Συζήτηση με φοιτητές και εργαζόμενους στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθήνας
Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της στη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας, η προσπάθεια που κάνουν τα κόμματα που υπηρετούν το κεφάλαιο να πείσουν το λαό και τη νεολαία ότι πρέπει να κάνουν κι άλλες θυσίες για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης. «Δεν πρέπει να τρομοκρατηθεί κανείς και να θεωρήσει ότι αυτά τα μέτρα είναι μονόδρομος», τόνισε ο Γ. Πρωτούλης υπογραμμίζοντας τη δύναμη που έχουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι και η νεολαία, και καλώντας τους να πάρουν τη θέση τους στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 17 Μάρτη και στην απεργία στις 2 Απρίλη.
Μιλώντας στους φοιτητές επισήμανε ότι το κεφάλαιο και οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, «δε θέλουν τη νεολαία ουδέτερη, αλλά στρατευμένη: Να στηρίζει τις επιλογές τους. Το μάθημα που θέλουν να μάθετε καλά είναι να υπερασπίζετε τα μέτρα της ΕΕ. Οχι να σας απασχολεί τι τρώει ο κόσμος, η ποιότητα των τροφίμων, αλλά να εφαρμόζονται καλύτερα τα μέτρα της ΕΕ, όπως η ΚΑΠ». Και με αφορμή τη μόλυνση των υδάτων στα Οινόφυτα με εξασθενές χρώμιο, τόνισε ότι «δε θέλουν να συγκρουστείτε με τα μονοπώλια, να πείτε: "Μη γεμίζετε τον κόσμο με καρκίνο". Θέλουν να πείτε: "Ωραία η ντομάτα, μπορεί να έχει εξασθενές χρώμιο αλλά κάνει... καλό στα νεφρά"! Να μη γίνετε τέτοιοι επιστήμονες», κάλεσε.
Ακόμα, κάλεσε τους φοιτητές να αξιοποιήσουν το «όπλο» των φοιτητικών εκλογών: «Η ψήφος στην ΠΚΣ είναι η μόνη ψήφος που μπορεί να πιάσει τόπο και να στείλει και πολιτικό μήνυμα, ότι ο νέος κόσμος δεν "τρώει" τα ψέματά τους», τα ψέματα των δυνάμεων της ευρω-υποταγής που μιλούσαν για το «μονόδρομο» της ΕΕ και σήμερα καλούν τη νεολαία να σκύψει το κεφάλι.
Μετά την ολοκλήρωση της περιοδείας, ο Γ. Πρωτούλης δήλωσε: «Μπροστά στην καπιταλιστική κρίση, που τη μαθαίνουν και τη ζουν και οι φοιτητές, οι σπουδαστές, οι συμβασιούχοι στο ΓΠΑ, ήρθαμε εδώ για να αναδείξουμε δυο δρόμους που ανοίγονται στην ελληνική κοινωνία. Τον έναν δρόμο οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους, οι φοιτητές, οι σπουδαστές τον έχουν ζήσει. Είναι ο δρόμος της πλουτοκρατίας, των κομμάτων της ΕΕ, είναι ο μονόδρομος - όπως έλεγαν - της ΕΕ, που φέρνει κρίση, δηλαδή, φέρνει ανεργία, απολύσεις, φέρνει κέρδη για μια χούφτα πλουτοκράτες και φτώχεια και μιζέρια για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού και των παιδιών του. Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που προτείνει το ΚΚΕ, είναι ο δρόμος της αντεπίθεσης, της ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, της ανασύνταξης του φοιτητικού κινήματος με στόχους και αιτήματα ενάντια στα μονοπώλια για μια άλλη οικονομία, για μια άλλη οργάνωση της οικονομίας, όπου στο κέντρο θα είναι οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των παιδιών τους και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων».