«Οσο στον καπιταλισμό δεν υπάρχουν ρήγματα, όσο δεν τιμωρούνται τα κόμματα του ευρωμονόδρομου - που σήμερα υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία για να γίνει αυτό το πράγμα - πολύ περισσότερο όσο δεν ηττούνται οι πολιτικές και ιδεολογικές αναφορές που προσπαθούν να πείσουν τον εργάτη ότι δεν μπορεί να κάνει χωρίς τον επιχειρηματία και χωρίς τον καπιταλιστή... η ζωή θα συνεχίσει να είναι βάρβαρη για τους εργάτες και πλουσιοπάροχη για τους καπιταλιστές. Για όλους αυτούς τους λόγους: Στον αγώνα με πείσμα, με πάθος»!

Με τα παραπάνω λόγια ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, κάλεσε τους νέους εργαζόμενους - που συμμετείχαν σε εκδήλωση της ΚΝΕ την περασμένη Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη - στο δρόμο της ταξικής ανυπακοής, της απειθαρχίας, της ρήξης με τα μονοπώλια. Μιλώντας για την καπιταλιστική οικονομική κρίση, σημείωσε ότι η κρίση είναι το πιο χαρακτηριστικό προϊόν του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, ενώ πρόσθεσε ότι και στην περίοδο πριν την κρίση, η τεράστια κερδοφορία του κεφαλαίου «βασίστηκε στην εντατικοποίηση της εργασίας, στην άγρια εκμετάλλευση στους τόπους δουλειάς, στην αφαίρεση δικαιωμάτων που είχαν κατακτηθεί από τους εργαζόμενους τις προηγούμενες δεκαετίες».

Αυτά είναι τα αποτελέσματα στη ζωή της εργατικής τάξης στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, είπε, σημειώνοντας ότι τη Συνθήκη του Μάαστριχτ την ψήφισαν στην Ελληνική Βουλή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ψήφισαν όλα τα ακόλουθα νομοθετήματα που εξειδίκευαν αυτή τη συνθήκη, δηλαδή τις 4 ελευθερίες κίνησης του κεφαλαίου.

Μπροστά στην οικονομική κρίση και τον ευρωμονόδρομο του μεγάλου κεφαλαίου, χρειάζεται ταξική αναμέτρηση, ανυπακοή, οργανωμένος αγώνας, τόνισε ο Γ. Πρωτούλης, σημειώνοντας: «Ο εργάτης που δεν έχει στο νου του και στην καρδιά του ότι μπορεί να υπάρξει κι άλλος δρόμος ανάπτυξης και ότι μπορεί να κάνει και χωρίς τους καπιταλιστές, δεν μπορεί να παλέψει ούτε για 5% αύξηση. Αυτή είναι η αλήθεια. Ο εργάτης ή ο συνδικαλιστής που έχει στο μυαλό του τα κέρδη των επιχειρήσεων, δεν μπορεί να παλέψει ούτε για να παρθούν πίσω απολύσεις. Με το επιχείρημα "για τα κέρδη των επιχειρήσεων" ή "κάτι να κάνουμε για να μην κλείσει η επιχείρηση" θα ανέχεται και απολύσεις».

Για τη διέξοδο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση σημείωσε ότι μία είναι η λύση, ο σοσιαλισμός. «Οχι όμως ο σοσιαλισμός του Γ. Παπανδρέου, που λέει "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" και συντρώγει με τους επιχειρηματίες για να τους το εξηγήσει... Ούτε ο σοσιαλισμός ο λίγο ροζ και λίγο λάιτ με επιχειρηματίες και καπιταλιστές. Αλλά η ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και η αντικατάστασή του από την εργατική εξουσία, την κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο της παραγωγής, που θα γίνεται με κριτήριο τις συνεχώς διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες», τόνισε.