Ο Αύγουστος του 1997 σηματοδότησε την αρχή της μεγαλύτερης «σφαγής» που ετοίμασε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τα παιδιά της εργατικής τάξης. Η αρχή έγινε με την ψήφιση του νόμου 2525/97 για το Ενιαίο Λύκειο, ο οποίος αποσκοπούσε στον εξοβελισμό της μεγάλης μερίδας του μαθητικού πληθυσμού από το λύκειο και τη δημιουργία μιας παιδείας που θα απευθύνεται σε λίγους και εκλεκτούς. Μιας παιδείας που γίνεται εμπόρευμα και μπορεί να την αγοράσει μόνο όποιος μπορεί.

Οι μαθητές όμως από όλη τη χώρα δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Συντονίστηκαν. Συγκρότησαν τον Δεκέμβρη του 1997 τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων με τα οποία οργάνωσαν και συντόνισαν κάθε βήμα τους. Ενώθηκαν με όλο τον λαό και απαίτησαν την κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων, δηλώνοντας ότι το μέλλον τους δεν μπορεί να διαγραφτεί μέσα από αυτούς τους νόμους. Αυτό που ζητούν δεν είναι τίποτε άλλο παρά ολόπλευρη μόρφωση για όλους, αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλους.

Μαζικές καταλήψεις που ξεκίνησαν τον Νοέμβρη του 1998 μέχρι τον Φλεβάρη του 1999. Καθημερινά πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, αλλά και πολύμορφες κινητοποιήσεις, οι μορφές πάλης των μαθητών.

Στον δυναμισμό και στην αγωνιστική υπερηφάνεια των μαθητών όλης της χώρας κατά τη διάρκεια των περσινών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση απαντά χρησιμοποιώντας κατασταλτικούς μηχανισμούς και ποινικοποιεί τους αγώνες. Εισαγγελέας ζητά από την ασφάλεια να μεταβούν αστυνομικοί στα καταληφθέντα από τους μαθητές σχολεία, να διαπιστώσουν την κατάσταση που υπάρχει σε αυτά και να λάβουν τα κατά περίπτωση ενδεικνυόμενα μέτρα (!) ώστε να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία.

Ο αγώνας για λαϊκή παιδεία και όχι για λίγους και εκλεκτούς όπως προωθούν ο νόμος 2525/97 για το ενιαίο λύκειο και 2640/98 για την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, πήρε χαρακτήρα πανεκπαιδευτικής - παλλαϊκής αντίδρασης και πάλης ενάντια σε αυτή την αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική. Οι μαθητές με τις περσινές κινητοποιήσεις κατάφεραν να «σπάσουν» τη βιτρίνα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Την άφησαν για τρεις μήνες στα χαρτιά.

Φέτος οι μαθητές ξεκίνησαν και πάλι πολύ δυναμικά. Με νέα πιο ποιοτικά χαρακτηριστικά στους αγώνες τους. Από την πρώτη μέρα έναρξης της σχολικής χρονιάς, συνεδρίασε το Συντονιστικό τους Οργανο για τον καθορισμό του τρόπου δράσης τους. Στις 10 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε το πρώτο συλλαλητήριο που πήρε πανελλαδικό χαρακτήρα. Ακολούθησαν άλλα τέσσερα συλλαλητήρια που κάθε ένα από αυτά αποτέλεσε βήμα καταγγελίας της κυβερνητικής πολιτικής που ακολουθείται στην παιδεία, δίνοντας συγχρόνως ένα ηχηρό χαστούκι σε όλους αυτούς που θέλουν τους μαθητές υποταγμένους, χειραγωγημένους, να σκύβουν το κεφάλι, να μην διεκδικούν αλλά απλά να δέχονται χωρίς καμία αντίσταση ό,τι τους σερβίρουν.

Η κυβέρνηση και φέτος όπως αποδείχτηκε, δε θέλησε να χαλάσει τη «συνταγή» που ακολουθεί χρόνια τώρα. Βλέποντας την ανάπτυξη και το δυνάμωμα του μαθητικού κινήματος, τρομοκρατημένη απάντησε όπως αυτή μόνο ξέρει. Ξέθαψε από το χρονοντούλαπο την πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Εδωσε το «πράσινο φως» στους εισαγγελείς, στην αστυνομία, στους ασφαλίτες να εισβάλλουν στα σχολεία που τελούν υπό κατάληψη, με σκοπό να τη «σπάσουν» αλλά και συγχρόνως να τρομοκρατήσουν τους μαθητές. Συλλήψεις, αποβολές, απειλές και αυταρχισμός θέλησαν να βάλουν στον γύψο τα δημοκρατικά δικαιώματα των μαθητών.

Ομως οι μαθητές το έχουν δηλώσει. Τίποτε δεν τους σταματά, η τρομοκρατία δεν περνά και ότι ακόμα πιο αποφασιστικά συνεχίζουν τον μεγαλειώδη αγώνα τους μέχρι την κατάργηση αυτών των νόμων. Αλλωστε δεν είναι μόνοι τους όπως ποτέ δεν ήταν μόνοι τους. Εχουν μαζί τους τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους φοιτητές, τους σπουδαστές, τους εργαζόμενους, όλο τον λαό. Δημιουργούνται κάθε μέρα οι προϋποθέσεις για συντονισμό της δράσης μαζικών φορέων, εργατικών σωματείων, Ενώσεων Γονέων, εκπαιδευτικών, για τη διαμόρφωση ενός πλατιού Μετώπου Παιδείας, που θα βάλει συνολικά το ζήτημα της διεκδίκησης μια άλλης πραγματικά λαϊκής παιδείας. Ο αγώνας θα συνεχιστεί. Αλλωστε το ραντεβού έχει δοθεί με τη νέα χρονιά. Ολοι θα συμμετέχουν στα συλλαλητήρια στις 14 Γενάρη του 2000.

Θα βρίσκονται πάντα μπροστά μέχρι τα όνειρά τους να υλοποιηθούν και μέχρι να πάψουν κάποιοι άλλοι να αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς.