«Κλασική» περίπτωση αγοραίας χρήσης του πολιτισμού, σε συνδυασμό με εργασιακή ομηρία, αποτελεί η περίπτωση των εργαζόμενων επαγγελματιών μουσικών που εργάζονται στη χορωδία της ΔΕΗ ΑΕ. Προχτές - δύο μέρες πριν την αναχώρηση της χορωδίας για τη Θεσσαλονίκη, όπου θα πραγματοποιηθεί συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής με εισιτήριο εισόδου 20 ευρώ - η διοίκηση της εταιρείας ανακοίνωσε στη χορωδία πως το προβλεπόμενο ποσό που θα δινόταν στους χορωδούς για να καλύψουν τα οδοιπορικά και όλα τα υπόλοιπα έξοδά τους, δε θα δοθεί πριν το ταξίδι, αλλά μετά από μία ή και παραπάνω εβδομάδες!

Η προβαλλόμενη «αιτία» είναι πως η εταιρεία ...αναβάθμισε το λογισμικό της και το ταμείο δεν έχει λεφτά! «Πρότεινε» δε τα έξοδα των χορωδών που έχουν οικονομική δυσκολία να καλυφθούν από τους υπόλοιπους συναδέλφους, εις ένδειξη «συναδελφικής αλληλεγγύης και οικογενειακής αγάπης»!

Η κολεκτίβα της χορωδίας εργάζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες, χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας και ανασφάλιστη. Τα «οδοιπορικά» τους ανέρχονται σε 20ευρώ ανά πρόβα ή παράσταση, ανεξάρτητα από τις ώρες που αυτή διαρκεί. Ετσι, οι καλλιτέχνες, που απασχολεί η επιχείρηση για την προβολή της, θεωρούνται από την ίδια ...«χομπίστες», παρά το γεγονός ότι είναι επαγγελματίες μουσικοί, ενώ το πολιτιστικό έργο τους ...είναι ένα είδος «μάρκετινγκ» για να αναδειχτεί ο «κοινωνικός ρόλος της επιχείρησης». Μάλιστα, τον περασμένο Οκτώβρη, προκειμένου να «απαλλαγούν από το κόστος», διέλυσαν τη χορωδία και την «ξανάστησαν» το Μάρτη ...με 10 άτομα λιγότερα.

Η ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ, προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη της, δε διστάζει να καταπατήσει κάθε εργασιακό δικαίωμα. Οι δε εργαζόμενοι καλλιτέχνες δουλεύουν απλήρωτοι, αλλά οι εργαζόμενοι που θα παρακολουθήσουν την εκδήλωση θα πληρώσουν 20 ευρώ για το εισιτήριο προκειμένου να αυγαταίνουν και τα κέρδη του Μεγάρου Μουσικής...