι εάν, τελικά, απευθύνονται σε κατοίκους που ζουν σε άλλη χώρα. Συναίνεση, λοιπόν. Ολοι μαζί απέναντι σε ποιoν; Μήπως ζούμε σε κάποια κοινωνία - παράδεισο που την πολεμάει κάποιος αόρατος εχθρός και δεν το έχουμε πάρει είδηση; Μήπως χρόνια και χρόνια μας κυβερνά κάποιος άλλος, εκτός από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Μήπως ζούμε σε άλλη χώρα και δεν το έχουμε καταλάβει;

Τι σχέση έχει ο άνεργος με τις επιχειρήσεις, οι οποίες επιδοτούνται για να προσλάβουν ανέργους και να εμφανίζονται και ως «φιλάνθρωπες»; Ο πρώτος χαρακτηρίζεται εργαζόμενος και ας έχει δουλέψει μια ώρα τη βδομάδα, τον τελευταίο μήνα. Οι δεύτερες κάνουν νέα σχέδια με τα λεφτά των εργαζομένων. Ο μεν ανήκει στις «ευπαθείς ομάδες» και οι δε ονομάζονται «παραγωγικές τάξεις της χώρας».

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς! Μια ματιά στη ζωή μας αρκεί για να βρεθούν χιλιάδες τέτοια παραδείγματα, τα οποία αποδεικνύουν ότι η συναίνεσή τους δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα κάλεσμα για μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Εφτιαξαν έναν εργασιακό μεσαίωνα, μετέτρεψαν την εργασία από δικαίωμα σε ευκαιρία και από ευκαιρία σε ένα παζάρι όπου «κερδίζει» αυτός που θα ζήσει με τα λιγότερα! Τώρα έρχονται και ζητούν να πάμε όλοι μαζί! Πριν ήταν τα κριτήρια της ΟΝΕ, μετά ήταν οι δείκτες ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τώρα είναι η οικονομική κρίση. Μόνιμα αυτοί τρώνε και εμείς πληρώνουμε τα σπασμένα! Μέχρι πότε, όμως, άλλος θα κερδίζει και άλλος θα πληρώνει; Μέχρι πότε θα ζητούν τη συναίνεσή μας για να χειροτερεύουν τη ζωή μας;...