H Ισμήνη, η συνετή - < αγν. έτυμου, πιθ. ίσμεν (από το ρήμα οίδα) + κατάλ. -νη - ήταν ένα από τα πρόσωπα της τραγωδίας του Σοφοκλή «Αντιγόνη», όπου σε αντίθεση με την αδελφή της παρουσιάζεται δειλή και αναποφάσιστη.

Οπως η ζωή της, έτσι και το τέλος της ήταν τραγικό. Ως ιέρεια της Αθηνάς παραδίδεται στον έρωτα του Περικλύμενου και μάλιστα μέσα στο ναό της θεάς. Τότε η Αθηνά, θυμωμένη για την ασέβειά της, παροτρύνει τον Τυδέα, έναν από τους Επτά στρατηγούς κατά της Θήβας, που τους είδε στο ναό, να ορμήξει και να τους σκοτώσει. Ο Περικλύμενος το έβαλε στα πόδια, αφήνοντας την Ισμήνη απροστάτευτη, οπότε εκείνη σκοτώθηκε από τον μανιασμένο Τυδέα. Ισως το τέλος αυτό να αποτελούσε μια ηθική προέκταση του άγους που έφερε πλέον όλος ο οίκος των Λαβδακιδών.

(Γιόρταζε την 1η Σεπτέμβρη).