Η μεγάλη χρυσή τεφροδόχος που βρέθηκε στη Βεργίνα

Ο Γ. Παπανδρέου, δε βρήκε λέξη να πει για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας - στάση ομολογουμένως «συνετή» αφού το ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησε στην εφαρμογή της επικίνδυνης για τον πολιτισμό πολιτικής της ΕΕ μαζί με τη ΝΔ. Βρήκε, όμως, πολλές λέξεις για να εγκωμιάσει την καθηγήτρια και για να κάνει σπέκουλα για την ονομασία της ΠΓΔΜ, προπαγανδίζοντας και την ΕΕ. Ετσι, σημείωσε ότι η υποψήφια ευρωβουλευτής «όχι μόνο θα εκπροσωπεί την αρχαιολογία και τον πολιτισμό μας, αύριο, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά είναι και μία αξιόπιστη φωνή, πρεσβευτής της Μακεδονίας, της Ελλάδας, που τεκμηριωμένα, αποφασιστικά και αποτελεσματικά θα μπορέσει να προασπίσει τα δίκαιά μας στο μεγάλο ζήτημα του προβλήματος με τα Σκόπια»!

Πρόσθεσε ότι «εμείς, ως κυβέρνηση, θα πάρουμε πρωτοβουλίες ιδιαίτερα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης», διότι «θέλουμε όλα τα κράτη των Βαλκανίων να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως βεβαίως και τα Σκόπια. Θέλουμε ένα φίλο, γείτονα λαό. Ομως, πρέπει να κατανοήσει η ηγεσία της γείτονος χώρας, ότι οι καθαρές σχέσεις, οι καλοί λογαριασμοί κάνουν και τους καλούς φίλους. Αρα, μια αμοιβαία αποδεκτή λύση θα αποκαταστήσει τις καλές σχέσεις και θα ανοίξει το δικό τους δρόμο για την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ο δικομματισμός καπηλεύεται τη Βεργίνα, υπακούοντας στις «μικρο»-ιμπεριαλιστικές ανάγκες της ελληνικής αστικής τάξης. Το ίδιο κάνει και το καθεστώς της ΠΓΔΜ. Αλλωστε, εκεί που πραγματικά τα «βρίσκουν» οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, της ΠΓΔΜ και συνολικά των Βαλκανίων είναι ακριβώς στη στοχοπροσήλωσή τους στον «ευρωμονόδρομο» και την παγίωση του ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν βάψει τα χέρια τους με το αίμα των λαών της Βαλκανικής, καθώς έδωσαν γην και ύδωρ στην ιμπεριαλιστική επίθεση - μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, επίσης από τον ιμπεριαλισμό και τον εμφύλιο, έχει καταγραφεί στην Ιστορία και τη συνείδηση των λαών. Ας αφήσουν ήσυχες, λοιπόν, οι πολιτικοί υπηρέτες του κεφαλαίου τη Βεργίνα και την πολιτιστική κληρονομιά. Είναι κληρονομιά του λαού και όχι του κεφαλαίου.